Aleksandros Diomidis

Aleksandros Diomidis
	; Aleksandros Diomidis (1925)
Data i miejsce urodzenia	3 stycznia 1875 ; Ateny
Data i miejsce śmierci	11 listopada 1950 ; Ateny
	premier Grecji
Okres	od 30 czerwca 1949; do 6 stycznia 1950
Przynależność polityczna	Partia Liberalna
Poprzednik	Temistoklis Sofulis
Następca	Joanis Teotokis
	wicepremier Grecji
Okres	od 20 stycznia 1949; do 30 czerwca 1949
Przynależność polityczna	Partia Liberalna
	prezes Narodowego Banku Grecji
Okres	od 1923; do 1928
Poprzednik	Dimitrios Maksimos
Następca	Ioannis Drosopulos
	prezes Banku Grecji
Okres	od 21 kwietnia 1928; do 29 września 1931
Poprzednik	urząd utworzony
Następca	Emanuil Tsuderos
	minister finansów
Okres	od 7 sierpnia 1912; do 25 lutego 1915
Okres	od 17 września 1922; do 14 listopada 1922
Przynależność polityczna	Partia Liberalna
	minister sprawiedliwości
Okres	od 1912; do 1913
Przynależność polityczna	Partia Liberalna
	minister spraw zagranicznych
Okres	od 13 grudnia 1918; do 20 listopada 1919
Przynależność polityczna	Partia Liberalna
	Multimedia w Wikimedia Commons

Aleksandros Diomidis (gr. Αλέξανδρος Διομήδης; ur. 3 stycznia 1875 w Atenach, zm. 11 listopada 1950 tamże) – grecki polityk, ekonomista^[1], prawnik, działacz społeczny^[2].

Pełnił funkcje deputowanego do Parlamentu Grecji, ministra finansów (1912–1915) oraz jednocześnie ministra sprawiedliwości (1912–1913) w pierwszym rządzie Elefteriosa Wenizelosa, ministra spraw zagranicznych (1918–1919) w trzecim rządzie Elefteriosa Wenizelosa, ponownie ministra finansów (1922) w rządzie Sotiriosa Krokidasa, prezesa Narodowego Banku Grecji (1923–1928) oraz Banku Grecji (1928–1931). Po II wojnie światowej był wicepremierem oraz ministrem bez teki (1949) w piątym i szóstym rządzie Temistoklisa Sofulisa, w latach 1949–1950 premier Grecji.

Życiorys

Studiował prawo w Atenach, następnie kontynuował studia prawnicze i ekonomiczne w Niemczech, uzyskując w 1895 roku doktorat na Uniwersytecie w Lipsku^[2]^[3]. W 1905 roku został prorektorem Uniwersytetu Narodowego im. Kapodistriasa w Atenach^[4], jednocześnie pracował jako prawnik oraz dziennikarz^[2].

W wyborach parlamentarnych z listopada 1910 roku został wybrany do Parlamentu Grecji z ramienia Partii Liberalnej^[2]^[4], z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w wyborach 1912^[3]. Od 17 sierpnia 1912 do 25 lutego 1915 pełnił funkcję ministra finansów, jednocześnie w latach 1912–1913 tymczasowo był ministrem sprawiedliwości w pierwszym rządzie Elefteriosa Wenizelosa^[2]^[5]^[4]^[3]. Od 13 grudnia 1918 do 20 listopada 1919 tymczasowo pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych w trzecim rządzie Elefteriosa Wenizelosa^[2]^[5]^[6]^[3]. Od 17 września do 14 listopada 1922 ponownie pełnił funkcję ministra finansów, tym razem w rządzie Sotiriosa Krokidasa^[2]^[7]^[5]^[4]. Był członkiem greckiej delegacji na odbywającej się w latach 1922–1923 konferencji w Lozannie^[2]^[3].

W latach 1923–1928 był prezesem Narodowego Banku Grecji^[8]^[5]^[4]. 21 kwietnia 1928 roku został pierwszym prezesem Banku Grecji^[2], pełnił tę funkcję do 29 września 1931 roku^[4]^[2]^[9]. Wycofał się następnie z życia publicznego^[5].

W 1945 roku został członkiem zwyczajnym Akademii Ateńskiej^[2]^[10]^[4]. Powrócił także do polityki, zostając członkiem piątego oraz szóstego rządu Temistoklisa Sofulisa, trwającymi odpowiednio od 20 stycznia do 14 kwietnia oraz od 14 kwietnia do śmierci premiera w dniu 24 czerwca 1949 roku; pełnił w nich funkcję ministra bez teki oraz wicepremiera Grecji^[5]^[11]^[12]^[13]. Po śmierci Sofulisa król Paweł I Grecki zlecił pozostającemu jeszcze na stanowiskach ministra i wicepremiera Diomidisowi sformowanie nowego rządu, którego zaprzysiężenie miało miejsce 30 czerwca 1949 roku^[14]; 5 stycznia następnego roku Diomidis podał się do dymisji^[5]^[4]^[13]^[3]. Zmarł dnia 11 listopada 1950 roku w Atenach^[4].

Po II wojnie światowej jego dom pełnił funkcję siedziby Żandarmerii Greckiej, a w latach 1975–2011 w budynku mieściła się siedziba Nowej Demokracji^[15]. Aktualnie budynek należy do jednej z greckich organizacji non-profit^[15].

Zgodnie z testamentem, majątek Diomidisa został przekazany Uniwersytetowi Narodowemu im. Kapodistriasa w Atenach, który z kolei przeznaczył te fundusze na budowę ogrodu botanicznego w Chaidari^[3], nazwanego na cześć jego oraz jego żony^[2]. Powierzchnia kompleksu wynosi 1,86 km² (co czyni go największym ogrodem botanicznym w Grecji) i rośnie na nim ponad 2,5 tys. różnych gatunków roślin^[2].

Upamiętnienie

W 2018 roku ukazała się pierwsza biografia Aleksandrosa Diomidisa pod tytułem Αλέξανδρος Ν. Διομήδης (1875-1950) - Ένας αυθεντικός εκπρόσωπος της αστικής τάξης; jej autorem jest historyk Nikolaos Pantelakis^[3].

Życie prywatne

Żyjący w latach 1758–1831 pradziadek Aleksandrosa Diomidisa, Anastasis Kyriakos, uczestniczył w wojnie o niepodległość Grecji^[2].

Rodzice Diomidisa byli Arwanitami pochodzącymi z wyspy Spetses^[4]^[3]. Był żonaty z Julią Diomidis z domu Psychas (1870–1946)^[3] – działaczką społeczną i wolontariuszką Międzynarodowego Ruchu Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca^[2]. Para nie miała dzieci^[3].

Przypisy

↑ ΔΙΟΜΗΔΗΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ. elia.org.gr. [dostęp 2016-03-04]. (gr.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o T. Michailidou (T. Mιχαηλίδου): Mια σπάνια όαση στη Δυτική Aττική O Bοτανικός Kήπος «Iουλίας και Aλεξάνδρου N. Διομήδους». kapodistriako.uoa.gr, 2010-03-01. [dostęp 2014-09-10]. (gr.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Αλέξανδρος Διομήδης. sansimera.gr. (gr.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Alexander Diomidi. prabook.com. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Index Di-Do. rulers.org. (ang.).
↑ Κυβέρνησις ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ. gslegal.gov.gr. (gr.).
↑ Κυβέρνησις ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΚΡΟΚΙΔΑ. ggk.gov.gr. [dostęp 2016-03-14]. (gr.).
↑ Διοικητές. ha.nbg.gr. [dostęp 2015-05-22]. (gr.).
↑ ΔΙΟΙΚΗΤΕΣ. bankofgreece.gr. [dostęp 2016-05-28]. (gr.).
↑ Τακτικά μέλη της Ακαδημίας Αθηνών κατά σειρά εκλογής. academyofathens.gr. [dostęp 2016-08-31]. (gr.).
↑ Κυβέρνησις ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ ΣΟΦΟΥΛΗ. gslegal.gov.gr. (gr.).
↑ Κυβέρνησις ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ ΣΟΦΟΥΛΗ. gslegal.gov.gr. (gr.).
↑ ^a ^b The Governments of Greece 1946 - 1951. elisanet.fi. [dostęp 2012-07-17]. (ang.).
↑ Kabinett. spiegel.de, 1949-07-06. (niem.).
↑ ^a ^b Stawros Papantoniou (Σταύρος Παπαντωνίου): Από οικία του Αλέξ. Διομήδη, πολυτελές ξενοδοχείο. kathimerini.gr, 2019-08-10. (gr.).

[elia-1] ΔΙΟΜΗΔΗΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ. elia.org.gr. [dostęp 2016-03-04]. (gr.).

[kapodistriako-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o T. Michailidou (T. Mιχαηλίδου): Mια σπάνια όαση στη Δυτική Aττική O Bοτανικός Kήπος «Iουλίας και Aλεξάνδρου N. Διομήδους». kapodistriako.uoa.gr, 2010-03-01. [dostęp 2014-09-10]. (gr.).

[sansimera-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Αλέξανδρος Διομήδης. sansimera.gr. (gr.).

[prabook-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Alexander Diomidi. prabook.com. (ang.).

[rulers-5] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Index Di-Do. rulers.org. (ang.).

[gslegal1-6] Κυβέρνησις ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ. gslegal.gov.gr. (gr.).

[ggk-7] Κυβέρνησις ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΚΡΟΚΙΔΑ. ggk.gov.gr. [dostęp 2016-03-14]. (gr.).

[ha-8] Διοικητές. ha.nbg.gr. [dostęp 2015-05-22]. (gr.).

[bank-9] ΔΙΟΙΚΗΤΕΣ. bankofgreece.gr. [dostęp 2016-05-28]. (gr.).

[academy-10] Τακτικά μέλη της Ακαδημίας Αθηνών κατά σειρά εκλογής. academyofathens.gr. [dostęp 2016-08-31]. (gr.).

[gslegal2-11] Κυβέρνησις ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ ΣΟΦΟΥΛΗ. gslegal.gov.gr. (gr.).

[gslegal3-12] Κυβέρνησις ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ ΣΟΦΟΥΛΗ. gslegal.gov.gr. (gr.).

[elisanet-13] The Governments of Greece 1946 - 1951. elisanet.fi. [dostęp 2012-07-17]. (ang.).

[spiegel-14] Kabinett. spiegel.de, 1949-07-06. (niem.).

[kathimerini-15] Stawros Papantoniou (Σταύρος Παπαντωνίου): Από οικία του Αλέξ. Διομήδη, πολυτελές ξενοδοχείο. kathimerini.gr, 2019-08-10. (gr.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

Pierwsza Republika Grecka (1822–1832)	Aleksandros Mawrokordatos Petros Mawromichalis Jeorjos Kunduriotis Andreas Zaimis Joanis Kapodistrias Awgustinos Kapodistrias
Królestwo Grecji (1832–1924)	Spiridon Trikupis Aleksandros Mawrokordatos Joanis Koletis Joseph Ludwig von Armansperg Ignaz von Rundhart Otton I Wittelsbach Aleksandros Mawrokordatos Otton I Wittelsbach Andreas Metaksas Konstandinos Kanaris Aleksandros Mawrokordatos Joanis Koletis Kitsos Dzawelas Jeorjos Kunduriotis Konstandinos Kanaris Andonios Kriezis Aleksandros Mawrokordatos Dimitrios Wulgaris Atanasios Miaulis Jeneos Kolokotronis Dimitrios Wulgaris Aristidis Moraitinis Zinowios Walwis Diomidis Kiriakos Benizelos Rufos Dimitrios Wulgaris Konstandinos Kanaris Zinowios Walwis Konstandinos Kanaris Benizelos Rufos Aleksandros Kumunduros Epaminondas Delijeorjis Dimitrios Wulgaris Aleksandros Kumunduros Epaminondas Delijeorjis Benizelos Rufos Dimitrios Wulgaris Aleksandros Kumunduros Aristidis Moraitinis Dimitrios Wulgaris Trasiwulos Zaimis Epaminondas Delijeorjis Aleksandros Kumunduros Trasiwulos Zaimis Dimitrios Wulgaris Epaminondas Delijeorjis Dimitrios Wulgaris Charilaos Trikupis Aleksandros Kumunduros Epaminondas Delijeorjis Aleksandros Kumunduros Epaminondas Delijeorjis Aleksandros Kumunduros Konstandinos Kanaris Aleksandros Kumunduros Charilaos Trikupis Aleksandros Kumunduros Charilaos Trikupis Aleksandros Kumunduros Charilaos Trikupis Teodoros Dilijanis Dimitrios Walwis Charilaos Trikupis Teodoros Dilijanis Konstandinos Konstandopulos Charilaos Trikupis Sotirios Sotiropulos Charilaos Trikupis Nikolaos Dilijanis Teodoros Dilijanis Dimitrios Ralis Aleksandros Zaimis Jeorjos Teotokis Aleksandros Zaimis Teodoros Dilijanis Jeorjos Teotokis Dimitrios Ralis Jeorjos Teotokis Teodoros Dilijanis Dimitrios Ralis Jeorjos Teotokis Dimitrios Ralis Kiriakulis Mawromichalis Stefanos Dragumis Elefterios Wenizelos Dimitrios Gunaris Elefterios Wenizelos Aleksandros Zaimis Stefanos Skuludis Aleksandros Zaimis Nikolaos Kalojeropulos Spiridon Lambros Aleksandros Zaimis Elefterios Wenizelos Dimitrios Ralis Nikolaos Kalojeropulos Dimitrios Gunaris Nikolaos Stratos Petros Protopapadakis Nikolaos Triandafilakos Anastasios Charalambis Sotirios Krokidas Stilianos Gonatas Elefterios Wenizelos Jeorjos Kafandaris
Druga Republika Grecka (1924–1935)	Aleksandros Papanastasiu Temistoklis Sofulis Andreas Michalakopulos Teodoros Pangalos Atanasios Eftaksias Jeorjos Kondilis Aleksandros Zaimis Elefterios Wenizelos Aleksandros Papanastasiu Elefterios Wenizelos Panajis Tsaldaris Elefterios Wenizelos Aleksandros Otoneos Panajis Tsaldaris
Królestwo Grecji (1935–1973)	Jeorjos Kondilis Konstandinos Demerdzis Joanis Metaksas Aleksandros Korizis Emanuil Tsuderos Sofoklis Wenizelos Jeorjos Papandreu Nikolaos Plastiras Petros Wulgaris arcybiskup Damaskin Panajotis Kanelopulos Temistoklis Sofulis Panajotis Pulitsas Konstandinos Tsaldaris Dimitrios Maksimos Konstandinos Tsaldaris Temistoklis Sofulis Aleksandros Diomidis Joanis Teotokis Sofoklis Wenizelos Nikolaos Plastiras Sofoklis Wenizelos Nikolaos Plastiras Dimitrios Kiusopulos Aleksandros Papagos Konstandinos Karamanlis Konstandinos Jeorgakopulos Konstandinos Karamanlis Konstandinos Dowas Konstandinos Karamanlis Panajotis Pipinelis Stilianos Mawromichalis Jeorjos Papandreu Joanis Paraskiewopulos Jeorjos Papandreu Jeorjos Atanasiadis-Nowas Ilias Tsirimokos Stefanos Stefanopulos Joanis Paraskiewopulos Panajotis Kanelopulos Konstandinos Kolias Jeorjos Papadopulos Spiros Markiezinis Adamandios Andrutsopulos
Grecja (od 1974)	Konstandinos Karamanlis Jeorjos Ralis Andreas Papandreu Dzanis Dzanetakis Joanis Griwas Ksenofon Zolotas Konstandinos Mitsotakis Andreas Papandreu Kostas Simitis Kostas Karamanlis Jorgos Papandreu Lukas Papadimos Panajotis Pikramenos Andonis Samaras Aleksis Tsipras Wasiliki Tanu Aleksis Tsipras Kiriakos Mitsotakis Joanis Sarmas Kiriakos Mitsotakis