Kamenz
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Kraj związkowy | |||
Powiat | |||
Powierzchnia |
53,15 km² | ||
Wysokość |
173 m n.p.m. | ||
Populacja (31 grudnia 2009) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Nr kierunkowy |
03578 | ||
Kod pocztowy |
01917 | ||
Tablice rejestracyjne |
BZ | ||
Położenie na mapie Saksonii | |||
Położenie na mapie Niemiec | |||
51°16′N 14°06′E/51,266667 14,100000 | |||
Strona internetowa |
Kamenz (pol. hist. Kamieniec[1][2], górnołuż. Kamjenc, wym. [ˈkamʲɛnt͡s]) – miasto we wschodnich Niemczech, w kraju związkowym Saksonia, w okręgu administracyjnym Drezno, w powiecie Budziszyn, na Łużycach, siedziba wspólnoty administracyjnej Kamenz-Schönteichen. Do 31 lipca 2008 miasto było stolicą nieistniejącego już powiatu Kamenz. Miasto jest położone nad Czarną Elsterą.
Nazwa
Pierwotną nazwą miejscowości była łużycka nazwa Kamjenc, Kamienz[3] pochodząca od nazwy "kamień". Po podbiciu w średniowieczu Słowian połabskich z plemion Serbów lużyckich mieszkających na Łużycach nazwa została później zgermanizowana na Camenz oraz później Kamenz.
Dzielnice miasta
- Bernbruch (Barbuk)
- Deutschbaselitz (Němske Pazlicy)
- Jesau (Jěžow)
- Gelenau (Jelenjow)
- Hennersdorf (Hendrichecy)
- Lückersdorf (Łukajecy)
- Thonberg (Hlinowc)
- Wiesa (Brěznja)
- Zschornau-Schiedel (Čornow-Křidoł)
Historia
Ok. 1190 r. obok starej wsi słowiańskiej wzniesiono gród. Przed 1225 r. otrzymał on prawa miejskie. Trwała wtedy wzmożona kolonizacja niemiecka wypierająca wpływy słowiańskie. Przez wieki miasto budowało swój dobrobyt na garbarstwie, sukiennictwie i garncarstwie. Na pocz. XIV wieku miejscowość, wraz z Górnymi Łużycami, został przyłączony do Królestwa Czech, pod którego panowaniem pozostał do 1635 r. (poza okresem panowania węgierskiego w l. 1469-90). Pamiątką po długich latach przynależności miasta do Królestwa Czech jest tarcza z czeskim lwem umieszczona w herbie miejskim. W 1346 r. w ramach przeciwdziałania okolicznemu rozbojowi miasto połączyło siły wraz z innymi grodami przystępując do Związku Sześciu Miast Górnołużyckich. Miasto było oblegane przez husytów w 1432 r. W 1506 r. w mieście wybuchł bunt rzemieślników, który został stłumiony przez władze czeskie. Mimo tych niekorzystnych wypadków politycznych miasto rozwijało się pomyślnie. W 1571 r. założono tutaj szkołę średnią reprezentującą, na ówczesne czasy, wysoki poziom nauczania. W czasie wojny trzydziestoletniej - w 1635 r. - Kamieniec został wraz z Górnymi Łużycami przyłączony do Saksonii. W 1. poł. XIX wieku zaczął się proces industrializacji miasta. Kamenz zostało poważnie zniszczone podczas wielkiego pożaru w 1842 r. W kwietniu 1945 r. o miasto toczyła krwawe boje 2 Armia Wojska Polskiego. Miasto zostało jednak zdobyte dopiero 7 maja 1945 r. przez Rosjan.
Filia Groß-Rosen
W miejscowości znajdowała się filia obozu koncentracyjnego Groß-Rosen[4].
Zabytki i inne atrakcje
- ratusz, neorenesansowy z I poł. XIX w.
- kamienice barokowe i rokokowe z XVII i XVIII
- renesansowa studnia (Andreasbrunnen) na rynku z 1570 r.
- kościół NMP (St. Marien) z XV wieku z wyposażeniem wnętrza z XVI-XVIII w.
- kościół katechetyczny (Katechismuskirche) z XIV wieku
- Muzeum Łużyc Zachodnich (Museum der Westlausitz)
- Muzeum Gottholda Ephraima Lessinga, pisarza urodzonego w Kamenz w 1729 r.
- słup milowy poczty saskiej z czasów króla Polski Augusta II z polskim Orłem i litewską Pogonią oraz datą 1725 na Böhmischpl. (placu Czeskim)
- Teatr Miejski
- amfiteatr
- kamieniołom Sparmann
Klimat (1979-2013)
Galeria
-
Widok na centrum miasta
-
Ratusz
-
Widok na miasto
Współpraca
- ↑ Krzysztof R. Mazurski, Andrzej Zieliński: Łużyce, Warszawa 1984, str. 49
- ↑ J. Szaflarski: Polska, mapa fizyczna 1:2,500.000 z ok. 1946 r. (z nazwami miast na Ziemiach Odzyskanych podanych wg uchwał Komisji Ustalania Nazw Miejscowości przy Ministerstwie Administracji Publicznej).
- ↑ A.F. Busching, "A new system of geography", rozdz. "Lusatia", London 1762, str. 132.
- ↑ Abraham Kajzer: Za drutami śmierci. Wałbrzych, Muzeum Gross-Rosen: 2013.
Bibliografia
- Krzysztof R. Mazurski, Andrzej Zieliński: Łużyce, Warszawa 1984, KAW, ISBN 83-03-00772-6
- Statistisches Landesamt des Freistaates Sachsen, Kamenz, 2009
- Kamjenc, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 797 .