Przejdź do zawartości

Świadkowie Jehowy na Mauritiusie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Świadkowie Jehowy na Mauritiusie
Państwo

 Mauritius

Liczebność
(2023)

2192

% ludności kraju
(2023)

0,15%

Liczba zborów
(2023)

28

Rozpoczęcie działalności

1933

Mapa konturowa Mauritiusa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Pointe aux Sables”
Biuro Tłumaczeń oraz Sala Zgromadzeń w Pointe aux Sables

Świadkowie Jehowy na Mauritiusie – społeczność wyznaniowa na Mauritiusie i Rodrigues, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku łącznie 2192 głosicieli, należących do 28 zborów. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2023 roku zgromadziły się 5183 osoby[a][1][2][3][b][c]. Działalność miejscowych Świadków Jehowy koordynuje francuskie Biuro Oddziału[4].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Początki

[edytuj | edytuj kod]

W 1933 roku przybyli Świadkowie Jehowy z Afryki Południowej, którzy przez kilka miesięcy rozpowszechniali tu nauki tej religii. Byli to Bert McLuckie i Robert Nisbet[5][6].

W Egipcie wyznaniem zainteresowało się dwóch żołnierzy z Mauritiusa, służących w wojsku (lata 40. XX w.), którzy zostali Świadkami Jehowy i powrócili do swego kraju, aby rozpocząć działalność głoszenia[7]. Jednakże dopiero w 1951 roku dołączył do nich George Nisbet; założono wówczas pierwszy zbór, składający się z 8 głosicieli[5].

Rozwój działalności

[edytuj | edytuj kod]

Przed przyjazdem pierwszych misjonarzy Szkoły Gilead – w latach 50. XX wieku – na wyspie działało zaledwie kilku głosicieli[8]. W roku 1957 na Mauritiusie otwarto Biuro Oddziału w Pointe aux Sables, które koordynowało działalność miejscowych Świadków Jehowy oraz współwyznawców na Seszelach. 3 stycznia 1963 roku działalność została prawnie zarejestrowana[4].

W roku 1964 zapoczątkowano działalność na wyspie Rodrigues[9], a na Mauritiusie działało 100 głosicieli[10]. Jesienią 1967 roku z objętego zakazem działalności Malawi deportowano na Mauritius misjonarzy. Jednak z tego względu nie mogli tam zostać, dlatego przeniesiono ich do Rodezji (obecnie Zimbabwe)[11].

W styczniu 1978 roku w kongresach pod hasłem „Zwycięska wiara” uczestniczyło 690 osób.

10 grudnia 1988 roku w Vacoas otworzono Biuro Oddziału. Przemówienia Careya W. Barbera wysłuchało przeszło 700 osób[5]. W 1997 roku otwarto nowe Biuro Oddziału oraz zadaszoną, lecz nie mającą ścian bocznych Salę Zgromadzeń w Pointe aux Sables[12].

W latach 90. XX wieku w ramach teokratycznej szkoły służby kaznodziejskiej zorganizowano kursy czytania i pisania.

6 listopada 2004 roku oddano do użytku rozbudowane obiekty Biura Oddziału. Przemówienie wygłosił Gerrit Lösch z Ciała Kierowniczego. Obiekt obejmuje m.in. 12 nowych pomieszczeń dla Działu Tłumaczeń. Na uroczystości obecni byli goście z Europy, Madagaskaru, Majotty, Południowej Afryki, Reunionu i Seszeli[13].

W roku 2014 delegacja Świadków Jehowy z Mauritiusa uczestniczyła w kongresie międzynarodowym pod hasłem „Szukajmy najpierw Królestwa Bożego!” w Nowym Orleanie w Stanach Zjednoczonych[14], a w sierpniu 2017 roku w kongresie specjalnym pod hasłem „Nie poddawaj się!” w Antananarywie na Madagaskarze[15].

W 2020 roku przekroczono liczbę 2 tysięcy głosicieli. 17 grudnia 2022 roku Louis Breine, członek francuskiego Komitetu Oddziału ogłosił wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata (Nowego Testamentu) w języku kreolskim używanym na Mauritiusie. Z nagranego wcześniej programu skorzystało przeszło 2200 osób. Językiem tym posługuje się ogółem 2222 głosicieli należących do 28 zborów na wyspach Mauritius i Rodrigues oraz do 2 zborów (w Paryżu i w Katanii) i dwóch grup (w Crawley i w Mediolanie) w Europie[16].

Miejscowe Biuro Tłumaczeń nadzoruje tłumaczenie literatury biblijnej na miejscowy język kreolski[17]. W roku 2015 nadzór nad działalnością przejęło francuskie Biuro Oddziału[4]. W 2021 roku wydano pierwsze publikacje w maurytyjskim języku migowym[18].

  1. Na Mauritiusie i Rodrigues odpowiednio: 5017 i 166 osób.
  2. Świadkowie Jehowy w swoich sprawozdaniach umieszczają oddzielnie dane z Mauritiusa (2124 głosicieli w 27 zborach) i z wyspy Rodrigues (68 głosicieli w jednym zborze) – w 2023 roku.
  3. W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadza się ponownie w Sali Królestwa oraz w formie „hybrydowej” (wszyscy uczestnicy w Sali Królestwa i odbierający program transmitowany przez wideokonferencje mogą brać czynny udział w punktach i dyskusjach; był też transmitowany przez stacje radiowe intelewizyjne). Do końca 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczony w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mauritius – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2024-04-14].
  2. Rodrigues – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2024-04-14].
  3. Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy w poszczególnych krajach w roku 2023 [online], jw.org [dostęp 2024-04-14].
  4. a b c Watchtower, Sprawozdanie z Mauritiusa [online], jw.org, 29 września 2015 [dostęp 2015-09-29].
  5. a b c Rocznik Świadków Jehowy 1990, New York: Towarzystwo Strażnica, 1990, s. 17, 18.
  6. Widziałem rozwój dzieła na południu Afryki, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, New York: Towarzystwo Strażnica, 1 lutego 1990, s. 28.
  7. Rocznik Świadków Jehowy 1952 (ang.).
  8. Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego [online], s. 535.
  9. Dobra nowina dociera na wyspy Oceanu Indyjskiego, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, New York: Towarzystwo Strażnica, 15 lutego 1992, s. 22.
  10. Rozwój Królestwa na całym świecie, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, New York: Towarzystwo Strażnica, sierpień 1985, s. 15.
  11. Pozwalałem, żeby Jehowa ‛prostował moje ścieżki’, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Watch Tower Bible and Tract Society, lipiec 2022, s. 26.
  12. Rocznik Świadków Jehowy 1998, New York: Towarzystwo Strażnica, 1998, s. 25.
  13. Rocznik Świadków Jehowy 2006, New York: Towarzystwo Strażnica, 2006, s. 27.
  14. Jehovah's Witnesses set international convention [online], crestviewbulletin.com, 6 czerwca 2014 [dostęp 2015-08-01] (ang.).
  15. Watchtower, Kongresy specjalne 2017 [online], jw2017.org, 1 października 2016 [dostęp 2017-09-18] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-17].
  16. Wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w języku kreolskim używanym na Mauritiusie [online], jw.org, 23 grudnia 2022 [dostęp 2023-01-03].
  17. Rocznik Świadków Jehowy 2001, New York: Towarzystwo Strażnica, 2001, s. 27.
  18. Biblioteka (maurytyjski język migowym) [online], jw.org.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]