Przejdź do zawartości

Robert Lowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robert Lowe, 1. wicehrabia Sherbrooke
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 grudnia 1811
Bingham

Data śmierci

27 lipca 1892

Minister edukacji
Okres

od 24 czerwca 1859
do 26 kwietnia 1864

Kanclerz skarbu
Okres

od 1868
do 1873

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Łaźni (Wielka Brytania)

Robert Lowe, 1. wicehrabia Sherbrooke (ur. 4 grudnia 1811 w Bingham w hrabstwie Nottinghamshire, zm. 27 lipca 1892) – brytyjski polityk, członek stronnictwa wigów i Partii Liberalnej, minister w rządach lorda Palmerstona i Williama Ewarta Gladstone’a.

Był synem wielebnego Roberta Lowa. Był albinosem i miał tak słaby wzrok, że edukację rozpoczął dopiero w wieku 11 lat. Kształcił się w Southwell School, Risley School oraz Winchester School. Następnie studiował w University College na Uniwersytecie Oksfordzkim. W 1836 r. poślubił Georginę Orred. W 1841 r. przeprowadził się do Londynu, gdzie miał zamiar rozpocząć karierę prawnika, jednak zły stan zdrowia zmusił go do wyjazdu do Sydney, gdzie rozpoczął pracę w tamtejszym sądzie.

W 1843 r. gubernator Nowej Południowej Walii, sir George Gipps, mianował Lowe’a członkiem Rady Ustawodawczej kolonii. Lowe zajmował się tam sprawami finansowymi i edukacją. W 1850 r. powrócił do Wielkiej Brytanii. Rozpoczął pracę w The Times. W 1852 r. został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Kidderminster. W latach 1859–1868 reprezentował okręg wyborczy Calne, a następnie okręg wyborczy London University.

Już w 1852 r. został jednym z sekretarzy przy Radzie Kontroli. W latach 1855–1858 był Paymaster-General i wiceprzewodniczącym Zarządu Handlu. W tym czasie (w 1856 r.) uchwalono Joint Stock Company Act, pierwsze skodyfikowane prawo spółek na świecie. Sam Lowe jest uważany za „ojca współczesnego prawa spółek”[1]. W latach 1859–1864 był wiceprzewodniczącym Komitetu Edukacji. Sprzeciwiał się projektem reform wyborczych rządów lorda Russella i lorda Derby’ego.

W 1868 r. został kanclerzem skarbu. Jednak jego polityka nakładania nowych podatków wywoływała coraz większą krytykę i w 1873 r. został przeniesiony na stanowisko ministra spraw zagranicznych. Pozostał na nim do upadku gabinetu w 1874 r. W 1876 r. krytykował Royal Titles Act, który nadawał królowej Wiktorii tytuł cesarzowej Indii. Kiedy liberałowie powrócili do władzy w 1880 r. Wiktoria dała do zrozumienia, że nie zaakceptuje gabinetu z Lowe’em w składzie.

Lowe nie otrzymał żadnego stanowiska rządowego. Został natomiast kreowany 1. wicehrabią Sherbrooke i zasiadł w Izbie Lordów. W 1885 odznaczony został Orderem Łaźni. Tytuł parowski wygasł wraz z jego śmiercią. Pochowany został na Brookwood Cemetery w hrabstwie Surrey[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. John Micklethwait, Michael Wooldridge, The Company, 2003
  2. Robert Lowe. Find a Grave. [dostęp 2023-01-28]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]