Adam Sławoczyński

Adam Sławoczyński
	generał dywizji
Data urodzenia	18 sierpnia 1855
Data i miejsce śmierci	18 października 1925 ; Warszawa
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; Wojsko Polskie
Jednostki	5 Dywizja Piechoty
Stanowiska	dowódca dywizji
Główne wojny i bitwy	wojny rosyjsko-tureckie; wojna rosyjsko-japońska; I wojna światowa
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Adam Sławoczyński (ur. 18 sierpnia 1855^[1]^[2]^[3] na Witebszczyźnie, zm. 18 października 1925 w Warszawie) – generał dywizji Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 18 sierpnia 1855 w rodzinie Jana i Wandy z Koplewskich^[4]. 12 sierpnia 1872 wstąpił do szkoły junkrów^[1]. Po czterech latach nauki został awansowany na chorążego ze starszeństwem z 19 grudnia 1876 i przydzielony do 81 Abszerońskiego Pułku Piechoty. W następnym roku awansował na porucznika ze starszeństwem z 24 października 1877, a po kolejnych dwóch latach na porucznika ze starszeństwem z 11 lutego 1879^[1]. W 1873 oraz w latach 1879–1880 uczestniczył w rosyjskich interwencjach zbrojnych w Turkmenistanie, natomiast w latach 1877–1878 walczył na wojnie rosyjsko-tureckiej. W międzyczasie ukończył Oficerską Szkołę Strzelecką "Skutecznie"^[5]. W 1880 awansował na sztabskapitana ze starszeństwem z 26 lutego 1881, a w następnym roku na kapitana ze starszeństwem z 16 grudnia 1881. Dowodził 7 kompanią oraz III batalionem. Od 12 listopada 1893 do 7 września 1904 był naczelnikiem Zarządu Wojskowego w Okręgu Batumi, przyłączonego w 1878 do Imperium Rosyjskiego. W latach 1904–1905 walczył na wojnie rosyjsko-japońskiej. Od 25 kwietnia 1905 dowodził 85 Wyborskim Pułkiem Piechoty^[1]. W 1906 awansował na generała majora ze starszeństwem z 10 lutego 1905^[1]. 17 kwietnia 1906 wyznaczony został na stanowisko dowódcy 1 brygady 22 Dywizji Piechoty. 28 listopada 1908 został gubernatorem Kutaisi^[1]. 10 kwietnia 1911 awansowany został na generała lejtnanta^[1]. W 1914 został przeniesiony w stan spoczynku. 3 września 1914 został reaktywowany i przydzielony do rezerwy oficerskiej przy Sztabie Kijowskiego Okręgu Wojskowego, a następnie wyznaczony na stanowisko dowódcy brygady 45 Dywizji Piechoty.

Działał na rzecz tworzenia polskich formacji wojskowych przy armii rosyjskiej. Od 17 kwietnia do września 1916 dowodził Brygadą Strzelców Polskich w Rosji. Na jej czele walczył na froncie austriackim. W tym samym roku objął dowództwo rosyjskiej 5 Dywizji Piechoty i sprawował je do 15 października 1917. W 1918 przeniesiony został w stan spoczynku. Następnie był aresztowany przez bolszewików i więziony przez jedenaście miesięcy w Piotrogrodzie i Moskwie. Uwolniony w wyniku starań delegacji polskiej na rokowania pokojowe, powrócił do Polski w lipcu 1921, jako jeniec cywilny.

5 grudnia 1921 przyjęty został do Wojska Polskiego, w stopniu generała porucznika, z równoczesnym przeniesieniem w stan spoczynku z prawem noszenia munduru^[6]. Później zweryfikowany został w stopniu generała dywizji ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 w korpusie generałów. Mieszkał i zmarł w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A16-1-4)^[7].

Ordery i odznaczenia

Order Świętego Stanisława 1 stopnia – 1908^[1]
Order Świętego Włodzimierza 3 stopnia z mieczami – 1905^[1]
Order Świętego Włodzimierza 4 stopnia z mieczami i kokardą – 1877^[1]
Order Świętej Anny 2 stopnia – 1888^[1]
Order Świętego Stanisława 2 stopnia z mieczami – 1879^[1]
Order Świętej Anny 3 stopnia z mieczami i kokardą – 1878^[1]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Список 1914 ↓, s. 314.
↑ Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej s. 61 oraz Piotr Stawecki, Słownik biograficzny ... s. 309 jako datę urodzin podają 1860 r. Ponadto P. Stawecki podał, że w 1881 po ukończeniu gimnazjum w Witebsku i czterech semestrów w Instytucie Technologicznym w Petersburgu, został karnie wcielony do 4 Turkiestańskiego Batalionu Strzelców za uczestnictwo w wystąpieniach studenckich. Odmienną datę urodzin oraz przebieg służby Adama Sławoczyńskiego podano na stronie projektu Armia rosyjska w I wojnie światowej.
↑ Wrzosek 1998 ↓, s. 623–624.
↑ Kolekcja ↓, s. 1.
↑ Według P. Staweckiego w 1884 zdał egzaminy do Konstantynowskiej Szkoły Piechoty w Petersburgu, a po jej ukończeniu pełnił służbę w 156 Pułku Piechoty na Kaukazie.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 25 lutego 1922, s. 146, tu podano, że urodził się w 1860..
↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

Bibliografia

Adam Sławoczyński. [w:] Kolekcja Generałów i Osobistości, sygn. I.480.564 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-03-04].
Список генералам по старшинству. Составлен по 15.04.1914. Петроград: 1914.
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Henryk Piotr Kosk: Generalicja polska. Popularny słownik biograficzny. T. 2 M-Ż. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 2001. ISBN 83-87103-81-0.
Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.
Mieczysław Wrzosek: Sławoczyński Adam (1860–1925). W: Polski Słownik Biograficzny. T. XXXVIII. Polska Akademia Nauk, 1998.

Linki zewnętrzne

Alexey Likhotvorik: Славочинский (Словачинский) Адам Иванович. Русская армия в Первой мировой войне, 2012-07-21. [dostęp 2022-09-25]. (ros.).

[CITEREFСписок1914314-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Список 1914 ↓, s. 314.

[2] Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej s. 61 oraz Piotr Stawecki, Słownik biograficzny ... s. 309 jako datę urodzin podają 1860 r. Ponadto P. Stawecki podał, że w 1881 po ukończeniu gimnazjum w Witebsku i czterech semestrów w Instytucie Technologicznym w Petersburgu, został karnie wcielony do 4 Turkiestańskiego Batalionu Strzelców za uczestnictwo w wystąpieniach studenckich. Odmienną datę urodzin oraz przebieg służby Adama Sławoczyńskiego podano na stronie projektu Armia rosyjska w I wojnie światowej.

[CITEREFWrzosek1998623–624-3] Wrzosek 1998 ↓, s. 623–624.

[CITEREFKolekcjas._1-4] Kolekcja ↓, s. 1.

[5] Według P. Staweckiego w 1884 zdał egzaminy do Konstantynowskiej Szkoły Piechoty w Petersburgu, a po jej ukończeniu pełnił służbę w 156 Pułku Piechoty na Kaukazie.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_3_z_25_lutego_1922,_s._146,_tu_podano,_że_urodził_się_w_1860.-6] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 25 lutego 1922, s. 146, tu podano, że urodził się w 1860..

[7] Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]