26 Poznański Batalion Piechoty
{{{motto}}} | |
UWAGA: Błąd parametru {{{kategoria wojska}}}= Ten parametr może przyjmować jedynie wartości:
| |
{{{opis grafiki}}} | |
Historia | |
Państwo |
{{{państwo}}} |
---|---|
Sformowanie |
luty 1945 |
Nazwa wyróżniająca |
{{{nazwa wyróżniająca}}} |
Tradycje | |
Święto |
{{{święto}}} |
Nadanie sztandaru |
{{{nadanie sztandaru}}} |
Rodowód |
{{{rodowód}}} |
Dowódcy | |
Pierwszy |
{{{dowódca pierwszy}}} |
Obecny |
{{{dowódca obecny}}} |
Ostatni |
{{{dowódca ostatni}}} |
Działania zbrojne | |
{{{działania zbrojne}}} | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Formacja |
{{{formacja}}} |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
{{{podległość}}} |
Skład |
{{{skład}}} |
Odznaczenia | |
{{{odznaczenia}}} | |
[{{{www}}} Strona internetowa] |
26 Poznański Batalion Piechoty (26 bp) – pododdział piechoty Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.
Batalion sformowany został na podstawie rozkazu dziennego Nr 32/45 dowódcy 8 Brygady Piechoty z dnia 16 marca 1945 w miejscowości Alva, położonej na wschód od miasta Stirling (2 kompania w miejscowości Tillicoultry). Zdolność bojową miał osiągnąć do 1 czerwca 1945. 15 kwietnia 1945 kompania druga i wsparcia przeniesione zostały do miejscowości Muthil. 7 czerwca 1945 batalion liczył 30 oficerów i 1012 szeregowców.
W walkach na froncie nie wziął udziału. Oficerowie wywodzili się z I Korpusu Polskiego, a żołnierze w ok. 80 % z armii niemieckiej lub organizacji Todta, do których to wcześniej zostali przymusowo wcieleni.
Stacjonowała pierwotnie w Alva, a następnie w Muthill i Tain[1].
Obsada personalna batalionu
- dowódca - mjr Józef Władyka
- I zastępca dowódcy batalionu - mjr Jan Niedzielski (od 3 IV 1945)
- II zastępca dowódcy batalionu - kpt. Kacper Ślepokura (od 3 IV 1945)
- adiutant - ppor. Jan Wierszycki (od 3 IV 1945)
- dowódca kompanii dowodzenia - kpt. Stanisław Otwinowski (od 7 IV 1945)
- dowódca 3 kompanii - por. Sławomir Grodzicki (od 7 IV 1945)
- dowódca 4 kompanii - kpt. Tadeusz Jaworski (od 26 IV 1945)
- dowódca kompanii broni wsparcia - kpt. Teodor Paschke (od 5 IV 1945)
Znaki rozpoznawcze
- Patki - granatowe z żółtą żyłką[1]
- Otoki: granatowe[1]
- Znaki na wozach: czarna cyfra 69 na brązowym tle[1]
Bibliografia
- Zbigniew Wawer: Organizacja polskich wojsk lądowych w Wielkiej Brytanii 1940-1945. Warszawa: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk : Bellona, 1992. ISBN 83-11-08218-9.
- 4 Dywizja Piechoty – Pamięci żołnierzy 4 DP i ich dowódcy gen. Glabisza. Mała poligrafia WSD Redemptorystów w Tuchowie. Szablon:Bibliografia stop