Przejdź do zawartości

Jan Miklaszewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Szdowk (dyskusja | edycje) o 22:14, 27 sie 2015. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Grób Jana Miklaszewskiego na Cmentarzu Powązkowskim
Tablica upamiętniająca Jana Miklaszewskiego na warszawskim osiedlu Imielin (Ursynów), na którym znajduje się ulica nosząca jego imię
Tablica upamiętniająca prof. Jana Miklaszewskiego na budynku ul. Kielecka 46 w Warszawie

Jan Miklaszewski (ur. 7 lutego 1874 w Łowiczu, zm. 5 lutego 1944[1] w Warszawie) – polski leśnik, rektor SGGW, działacz PPS.

Życiorys

W 1898r. ukończył Instytut Leśny w Petersburgu. We wrześniu tego roku został aresztowany za działalność polityczną (m.in. w PPS) prowadzoną w czasie studiów. Więziony w Petersburgu przez 3 miesiące.

Przed I wojną światową pracował m.in. w Zarządzie Dóbr Cesarskich w Spale oraz w zarządzie lasów Ordynacji Zamojskich (1900r.). Wielokrotnie aresztowany, a później również skazany na zesłanie za działalność polityczną (1903r.). Ucieka jednak do Galicji. Pracuje w dobrach leśnych Sapiehów w Krasiczynie. W tym czasie prowadził też ożywioną działalność polityczną, współpracując m.in. z Józefem Piłsudskim. Po ogłoszeniu przez władze carskie amnestii w 1905r. wrócił do Królestwa Polskiego na dawne stanowisko w Ordynacji Zamoyskich.

Po wojnie był organizatorem administracji polskiego leśnictwa, od 1918 do 1931 był szefem Sekcji Lasów w Ministerstwie Rolnictwa i Dóbr Państwowych.

Od 1931 był wykładowcą SGGW. W 1935 został profesorem i dziekanem w SGGW, a od 1936 do 1944 (do śmierci) był rektorem.

Jan Miklaszewski był autorem licznych prac z zakresu historii i ekonomiki rolnictwa, w czasie okupacji kierował tajnym nauczaniem w SGGW. Podczas okupacji ukrywał się pod pseudonimem Władysław Baranowski.

Profesor Miklaszewski zmarł z wyczerpania 5 lutego 1944 w Warszawie i został pochowany na warszawskich Powązkach.

Rodzina

Był synem Antoniego, urzędnika kolejowego i Konstancji z Wojciechowskich. Poślubił Eugenię z domu Gadomską.

Upamiętnienie

Na ścianie budynku, w którym mieszkał i umarł (ulica Kielecka 46), znajduje się tablica pamiątkowa. W lasach doświadczalnych SGGW w Rogowie umieszczono poświęcony mu kamień pamiątkowy. Kolejna tablica została umieszczona w Zwierzyńcu[2].

Jego imieniem nazwano dwie ulice. Pierwszą, na osiedlu Imielin na warszawskim Ursynowie[3]. Na jednym z budynków stojących przy tej ulicy umieszczono też tablicę pamiątkową. Drugą, w podwarszawskich Dawidach Bankowych (gmina Raszyn) [4].

W 1986 r. nadano także jego imię Technikum Leśnemu w Starościnie[5].

Bibliografia

Linki zewnętrzne