Wikisłownik

monoteistyczny

monoteistyczny (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA: [ˌmɔ̃nɔtɛjiˈstɨt͡ʃnɨ], AS: [mõnotei ̯istyčny], zjawiska fonetyczne: nazal.• epenteza i ̯ • akc. pob. ​?/i
​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z monoteizmem, właściwy monoteizmowi i / lub monoteistom
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikmonoteistycznymonoteistycznamonoteistycznemonoteistycznimonoteistyczne
dopełniaczmonoteistycznegomonoteistycznejmonoteistycznegomonoteistycznych
celownikmonoteistycznemumonoteistycznejmonoteistycznemumonoteistycznym
biernikmonoteistycznegomonoteistycznymonoteistycznąmonoteistycznemonoteistycznychmonoteistyczne
narzędnikmonoteistycznymmonoteistycznąmonoteistycznymmonoteistycznymi
miejscownikmonoteistycznymmonoteistycznejmonoteistycznymmonoteistycznych
wołaczmonoteistycznymonoteistycznamonoteistycznemonoteistycznimonoteistyczne
przykłady:
(1.1) Chrześcijaństwo i islam to religie monoteistyczne.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) jednobożny, daw. jednobogi, jednobożeński
antonimy:
(1.1) politeistyczny
hiperonimy:
(1.1) religijny
hiponimy:
(1.1) chrześcijański, islamski, judaistyczny
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. monoteizm m, monoteista m, monoteistka ż
przysł. monoteistycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. monoteizm
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=monoteistyczny&oldid=8469211”