Przejdź do zawartości

Światowy Finał IAAF

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Światowy Finał Lekkoatletyczny (World Athletics Final) – dwudniowe zawody sportowe, organizowane w latach 2003 – 2009 przez IAAF na zakończenie sezonu letniego.

Przed 2003 finałowe zawody nosiły nazwę Finał Grand Prix IAAF i miały nieco uboższą formułę. Do startu w zawodach uprawnieni są zawodnicy, którzy uzyskali największą liczbę punktów w ramach klasyfikacji World Athletics Tour. W większości konkurencji zapewniony udział w Światowym Finale miała pierwsza siódemka w klasyfikacji WAT (jedenastka w biegach na 1500 m i dłuższych). Ósmego (lub dwunastego) zawodnika organizatorzy mieli prawo zaprosić bez względu na jego dorobek punktowy.

Edycje

[edytuj | edytuj kod]
Edycja Miasto Państwo Data Stadion
2003 Monako  Monako 13–14 września 2003 Stade Louis II
2004 Monako  Monako 18–19 września 2004 Stade Louis II
2005 Monako  Monako 9–10 września 2005 Stade Louis II
2006 Stuttgart  Niemcy 9–10 września 2006 Gottlieb-Daimler-Stadion
2007 Stuttgart  Niemcy 22–23 września 2007 Gottlieb-Daimler-Stadion
2008 Stuttgart  Niemcy 13–14 września 2008 Mercedes-Benz Arena
2009 Saloniki  Grecja 12–13 września 2009 Kaftanzoglio Stadio
2010 Rabat  Maroko 11–12 września 2010 Stade Moulay Abdellah

O organizację imprezy najpierw w 2009, a później w 2010 roku ubiegała się Bydgoszcz. Ostatecznie polska propozycja przegrała z kandydaturą Salonik[1], a następnie Rabatu[2].

Konkurencje

[edytuj | edytuj kod]

W ramach finału rozgrywane były następujące konkurencje lekkoatletyczne: 100 m, 200 m, 400 m, 800 m, 1500 m, 3000 m, 5000 m, 3000 m z przeszkodami, 100 (110 m) przez płotki, 400 m przez płotki, skok wzwyż, skok o tyczce, skok w dal, trójskok, pchnięcie kulą, rzut dyskiem, rzut młotem, rzut oszczepem.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]