Przejdź do zawartości

Andrij Rusoł

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrij Rusoł
Андрій Русол
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Andrij Anatolijowycz Rusoł

Data i miejsce urodzenia

16 stycznia 1983
Kirowohrad

Wzrost

188 cm

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
Zirka Kirowohrad
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1998–1999 Zirka Kirowohrad 1 (0)
1999–2003 Krywbas Krzywy Róg 40 (0)
2003–2011 Dnipro Dniepropetrowsk 211 (9)
W sumie: 252 (9)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2003  Ukraina U-21 1 (0)
2004–2010  Ukraina 49 (3)
W sumie: 50 (3)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2012–2018 Dnipro Dniepropietrowsk (dyr.wykonawczy)
2019– SK Dnipro-1 (dyr.wykonawczy)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Order „Za odwagę” III klasy (Ukraina)

Andrij Anatolijowycz Rusoł, ukr. Андрій Анатолійович Русол (ur. 16 stycznia 1983 w Kirowohradzie) – ukraiński piłkarz występujący na pozycji obrońcy, reprezentant Ukrainy.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Rusoł rozpoczynał karierę w rodzinnym mieście, w klubie Zirka. W 1999 przeniósł się do Krywbasu Krzywy Róg, w którym rozegrał 40 meczów w Wyszczej Liże, w 2000 roku dotarł z klubem do finału Pucharu Ukrainy, w którym jego drużyna uległa Dynamu Kijów 0:1. W 2003 Rusoł został kupiony przez potentata ligi ukraińskiej Dnipro Dniepropietrowsk, z którym w 2004 wystąpił w finale Pucharu Ukrainy, przegranym z Szachtarem Donieck. 24 sierpnia 2011 ogłosił o zakończeniu kariery piłkarskiej z przyczyn zdrowotnych[1].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Rusoł zadebiutował w reprezentacji Ukrainy 31 marca 2004. W 2005 wywalczył w eliminacjach awans do Mistrzostw Świata, na które został przez Ołeha Błochina powołany. W drugim meczu grupowym z Arabią Saudyjską (4:0) zdobył pierwszego gola w historii występów reprezentacji Ukrainy na Mistrzostwach Świata. Łącznie rozegrał dla kraju 49 meczów i zdobył 3 bramki.

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej 12 marca 2012 objął stanowisko dyrektora wykonawczego w klubie, w którym występował przez większość swej kariery – Dnipro Dniepropietrowsk[2]. 12 stycznia 2018 opuścił swoje stanowisko[3]. Po rocznej przerwie objął identyczne stanowisko w kubie lokalnego rywala SK Dnipro-1[4].

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
  • ćwierćfinalista : 2006

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]