Przejdź do zawartości

Katastrofa lotu Emirates 521

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katastrofa lotu Emirates EK521
Ilustracja
Boeing 777, który uległ katastrofie. Zdjęcie wykonano na lotnisku w Dubaju w listopadzie 2009 roku
Państwo

 Zjednoczone Emiraty Arabskie

Miejsce

Dubaj

Data

3 sierpnia 2016

Godzina

12:38 czasu lokalnego
10:38 czasu polskiego

Rodzaj

Nieudane lądowanie

Przyczyna

Błąd pilota

Ofiary śmiertelne

1 osoba (na ziemi)

Ranni

39 osób

Statek powietrzny
Typ

Boeing 777-31H

Użytkownik

Emirates

Numer

A6-EMW

Start

Indie Thiruvananthapuram

Cel lotu

Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj

Numer lotu

EK521

Liczba pasażerów

282 osoby

Liczba załogi

18 osób

Położenie na mapie Zjednoczonych Emiratów Arabskich
Mapa konturowa Zjednoczonych Emiratów Arabskich, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Ziemia25°15′10″N 55°21′52″E/25,252778 55,364444

Katastrofa lotu Emirates 521wypadek lotniczy samolotu Boeing 777-31H, należącego do Emirates, do którego doszło 3 sierpnia 2016 w Dubaju w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. W wyniku wypadku śmierć poniosła 1 osoba (strażak biorący udział w akcji ratunkowej). Wypadek był pierwszym poważnym incydentem linii lotniczych Emirates[1].

Wypadek

[edytuj | edytuj kod]

Znaczące uskoki wiatru wpłynęły na prędkość samolotu podczas końcowego podejścia, wynoszącą 162 węzły (300 km/h). Dwie sekundy później RAAS(inne języki) wydał ostrzeżenie, a załoga zdecydowała o odejściu na drugi krąg. Sześć sekund po przyziemieniu głównego podwozia, samolot zaczął odzyskiwać wysokość. Ustawienie klap zmniejszono do 20° i schowano podwozie, ale przepustnica pozostała niezmieniona, ponieważ po przyziemieniu na pasie startowym blokowana jest aktywacja automatycznej przepustnicy. Samolot osiągnął maksymalną wysokość 26 m nad pasem startowym, zmniejszając prędkość lotu, po czym zaczął opadać w kierunku ziemi. Dwanaście sekund po ponownym starcie załoga ręcznie wcisnęła przepustnice do maksimum, ale samolot kontynuował opadanie i ostatecznie rozbił się na pasie startowym 3 sekundy później. Samolot wpadł w poślizg na długości około 800 m wzdłuż pasa startowego 12L z częściowo schowanym podwoziem, a następnie skręcił w prawo od pasa startowego, a silnik nr 2 odłączył i zsunął się[2][3].

Dziewięć minut po zatrzymaniu się samolotu, gdy na pokładzie nadal znajdowali się tylko kapitan i stewardesa, nastąpiła eksplozja. W wyniku eksplozji zginął strażak, 32 osoby z pokładu samolotu i 7 strażaków zostało rannych[1][4][5].

Lotnisko zostało zamknięte, co spowodowało przekierowanie wielu lotów[6].

Pasażerowie i załoga

[edytuj | edytuj kod]
Obywatelstwo[7] Liczba
 Indie 226
 Wielka Brytania 24
 Zjednoczone Emiraty Arabskie 11
 Arabia Saudyjska 6
 Stany Zjednoczone 6
 Turcja 5
 Irlandia 4
 Australia 2
 Brazylia 2
 Malezja 2
 Niemcy 2
 Tajlandia 2
 Bośnia i Hercegowina 1
 Chorwacja 1
 Egipt 1
 Filipiny 1
 Liban 1
 Południowa Afryka 1
 Szwajcaria 1
 Tunezja 1
Razem 300

Dochodzenie

[edytuj | edytuj kod]

Filmy z wnętrza samolotu, nagrane kamerami w telefonach komórkowych pasażerów, pokazały, że pasażerowie nie ewakuowali się. Zamiast tego brali bagaże podręczne, co spowodowało zbyt długą ewakuację[8].

Raport końcowy opublikowano 6 lutego 2020[1]. W części dotyczącej przyczyn wskazano:

Załoga lotnicza nie skanowała i nie monitorowała skutecznie podstawowych parametrów przyrządów pokładowych podczas lądowania i próby odejścia na drugi krąg. Załoga lotnicza nie była świadoma, że ​​automatyczna przepustnica (A/T) nie zareagowała i nie przestawiła dźwigni ciągu silnika w położenie przełącznika startu/odlotu (TO/GA), po tym jak dowódca nacisnął przełącznik TO/GA na początku lotu. FCOM – procedura odejścia na drugi krąg i nieudanego podejścia[9].

Raport zakończył się stwierdzeniem:

Oparcie się załogi lotniczej na automatyzacji i brak przeszkolenia w zakresie odlotów z bliskiej odległości od pasa startowego znacząco wpłynęło na zachowanie załogi lotniczej w krytycznej sytuacji lotniczej, innej niż ta, której doświadczyła podczas symulowanych lotów szkoleniowych[9].

Następstwa

[edytuj | edytuj kod]

11 sierpnia, osiem dni po katastrofie, linie Emirates zapewniły każdemu z 282 pasażerów 7000 dolarów odszkodowania, w tym 2000 dolarów za utratę bagażu i rzeczy osobistych oraz 5000 dolarów za wszelkie inne szkody poniesione przez każdego z nich[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Fire guts Emirates jet after hard landing; one firefighter dies [online], Reuters (ang.).
  2. Final Report: AAIS Case No: AIFN/0008/2016 Runway Impact during Attempted Go-Around [online], General Civil Aviation Authority, 20 stycznia 2020 [zarchiwizowane z adresu 2021-01-21].
  3. Boeing 777-31H crash [online], Aviation Safety Network, 3 sierpnia 2016 (ang.).
  4. Emirates plane crash: Hero firefighter dies saving 282 passengers moments before jet explodes [online], Mirror, 3 sierpnia 2016 (ang.).
  5. Accident: Emirates B773 at Dubai on Aug 3rd 2016, long landing, go around without thrust results in runway impact, aircraft on fire, TOGA switches inhibited [online], The Aviation Herald, 3 sierpnia 2016 (ang.).
  6. Dubai International Airport remains closed for takeoffs & landings after earlier #EK521 accident. [online], Twitter, 3 sierpnia 2016 (ang.).
  7. Emirates Media Statement 5 [online], Facebook, 3 sierpnia 2016 (ang.).
  8. Nagranie z ewakuacji
  9. a b PILOT ERROR – Emirates Flight 521 Crash Report Released [online], Travel Radar, 22 lutego 2020 [zarchiwizowane z adresu 2020-04-11] (ang.).
  10. EK521 passengers ‘touched’ by Emirates compensation announcement [online], Gulf News, 11 sierpnia 2016 (ang.).