Song Ziwen
 Song Ziwen | |
| Data i miejsce urodzenia |
4 grudnia 1894 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
26 kwietnia 1971 |
| Premier Republiki Chińskiej | |
| Okres |
od 31 maja 1945 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Premier Republiki Chińskiej | |
| Okres |
od 22 września 1930 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Nazwisko chińskie | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Song Ziwen (ur. 4 grudnia 1894 w Szanghaju, zm. 26 kwietnia 1971 w San Francisco), na Zachodzie znany w zlatynizowanej pisowni jako Tse-ven Soong, w skrócie T.V. Soong – chiński biznesmen i finansista, polityk. Pochodził z rodziny metodystycznej, na chrzcie otrzymał imię Paweł[1]. Był synem Charliego Songa, bratem Song Qingling, Song Meiling i Song Ailing, oraz szwagrem Sun Jat-sena, Czang Kaj-szeka i Kong Xiangxi. Ukończył studia na Harvard University oraz Columbia University, gdzie obronił pracę doktorską[1].
Od 1923 roku związany z Kuomintangiem, stronnik i bliski współpracownik Czang Kaj-szeka. W okresie tzw. dekady nankińskiej (1927–1937) jeden z czołowych oligarchów finansowych wywierających silny wpływ na rządy w państwie[2]. W okresie od 25 września do 4 grudnia 1930 roku premier Chin.
Jako minister finansów w latach 1928–1931 i 1932–1933 oraz dyrektor Bank of China w okresie od 1935 do 1943 roku uzdrowił chińską gospodarkę. Zrównoważył budżet, stworzył nową mennicę, jednolitą walutę opartą na papierowych banknotach, zwalczył inflację oraz wprowadził jednolity system miar i wag. Zniósł także przestarzały podatek lijin[3].
W latach 1941–1944 ponownie był ministrem finansów, zaś w latach 1942–1945 ministrem spraw zagranicznych. W kwietniu 1945 roku przewodniczył chińskiej delegacji na konferencję założycielską ONZ[1]. W latach 1945–1947 sprawował urząd premiera. Po zwycięstwie komunistów w 1949 roku wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Mieszkał w Nowym Jorku, gdzie był jednym z czołowych działaczy chińskiego lobby[1]. Zmarł w San Francisco na udar mózgu[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e T. V. Soong (Song Ziwen) - A Prominent Businessman and Politician in Republic of China. history.cultural-china.com. [dostęp 2010-06-08]. (ang.).
- ↑ Encyklopedia Historyczna Świata. Tom X. Kraków: Wydawnictwo Opres, 2002, s. 134. ISBN 83-85909-72-9.
- ↑ Ralph William Huenemann: The dragon and the iron horse: the economics of railroads in China, 1876–1937. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Asia Center, 1984, s. 203. ISBN 978-0-674-21535-1.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jakub Polit: Chiny. Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2004. ISBN 83-88542-68-0.
| Premierzy Rządu Cesarskiego |
|
|---|---|
| Premierzy Republiki Chińskiej |
|
| Sekretarze stanu Republiki Chińskiej |
|
| Premierzy Republiki Chińskiej |
|
| Premier Rządu Cesarskiego |
|
| Premierzy Republiki Chińskiej |
|
| Premierzy Republiki Chińskiej (rezydujący na Tajwanie) |
|
