Województwo warszawskie (II Rzeczpospolita)

Polska, gęstość zaludnienia, 1931

Województwo warszawskie – województwo II Rzeczypospolitej istniejące w latach 1919–1939 z siedzibą władz w Warszawie

Obejmowało powiaty: błoński, ciechanowski, działdowski, gostyniński, grójecki, kutnowski, łomżyński, łowicki, makowski, miński, mławski, płocki, płoński, przasnyski, pułtuski, radzymiński, rawski, sierpecki, skierniewicki, sochaczewski, warszawski (m. st. Warszawa nie wchodziło w skład województwa, stanowiąc odrębną jednostkę admininistracyjną) oraz włocławski.

W 1938 powiaty kutnowski, łowicki, rawski i skierniewicki przyłączono do województwa łódzkiego.

Ludność

Ludność województwa w 1921 roku wynosiła 2.112.798 osób.

Podział ludności ze względu na narodowość:

• Polacy - 89,8%; 1.898.112
• Żydzi - 7,7%; 163.646
• Niemcy - 2,2%; 47.384

Podział ludności ze względu na wyznanie:

• rzymskokatolickie - 85,3%; 1.802.427
• mojżeszowe - 9,6%; 203.425
• ewangelickie - 4,1%; 87.427
• mariawickie - 0,6%; 12.475
• prawosławne - 0,2%; 4.637

Wojewodowie warszawscy w II Rzeczypospolitej

• Władysław Sołtan 19 listopada 1919 – 19 grudnia 1923 , 22 marca 1924 – 24 listopada 1927
• Stanisław Twardo 28 listopada 1927 – 3 lipca 1934
• Bronisław Nakoniecznikow-Klukowski 3 lipca 1934 – 5 lutego 1938
• Jerzy Paciorkowski 22 stycznia 1938 – wrzesień 1939 (p.o. do 5 lutego 1938)