Przejdź do zawartości

Śledziona dodatkowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Śledziona dodatkowa widoczna w obrazie USG

Śledziony dodatkowe (ang. accessory spleen) – nieprawidłowość anatomiczna polegająca na obecności jednej lub więcej dodatkowych śledzion. Są one w zasadzie wariantem normy, jako że są bardzo częste i z reguły bezobjawowe. W badaniach autopsyjnych stwierdzano do czterdziestu śledzion dodatkowych u jednej osoby. Lokalizacja śledzion dodatkowych zwykle jest lewostronna, w pobliżu wnęki śledziony, ale także wzdłuż tętnicy śledzionowej, trzustki, w więzadłach śledzionowych, torbie sieciowej, a nawet w mosznie (połączenie śledzionowo-mosznowe), płucach i sercu. Wielkość śledzion dodatkowych wynosi od 1 do 10 cm. Śledziony dodatkowe są często wykrywane przypadkowo przy okazji badań obrazowych: TK, USG, MRI, scyntygrafii. Istotne jest ich odnalezienie podczas wykonywanej z powodu hipersplenizmu splenektomii. Dodatkowa śledziona może ulec zropieniu, może wystąpić krwotok do dodatkowej śledziony lub torbiel.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Chirurgia dziecięca. Jerzy Czernik (red.). Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2005. ISBN 83-200-3066-8.
  • Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia Człowieka, tom III, Układ naczyniowy. Wyd. VII. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1998. ISBN 83-200-2171-5.