Przejdź do zawartości

Aleksa Bečić

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksa Bečić
Алекса Бечић
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1987
Cetynia

Przewodniczący Zgromadzenia Czarnogóry
Okres

od 2020
do 2022

Przynależność polityczna

Demokratyczna Czarnogóra

Poprzednik

Ivan Brajović

Następca

Danijela Đurović

Aleksa Bečić, cyr. Алекса Бечић (ur. 4 sierpnia 1987 w Cetynii) – czarnogórski polityk, lider ugrupowania Demokratyczna Czarnogóra, poseł do Zgromadzenia Czarnogóry i jego przewodniczący w latach 2020–2022, od 2023 wicepremier i minister.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W młodości uprawiał piłkę nożną, był członkiem juniorskich reprezentacji Czarnogóry, jako senior zdobył dwa puchary Czarnogóry z zespołem FK Crvena Stijena[1] (2005, 2006). Ukończył szkołę podstawową i średnią w Podgoricy, a w 2010 studia na wydziale ekonomicznym Uniwersytetu Czarnogóry. W 2014 na tej samej uczelni uzyskał magisterium z zakresu rachunkowości i audytu[2].

Był działaczem Socjalistycznej Partii Ludowej Czarnogóry, pełnił różne funkcje w jej władzach, m.in. wiceprezesa stołecznych struktur i rzecznika prasowego. W 2010 został radnym Podgoricy[3]. W 2014 bez powodzenia ubiegał się o przywództwo w partii. Wkrótce opuścił SNP, w 2015 stanął na czele nowo powołanej Demokratycznej Czarnogóry[3]. Jego ugrupowanie w wyborach w 2016 otrzymało ponad 10%, co oceniono jako nadspodziewanie dobry wynik[3]. Aleksa Bečić uzyskał wówczas jeden z mandatów poselskich[2]. W 2020 współtworzył koalicję wyborczą m.in. z ugrupowaniem DEMOS Miodraga Lekicia[4], będąc liderem jej listy wyborczej i zapewniając sobie w wyborach w tymże roku poselską reelekcję. 23 września 2020 został nowym przewodniczącym czarnogórskiego parlamentu[5]. W lutym 2022 został odwołany z tego stanowiska[6].

W 2023 kandydował w wyborach prezydenckich, w pierwszej turze otrzymał około 11% głosów (4. miejsce wśród 7 pretendentów)[7]. W tym samym roku utrzymał mandat poselski na kolejną kadencję[8]. W październiku 2023 objął urzędy wicepremiera do spraw bezpieczeństwa wewnętrznego oraz ministra spraw europejskich i zagranicznych w nowo powołanym gabinecie Milojka Spajicia[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Suspenzije za igrače Budućnosti i Zete. FSCG.me, 12 listopada 2008. [dostęp 2020-09-29]. (czarnog.).
  2. a b Aleksa Bečić. skupstina.me. [dostęp 2020-08-31]. (czarnog.).
  3. a b c Ko je novi opozicioni lider Aleksa Bečić?. fosmedia.me, 9 maja 2017. [dostęp 2020-08-31]. (serb.).
  4. Za izbor poslanika u Skupštinu Crne Gore. dik.co.me. [dostęp 2020-09-02]. (czarnog.).
  5. Aleksa Becic Elected the New President of Montenegrin Parliament. total-montenegro-news.com, 23 września 2020. [dostęp 2020-09-25]. (ang.).
  6. Montenegrin Parliament Sacks Speaker, Ruling Blocs Call for Protests. balkaninsight.com, 7 lutego 2022. [dostęp 2022-02-08]. (ang.).
  7. DIK utvrdio privremene rezultate: Đukanović 35,37 odsto, Milatović 28,92, Mandić 19,32 odsto…. vijesti.me, 20 marca 2023. [dostęp 2023-03-20]. (czarnog.).
  8. Kush janë parlamentarët e rinj të Malit të Zi?. gazetaexpress.com, 12 czerwca 2023. [dostęp 2023-06-12]. (alb.).
  9. Izabrana 44. Vlada Crne Gore. gov.me, 31 października 2023. [dostęp 2023-10-31]. (czarnog.).