Andrea del Sarto (wiersz)
Andrea del Sarto – wiersz Roberta Browninga[1] w formie monologu dramatycznego, wchodzący w skład cyklu Men and Women, wydanego w 1855. Monolog jest wypowiadany przez renesansowego włoskiego malarza Andreę del Sarto do jego żony Lukrecji[2], która decydować o wszystkim, co on robi. Utwór jest napisany wierszem białym (blank verse). Na język polski utwór przełożył Juliusz Żuławski[3].
- But do not let us quarrel any more,
- No, my Lucrezia; bear with me for once:
- Sit down and all shall happen as you wish.
- You turn your face, but does it bring your heart?
- I'll work then for your friend's friend, never fear,
- Treat his own subject after his own way,
- Fix his own time, accept too his own price,
- And shut the money into this small hand
- When next it takes mine. Will it? tenderly?
- Oh, I'll content him,—but to-morrow, Love!
Robert Browning, Andrea del Sarto
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Poet Robert Browning. poets.org. [dostęp 2017-02-05]. (ang.).
- ↑ Robert Browning: Poems Summary and Analysis of "Andrea del Sarto (Called 'The Faultless Painter')". gradesaver.com. [dostęp 2017-02-05]. (ang.).
- ↑ Robert Browning: Poezje wybrane.. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1969, s. 72-80, seria: Biblioteka Poetów (Seria Celofanowa).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Robert Browning: Andrea del Sarto. PoetryFoundation.org. [dostęp 2017-02-05]. (ang.).
- Mahbub Murad: Critical analysis of Andrea Del Sarto By Browning. onlineeducare.com. [dostęp 2017-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-06)]. (ang.).