Aleksy Wakar
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
18 stycznia 1898 |
| Data i miejsce śmierci |
25 sierpnia 1966 |
| profesor nauk ekonomicznych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1934 |
| Habilitacja |
1935 |
| Profesura |
1939 |
| rektor SGH (1946–1947) | |
Aleksy Wakar (ur. 18 stycznia 1898 w Samarze, zm. 25 sierpnia 1966 w Wiśle) – polski ekonomista pochodzenia rosyjskiego, profesor Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie i jej rektor w latach 1946–1947, w latach 1948–1950 rektor Akademii Nauk Politycznych w Warszawie.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jego ojciec Anatol Wakar, od 1904 prezes Prokuratorii Generalnej Królestwa Polskiego, pochodził ze zrusyfikowanej rodziny polskiej, matką była Anna Muszkin, Rosjanka. Jego przyrodnim bratem był Włodzimierz Wakar, znany ekonomista i statystyk.
Początkowo studiował medycynę. W 1930 ukończył studia w Wyższej Szkole Handlowej. W 1933 rozpoczął pracę w Szkole Głównej Handlowej, gdzie w 1934 uzyskał stopień naukowy doktora na podstawie rozprawy pt. Teoria pracy roboczej. Na podstawie rozprawy pt. „Problem ceny zmiennej” otrzymał w 1935 habilitację. W marcu 1936 objął stanowisko docenta SGH, a w 1939 stanowisko profesora nadzwyczajnego SGH. W czasie okupacji pracował w konspiracyjnej SGH (Miejska Szkoła Handlowa). W 1946 został profesorem zwyczajnym SGH. 8 stycznia 1946 wybrano go na rektora Szkoły Głównej Handlowej. W 1948 został rektorem Akademii Nauk Politycznych. W latach 50. został poddany szykanom Urzędu Bezpieczeństwa i pod zarzutem kontaktów z emigracją rosyjską przekazany władzom ZSRR, które skazały go na karę 10 lat obozu pracy. W 1955 powrócił do Polski i podjął pracę w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. Zmarł na zawał serca[1][2].
Był członkiem Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, z której został usunięty w 1950[3].
Główne publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Zagadnienie ceny zmiennej (1936)
- Teoria handlu zagranicznego (1947)
- Morfologia bodźców ekonomicznych (1963)
- Zarys teorii gospodarki socjalistycznej (1965)[4]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Urszula Grzelońska: Aleksy Wakar (1898-1966). Gospodarka Narodowa Nr 1-2/2006. [dostęp 2017-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-30)].
- ↑ Profesor Aleksy Wakar – mój promotor i mistrz. Gdy umarł, czułem, że w ten dramatyczny sposób zamyka się pewien etap mojego życia. wyborcza.pl, 17 marca 2017. [dostęp 2017-03-29].
- ↑ Urszula Grzelońska, Aleksy Wakar (1898-1966). sgh.waw.pl. [dostęp 2017-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-30)].
- ↑ Wakar Aleksy, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-01-12].