Ulem: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
int., poprawa linków, drobne merytoryczne (wcześniejsza wersja traktowała słowo 'szkoła' dosłownie, podczas gdy artykuł mówi o szkołach teologicznych; uaktualnione regiony dominacji poszczególnych szkół) |
RoodyAlien (dyskusja | edycje) popr. opis ilustracji, WP:SK |
||
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 9 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{dopracować|źródła=2010-06}} |
{{dopracować|źródła=2010-06}} |
||
[[Plik:Muslim scholar2 in kurta1860eastbengal.jpg|mały|Muzłumański uczony sfotografowany ok. 1860 we wschodnim [[Bengal]]u]] |
|||
'''Ulem''' – muzułmański teolog i uczony. Słowo pochodzi z wyrazu [[język arabski|arabskiego]] ''alim'', oznaczającego uczonego. W skład grupy ulemów wchodzili wszyscy duchowni muzułmańscy |
'''Ulem''' – muzułmański teolog i uczony. Słowo pochodzi z wyrazu [[język arabski|arabskiego]] ''alim'', oznaczającego uczonego. W skład grupy ulemów wchodzili wszyscy duchowni muzułmańscy: [[mufti]]owie oraz [[imam]]owie. Ulemów określa się również mianem znawców [[szariat]]u. Ich główną siedzibą były [[meczet]]y. Główną rolę posiadał meczet [[al-Azhar]] w [[Kair]]ze. |
||
[[Sunnizm|Sunnici]] wyróżniają cztery główne szkoły prawa muzułmańskiego: |
[[Sunnizm|Sunnici]] wyróżniają cztery główne [[Mazhab|szkoły prawa]] muzułmańskiego: |
||
* [[Szafi’ici| |
* [[Szafi’ici|szafi’icką]], dominującą w [[Indonezja|Indonezji]], [[Malezja|Malezji]], [[Jemen]]ie, [[Kurdystan]]ie i wschodniej [[Afryka|Afryce]]; |
||
* [[Hanafici|hanaficką]], dominującą w [[Turcja|Turcji]], krajach [[Lewant |
* [[Hanafici|hanaficką]], dominującą w [[Turcja|Turcji]], krajach [[Lewant]]u, [[Indie|Indiach]], [[Egipt|Egipcie]], [[Pakistan]]ie, [[Azja Środkowa|Azji Środkowej]] i [[Chiny|Chinach]]; |
||
* [[ |
* [[Malikici|malikicką]], dominującą w północnej i zachodniej Afryce; |
||
* [[Hanbalici|hanbalicką]], dominującą w [[Arabia Saudyjska|Arabii Saudyjskiej]] i [[Zjednoczone Emiraty Arabskie|Zjednoczonych Emiratach Arabskich]]. |
* [[Hanbalici|hanbalicką]], dominującą w [[Arabia Saudyjska|Arabii Saudyjskiej]] i [[Zjednoczone Emiraty Arabskie|Zjednoczonych Emiratach Arabskich]]. |
||
Do [[Szyizm|szyickich]] szkół prawa zaliczają się [[Szkoła dżafarycka|dżafaryci]] ([[Iran]], [[Irak]], [[Azerbejdżan]], [[Afganistan]]), [[Ismailizm|ismailici]] (wschodni [[Tadżykistan]], północno-wschodni Afganistan) i [[zajdyci]] (północny Jemen). |
Do [[Szyizm|szyickich]] szkół prawa zaliczają się [[Szkoła dżafarycka|dżafaryci]] ([[Iran]], [[Irak]], [[Azerbejdżan]], [[Afganistan]]), [[Ismailizm|ismailici]] (wschodni [[Tadżykistan]], północno-wschodni Afganistan) i [[zajdyci]] (północny Jemen). |
||
W |
W XX wieku w większości krajów arabskich (oprócz Arabii Saudyjskiej i Iranu) ulemowie tracili na znaczeniu. Rządy walczyły z silną pozycją duchownych, usuwając opozycję. Władza ulemów była coraz bardziej ograniczana. W 1961 roku [[uniwersytet al-Azhar]] w Kairze został poddany nadzorowi państwowemu. W tym samym czasie szkoły islamskie zamykano w Turcji i zastępowano je kontrolowanymi przez państwo szkołami religijnymi. Podobny proceder stosowano w [[Algieria|Algierii]] po uzyskaniu niepodległości. |
||
W roku |
W 1979 roku podczas rewolucji w Iranie duchowni pod przywództwem [[Ruhollah Chomejni|Chomeiniego]] przejęli władzę, którą dzierżą do dzisiaj. [[Talibowie]], którzy rządzą Afganistanem, także wywodzą się z islamskiego duchowieństwa. |
||
Jednak najważniejszym zadaniem ulemów jest interpretacja i zastanawianie się nad znaczeniem islamskiego prawa w społeczeństwie oraz dysputy. Ulemowie są strażnikami muzułmańskiej tradycji oraz nauczycielami. Stanowią konserwatywną część muzułmańskiej ludności państw arabskich. |
Jednak najważniejszym zadaniem ulemów jest interpretacja i zastanawianie się nad znaczeniem islamskiego prawa w społeczeństwie oraz dysputy. Ulemowie są strażnikami muzułmańskiej tradycji oraz nauczycielami. Stanowią konserwatywną część muzułmańskiej ludności państw arabskich. |
||
{{Kontrola autorytatywna}} |
|||
[[Kategoria:Islam]] |
|||
[[Kategoria:Teolodzy muzułmańscy| ]] |
Aktualna wersja na dzień 07:16, 5 paź 2023
Ulem – muzułmański teolog i uczony. Słowo pochodzi z wyrazu arabskiego alim, oznaczającego uczonego. W skład grupy ulemów wchodzili wszyscy duchowni muzułmańscy: muftiowie oraz imamowie. Ulemów określa się również mianem znawców szariatu. Ich główną siedzibą były meczety. Główną rolę posiadał meczet al-Azhar w Kairze.
Sunnici wyróżniają cztery główne szkoły prawa muzułmańskiego:
- szafi’icką, dominującą w Indonezji, Malezji, Jemenie, Kurdystanie i wschodniej Afryce;
- hanaficką, dominującą w Turcji, krajach Lewantu, Indiach, Egipcie, Pakistanie, Azji Środkowej i Chinach;
- malikicką, dominującą w północnej i zachodniej Afryce;
- hanbalicką, dominującą w Arabii Saudyjskiej i Zjednoczonych Emiratach Arabskich.
Do szyickich szkół prawa zaliczają się dżafaryci (Iran, Irak, Azerbejdżan, Afganistan), ismailici (wschodni Tadżykistan, północno-wschodni Afganistan) i zajdyci (północny Jemen).
W XX wieku w większości krajów arabskich (oprócz Arabii Saudyjskiej i Iranu) ulemowie tracili na znaczeniu. Rządy walczyły z silną pozycją duchownych, usuwając opozycję. Władza ulemów była coraz bardziej ograniczana. W 1961 roku uniwersytet al-Azhar w Kairze został poddany nadzorowi państwowemu. W tym samym czasie szkoły islamskie zamykano w Turcji i zastępowano je kontrolowanymi przez państwo szkołami religijnymi. Podobny proceder stosowano w Algierii po uzyskaniu niepodległości.
W 1979 roku podczas rewolucji w Iranie duchowni pod przywództwem Chomeiniego przejęli władzę, którą dzierżą do dzisiaj. Talibowie, którzy rządzą Afganistanem, także wywodzą się z islamskiego duchowieństwa.
Jednak najważniejszym zadaniem ulemów jest interpretacja i zastanawianie się nad znaczeniem islamskiego prawa w społeczeństwie oraz dysputy. Ulemowie są strażnikami muzułmańskiej tradycji oraz nauczycielami. Stanowią konserwatywną część muzułmańskiej ludności państw arabskich.