Gujana
| |||||
Dewiza: One People, One Nation, One Destiny | |||||
Hymn: Dear Land of Guyana, of Rivers and Palms [[Plik:{{{hymn audio}}}|200px]] | |||||
Stolica | |||||
---|---|---|---|---|---|
Powierzchnia |
214 970 | ||||
Populacja • liczba ludności |
| ||||
Domena internetowa | |||||
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} |
Gujana (Guyana), Kooperacyjna Republika Gujany (Co-operative Republic of Guyana) – państwo w Ameryce Południowej, nad Oceanem Atlantyckim, graniczace na północnym zachodzie z Wenezuelą (743 km), na południowym zachodzie i południu z Brazylią (1.119 km), a na wschodzie z Surinamem (600 km). Kształt granicy Gujany z Wenezuelą i Surinamem jest podważany przez obydwa te państwa.
Geografia
W Gujanie można wyróżnić 3 regiony geograficzne różniące się ukształtowaniem terenu. Najwyższa część kraju leży na obszarze Wyżyny Gujańskiej porozcinanej na osobne masywy wieloma dolinami rzek. W jednym z łańcuchów górskich, na połączeniu granic z Wenezuelą i Brazylią, znajduje się najwyższy szczyt kraju Roraima (2810 m n.p.m.).
Wyżyna obniżając się w kierunku oceanu tworzy równinne i pagórkowate tereny porośnięte lasami równikowymi, a wzdłuż rzek, galeriowymi. Lasy zajmują powierzchnię około 80% kraju. Dobrze rozwinięta sieć rzek, z których największa to Essequibo, tworzy na tym obszarze, jak również na wyżynach, liczne wodospady.
Nad oceanem rozciąga się pas płaskich, błotnistych nizin, sięgających od 8 do 65 km w głąb lądu. Wybrzeże porastają lasy namorzynowe. Część terenów stanowią depresje zabezpieczone systemem kanałów i tam.
Gujanę charakteryzuje klimat równikowy z wysoką temperaturą powietrza przez cały rok. Temperatura na wybrzeżu waha się od 20 do 26,8 °C, a w głębi kraju od 18 do 39 °C. Klimat wybrzeża łagodzony jest przez północnowschodnie wiatry.
Opady występują sezonowo w okresie maj-czerwiec oraz grudzień-styczeń. Średnia roczna suma opadów waha się od 1200 mm na wyżynie do 3000 mm na wybrzeżu.
Wody
Sieć rzeczna
Sieć rzeczna Gujany jest gęsta i dobrze rozwinięta. Najdłuższa rzeka Gujany to Essequibo (ok. 1000 km), uchodząca szeroką deltą do Oceanu Atlantyckiego. Na jej lewych dopływach znajdują się liczne wodospady, z których najwyższy jest Kaieteur na rzece Potaro (225 m). Do większych rzek Gujany należą również: Mazaruni, Cuyuni, Berbice oraz Courantyne.
Gleby
W strefie wilgotnych lasów równikowych rozwinęły się gleby czerwonożółte (ferralsole) o bardzo niskiej zawartości próchnicy. Na sawannach wykształciły się czerwone gleby ferralitowe, a wzdłuż dolin dużych rzek - gleby aluwialne (fluwisole).
Historia
Wybrzeża Ameryki Południowej współczesnej Gujany Europejczycy odkryli i zaczęli eksplorować na początku XVI wieku. Zamieszkiwali tu wówczas Indianie południowoamerykańscy z plemion Arawaków. Utworzenie kolonii brytyjskiej - Gujany Brytyjskiej datuje się na 1831; graniczyła z Gujaną Holenderską (dziś Surinam), a nieco dalej na południowy wschód znajdowała kolonia francuska - Gujana Francuska, do dziś pozostająca terytorium zależnym tej europejskiej metropolii. Brytyjczycy przyznali niepodległość Gujanie w 1966, a cztery lata później stała się ona republiką.
Ustrój polityczny
Suwerenna republika w ramach Wspólnoty Narodów. Zgodnie z konstytucją z 6 października 1980 (znowelizowaną w 2003) głową państwa jest prezydent desygnowany przez zwycięską partię w wyborach parlamentarnych. Kandydaci na prezydenta muszą zostać zaprezentowani przed wyborami przez każdą ze startujących partii. Prezydent mianuje premiera, który jest zarazem I wiceprezydentem.
W jednoizbowym Zgromadzeniu Narodowym zasiada 65 deputowanych, z których 40 jest wybieranych w systemie proporcjonalnym na poziomie krajowym, a 25 na poziomie regionów tzn. każdy z regionów wybiera przydzieloną mu ilość miejsc w parlamencie. Kadencja zgromadzenia trwa 5 lat.
Gujana jest podzielona na 10 ponumerowanych regionów:
- 1. Barima/Waini (2 miejsca w parlamencie)
- 2. Pomeroon/Supenaam (2 miejsca)
- 3. Essequibo Islands/West Demerara (3 miejsca)
- 4. Demerara/Mahaica (7 miejsc)
- 5. Mahaica/Berbice (2 miejsca)
- 6. East Berbice/Corentyne (3 miejsca)
- 7. Cuyuni/Mazaruni (2 miejsca)
- 8. Potaro/Runi (1 miejsce)
- 9. Upper Takatu/Upper Esseqiubo (1 miejsce)
- 10.Upper Demerara/Berbice (2 miejsca)
Każdy z regionów jest administrowany przez Regionalną Radę Demokratyczną z prezesem na czele. Dodatkowo na lokalnym szczeblu działają Sąsiedzkie Rady Demokratyczne.
Kultura
Data | Polska nazwa | Oryginalna nazwa |
1 stycznia | Nowy Rok | New Year’s Day |
ruchome | Eid-ul Adha | Eid-ul Adha |
23 lutego | Dzień Republiki | Republic Day |
ruchome | Wielki Piątek Poniedziałek wielkanocny |
Good Friday, Easter Monday |
ruchome | Święto Wiosny | Phagwah (Holi) |
1 maja | Święto Pracy | Labour Day/May Day |
ruchome | Urodziny Proroka | Youman Nabi |
1 poniedziałek lipca | Święto Caricom | Caricom Day |
1 sierpnia | Dzień Wyzwolenia | Emancipation Day |
ruchome | Święto Światła | Diwali |
25 grudnia | Boże Narodzenie | Christmas |
26 grudnia | 2.dzień Bożego Narodzenia | Boxing Day |
Religia
- Protestantyzm: 33,15%
- Zielonoświątkowcy: 12,07%
- Adwentyzm: 7%
- Anglikanizm: 5,3%
- Luteranizm: 1,3%
- Metodyzm: 1,2%
- Kalwinizm: 1%
- Hinduizm: 33%
- Islam: 8,7%
- Katolicyzm: 7,08%
- Osobny artykuł:
- Spirytyzm: 4,1%
- Prawosławie: 0,9%
- Bahaizm: 0,4%
- Świadkowie Jehowy: 0,33%
- [2] Osobny artykuł:
Gospodarka
Na terytorium Gujany znajdują się cenne surowce mineralne. Najważniejszym surowcem są boksyty. Ich eksploatację podjęto w roku 1916 w kopalni w Mackenzie (Linden), a następnie w Ituni i Kwakwani w północno-wschodniej części kraju. Wydobycie boksytów obrazuje najlepiej stan gospodarki: 1950 rok-1,7 mln ton, 1960 - 3,4 mln, 1970 - 1,4 mln i w 1993 r. zwyżka - 2,5 mln ton.
W porównaniu z boksytami wydobycie innych surowców ma znaczenie drugorzędne. W północno-zachodniej części kraju, w okolicy Mattews Ridgs, wydobywa się rudę manganu, a poza tym uzyskuje się złoto (80 tys. uncji w 1992 r.) i diamenty (7 tys. karatów w 1990 r.).
- ↑ Ethnologue report for Guyana
- ↑ [1] Dane statystyczne zaczerpnięto z książki Patricka Johnstona i Jasona Mandryka pt. "Operation World", oraz z innych źródeł.