Przejdź do zawartości

Akceptor rodnikowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Akceptor rodnikowy (zmiatacz rodnikowy) – związek chemiczny szczególnie łatwo reagujący z wolnymi rodnikami, przez co obniża ich stężenie w danym układzie[1]. Są nimi zwykle trwałe wolne rodniki lub związki z wysyconymi wartościowościami[2].

Przykładami zmiataczy wolnych rodników są: DPPH, trójfenylometan, jodocyjan, tricyna (N-tris(hydroksymetylo)metyloglicyna), mieszanina aceton/izopropanol, tiomocznik, merkaptoetanol oraz bilobalid (terpen trilaktonowy)[1][2].

Zmiatacze wolnych rodników występują w niektórych naturalnych produktach spożywczych, m.in. w ziarnach kakaowca (w skład których wchodzą flawonoidy i kwasy fenolowe), czy też w miąższu i albedo (białej, gorzkiej skórce) grejfruta[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Monika Marczyk: Naturalna apteka – leki z natury i domowe sposoby leczenia. Bielsko-Biała: Dragon, 2011.
  2. a b red. nacz. tomu Jan Zienkiewicz: red. nacz. Heliodor Chmielewski: Encyklopedia Techniki. T. Energia jądrowa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1970, s. 16, seria: Encyklopedia Techniki.