Przejdź do zawartości

Aleksandr Łapin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandr Łapin
Ilustracja
generał pułkownik generał pułkownik
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1964
Kazań, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

1982–

Siły zbrojne

Armia Radziecka
Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej

Jednostki

429 Pułk Zmechanizowany,
205 Oddzielna Brygada Strzelców Zmotoryzowanych,
20 Gwardyjska Dywizja Zmechanizowana,
20 Gwardyjska Armia Ogólnowojskowa

Stanowiska

dowódca Centralnego Okręgu Wojskowego (2017–2022)
szef sztabu Wojsk Lądowych (2023–2024)
dowódca Leningradzkiego Okręgu Wojskowego (od 2024)

Główne wojny i bitwy

II wojna czeczeńska,
rosyjska interwencja w Syrii,
Inwazja Rosji na Ukrainę,
rajd na obwód biełgorodzki

Odznaczenia
Bohater Federacji Rosyjskiej
Order św. Jerzego IV klasy (Federacja Rosyjska) Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order Aleksandra Newskiego (Federacja Rosyjska) Order Męstwa (Federacja Rosyjska) Order „Za zasługi wojskowe” Medal Orderu „Za zasługi dla Ojczyzny” II klasy

Aleksandr Pawłowicz Łapin (ros. Александр Павлович Лапин; ur. 1 stycznia 1964 w Kazaniu) – rosyjski wojskowy, dowódca Centralnego Okręgu Wojskowego w latach 2017–2022, szef sztabu Wojsk Lądowych w latach 2023–2024, od marca 2024 roku dowódca Leningradzkiego Okręgu Wojskowego, Bohater Federacji Rosyjskiej.

Podczas inwazji Rosji na Ukrainę Łapin dowodził Centralnym Okręgiem Wojskowym do zakończenia ukraińskiej kontrofensywy w obwodzie charkowskim w październiku 2022 roku. W styczniu 2023 roku został mianowany szefem sztabu Wojsk Lądowych Federacji Rosyjskiej. Był dowódcą odpowiedzialnym za powstrzymanie antyputinowskiego rajdu na obwód biełgorodzki wiosną 2023 roku.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Aleksandr Łapin urodził się 1 stycznia 1964 roku w Kazaniu, stolicy Tatarstanu w Związku Radzieckim[1]. Po ukończeniu szkoły średniej studiował w Kazańskim Instytucie Chemiczno-Technologicznym w latach 1981–1982. W 1982 roku musiał przerwać naukę, aby odbyć służbę w Armii Radzieckiej, a dokładniej w radzieckich Wojskach Obrony Powietrznej. Po obowiązkowej służbie rozpoczął naukę w Kazańskiej Wyższej Szkole Dowódczej Wojsk Pancernych, którą ukończył w 1988 roku[1].

W 2009 Łapin ukończył Wojskową Akademię Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej i objął stanowisko zastępcy dowódcy 58 Armii Ogólnowojskowej[1]. Od 2014 do 2017 roku był pierwszym zastępcą dowódcy Wschodniego Okręgu Wojskowego, a w 2017 roku został mianowany szefem sztabu grupy wojsk rosyjskich w Syrii, które interweniowały w czasie wojny domowej. Od października 2018 roku do stycznia 2019 roku był dowódcą grupy[1].

22 listopada 2017 roku Łapin objął dowództwo nad Centralnym Okręgiem Wojskowym, który był zaangażowany w inwazję Rosji na Ukrainę[2]. W lutym 2019 roku awansował do stopnia generała pułkownika[1]. 4 lipca 2022 roku otrzymał tytuł Bohatera Federacji Rosyjskiej za sukcesy osiągnięte w czasie wojny z Ukrainą, w tym zdobycie Lisiczańska[3][4].

W czasie ukraińskiej kontrofensywy w obwodzie charkowskim i przegranej przez siły rosyjskie II bitwie o Łyman Łapin został ostro skrytykowany przez Ramzana Kadyrowa, przywódcę wchodzącej w skład Federacji Rosyjskiej Republiki Czeczeńskiej. Kadyrow oskarżył Łapina o wycofanie się Rosji z obwodu charkowskiego, grożąc, że zdegraduje go do stopnia szeregowego, odbierze mu medale i wyśle na front[4][5][6].

W 2022 roku żona jednego z rosyjskich żołnierzy złożyła skargę do prokuratury wojskowej na Łapina. Według niej generał miał przyłożyć jej mężowi pistolet do głowy, za to, że ten wycofał się z linii frontu po utracie kontaktu z dowództwem[7].

29 października 2022 roku Łapin został odwołany ze stanowiska dowódcy Centralnego Okręgu Wojskowego[1]. 10 stycznia 2023 roku rosyjskie media podały, że Łapin został mianowany szefem sztabu Wojsk Lądowych Federacji Rosyjskiej[4][5][8].

W maju 2023 roku Łapin został wyznaczony do zwalczenia antyputinowskich formacji zbrojnych, które przeprowadziły rajd na obwód biełgorodzki[9].

W marcu 2024 roku stanął na czele przywróconego po 14 latach Leningradzkiego Okręgu Wojskowego[10].

Był obwiniany za sukcesy Ukraińców w trakcie wkroczenia wojsk ukraińskich do obwodu kurskiego w sierpniu 2024 roku[11].

Za udział w inwazji na Ukrainę i naruszenie jej integralności terytorialnej generał Aleksandr Łapin od 2022 roku jest objęty sankcjami ze strony Australii, Kanady, Nowej Zelandii i Wielkiej Brytanii[12][13][14][15].

Jest żonaty, miał syna Denisa (1986–2024), który był podpułkownikiem i dowódcą 1 Pułku Pancernego Gwardii 2 Gwardyjskiej Dywizji Zmechanizowanej. Denis Łapin był jednym z dowódców nieudanej rosyjskiej ofensywy na kierunku czernihowsko-sumskim; w czasie kampanii został odznaczony przez swojego ojca „za odwagę i bohaterstwo”[16]. Zginął 3 maja 2024 w ataku rakietowym na terytorium Ukrainy[17].

Odznaczenia[18]

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Телеканал «Грозный» сообщил о снятии с должности генерала Лапина. RBK, 2022-10-29. [dostęp 2024-03-25]. (ros.).
  2. Aleksandr Czerkasow: Люди, стрелявшие в наших отцов. „Nowaja gazieta”, 2022-06-27. [dostęp 2024-03-25]. (ros.).
  3. a b «Указ о присвоении звания Героя России генерал-майору Эседулле Абачеву и генерал-полковнику Александру Лапину». Prezydent Rosji, 2023-01-10. [dostęp 2024-03-25]. (ros.).
  4. a b c Najpierw został zdymisjonowany po krytyce ze strony Kadyrowa i Prigożyna. Teraz awansował. „Wprost”, 2023-01-10. [dostęp 2024-03-25].
  5. a b Генерал Лапин возглавил главный штаб Сухопутных войск. RBK, 2023-01-10. [dostęp 2024-03-25]. (ros.).
  6. Nicole Makarewicz: Rosja ma nowego dowódcę sił lądowych. Kadyrow nazwał go „nieudacznikiem”. RMF24, 2023-01-10. [dostęp 2024-03-25].
  7. Michał Bruszewski: Generał Putina wycofany z Donbasu. Groził oficerowi pistoletem i skonfliktował się z wagnerowcami. Komentarz. defence24.pl, 2023-01-10. [dostęp 2024-03-25].
  8. Gen. Aleksander Łapin dowódcą sztabu wojsk lądowych Rosji. Onet.pl, 2023-01-10. [dostęp 2024-03-25].
  9. Iwan Pietrow: Операцию по зачистке Белгородской области от диверсантов проводит генерал Лапин. glavny.tv, 2023-05-23. [dostęp 2024-03-25]. (ros.).
  10. Стало известно о назначении командующего Ленинградским военным округом. lenta.ru, 2024-03-31. [dostęp 2024-05-26]. (ros.).
  11. Anna Wajs-Wiejacka: Ukraina w natarciu. Rosjanie wskazują winnego generała. msn.com/pl, 2024-08-14. [dostęp 2024-08-15]. (pol.).
  12. Autonomous Sanctions (Designated Persons and Entities and Declared Persons – Ukraine) Amendment (No. 2) Instrument 2022. Rząd Australii, 2022-09-26. [dostęp 2024-03-25]. (ang.).
  13. Sanctions – Russian invasion of Ukraine. Rząd Kanady. [dostęp 2024-03-25]. (ang.).
  14. Russia Sanctions Regulations 2022. Rząd Nowej Zelandii. [dostęp 2024-03-25]. (ang.).
  15. Financial Sanctions Notice. Office of Financial Sanctions Implementation, 2023-03-21. [dostęp 2024-03-25]. (ang.).
  16. Ilja Barabanow, Andriej Zacharow: Залезь, генерал, со мной в окоп. И сына своего сюда посади. BBC News, 2022-05-04. [dostęp 2024-03-25]. (ros.).
  17. Media: HIMARS Eliminate Russian General Lapin’s Son In Ukraine. 2024-05-03. [dostęp 2024-05-27].
  18. Лапин Александр Павлович. rus.team, 2020-12-29. [dostęp 2024-03-25]. (ros.).