Zlatan Ibrahimović

szwedzki piłkarz

Zlatan Ibrahimović (wym. ['zlatan ibraxi:mɔʋitɕ]; ur. 3 października 1981 w Malmö) – szwedzki piłkarz pochodzenia bośniackiego i chorwackiego, który występował na pozycji napastnika, w latach 2001–2023 reprezentant Szwecji. Jest jej rekordzistą pod względem liczby występów i bramek. Uczestnik Mistrzostw Świata 2002, 2006, Mistrzostw Europy 2004, 2008, 2012 i 2016. Zakończył karierę w A.C. Milan na koniec sezonu w 2023 r.

Zlatan Ibrahimović
Ilustracja
Zlatan Ibrahimović (2018)
Data i miejsce urodzenia

3 października 1981
Malmö

Wzrost

195 cm[1]

Kariera juniorska
Lata Klub
1987–1991 FC Rosengård
1991–1995 FBK Balkan
1995–1999 Malmö B
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1999–2001 Malmö FF 40 (16)
2001–2004 AFC Ajax 74 (35)
2004–2006 Juventus 70 (23)
2006–2009 Inter Mediolan 88 (57)
2009–2011 FC Barcelona 29 (16)
2010–2011 A.C. Milan (wyp.) 29 (14)
2011–2012 A.C. Milan 32 (28)
2012–2016 Paris Saint-Germain 122 (113)
2016–2018 Manchester United 33 (17)
2018–2019 Los Angeles Galaxy 56 (52)
2020–2023 A.C. Milan 64 (34)
W sumie: 637 (405)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2001  Szwecja U-21 7 (6)
2001–2023  Szwecja 121 (62)
W sumie: 128 (68)
  1. Aktualne na: 3 lipca 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 29 marca 2022.
Strona internetowa

Kariera klubowa

edytuj
 
Ibrahimović w Interze podający piłkę do Mario Balotellego.

Ibrahimović jest wychowankiem klubu Malmö FF, w którym debiutował w szwedzkiej ekstraklasie w 1999. W 2001, za 10,8 mln euro przeszedł do Ajaxu Amsterdam, z którym dwukrotnie zdobył mistrzostwo Holandii, a także Puchar Holandii i Superpuchar Holandii[2].

Od 31 sierpnia 2004 grał w Serie A w Juventusie, który zapłacił za jego transfer 19 mln euro. W debiutanckim sezonie był najlepszym piłkarzem Juventusu, w 2004 w rankingu FIFA został wybrany ósmym piłkarzem na świecie. Sezon 2005/2006 był już znacznie mniej udany dla Ibrahimovicia niż poprzedni. Grał wprawdzie bardzo dobrze, jednak strzelił „tylko” 14 bramek. Mimo to ówczesny trener Juventusu, Fabio Capello, wciąż stawiał na niego, często kosztem Alessandro Del Piero, podstawowego zawodnika Juventusu. Kiedy Juventus został zdegradowany do Serie B (włoska druga liga) Ibrahimović poinformował, że jest gotowy do podjęcia kroków prawnych w celu zabezpieczenia swojej przyszłości, której nie wiązał z Serie B. Decyzja piłkarza była sprzeczna ze stanowiskiem władz Juventusu – ówczesny pierwszy trener Didier Deschamps poinformował piłkarzy o braku możliwości zerwania kontraktu z klubem. W negocjacjach pomiędzy Zlatanem Ibrahimoviciem a klubem wziął udział jego menadżer Mino Raiola, który stanowisko piłkarza opublikował w mediach. Dodatkowo Raiola zagroził działaniami prawnymi w celu wyciągnięcia Ibrahimovicia z umowy[3].

 
Ibrahimović w Interze

10 sierpnia 2006 przeszedł z Juventusu do Interu Mediolan za kwotę ok. 32 mln euro podpisując czteroletni kontrakt[4]. W swoim debiucie dla Nerazzurri zagrał przeciwko AS Roma, grając pełne 90 minut w spotkaniu Superpucharu Włoch. Pierwszego gola w Serie A zdobył w spotkaniu z Florentiną w 61. minucie[5]. Trzy razy z rzędu zdobył z tą drużyną mistrzostwo Włoch, w sezonach 2006/2007, 2007/2008 i 2008/2009, a także dwa Superpuchary Włoch[6]. W ostatnim z nich strzelając 25 goli Szwed został królem strzelców Serie A[7]. 27 lipca 2009 podpisał kontrakt z FC Barceloną, a Inter otrzymał za niego 45 mln euro oraz Samuela Eto’o[8][1].

28 sierpnia 2010 A.C. Milan poinformował, że Ibrahimović zostanie wypożyczony na sezon 2010/2011 do tego klubu z przymusem wykupu za 24 miliony euro. Transfer został spowodowany sytuacją wewnętrzną w katalońskim klubie, która nie pozwalała stronom na ustaloną współpracę[9][10]. Po przejściu testów medycznych zawodnik 29 sierpnia podpisał kontrakt[11]. W sezonie 2011/2012 został królem strzelców Serie A z 28 bramkami[12].

W lipcu 2012 Zlatan Ibrahimović podpisał kontrakt z Paris Saint-Germain, które zapłaciło za szwedzkiego napastnika 23 mln euro[13]. Od tego czasu Ibrahimović zarabiał 13 mln euro rocznie, stając się dzięki temu najlepiej zarabiającym piłkarzem we Francji. Swoje pierwsze dwie bramki w barwach drużyny z Paryża zdobył w 64. i 90. minucie w ligowym spotkaniu z FC Lorient (2:2). W swoich występach strzelił od 1 grudnia 2012 113 bramek w 122 meczach. Podczas gry w Paris Saint-Germain stał się także pierwszym piłkarzem w historii Ligi Mistrzów, który zdobył gole dla sześciu różnych drużyn w tej serii rozgrywek[14]. W trakcie czterech sezonów dla drużyny z Paryża rozegrał łącznie 180 spotkań, w których strzelił 156 goli. Wraz z planowanym odejściem z francuskiego zespołu poinformował także o zakończeniu kariery reprezentacyjnej[15].

 
Ibrahimović w trykocie Manchesteru United.

W czerwcu 2016 Zlatan Ibrahimović był łączony z zespołem Manchester United, który był prowadzony przez José Mourinho[16]. 1 lipca 2016 został zaproszony do ośrodka szkoleniowego drużyny Manchesteru United, znajdującego się w Carrington, na testy medyczne[17]. Tego samego dnia został przedstawiony oficjalnie jako zawodnik Manchesteru United. Oficjalnie w klubie zadebiutował 7 sierpnia 2016 w wygranym 2:1 meczu o Tarczę Wspólnoty przeciwko Leicester City. Szwed rozegrał wówczas całe spotkanie, strzelił bramkę na 2:1, wygrywając pierwsze trofeum w nowym klubie[18][19]. 14 sierpnia 2016, podczas wygranego 3:1 meczu z Bournemouth zadebiutował w Premier League, zdobywając jednocześnie swojego pierwszego gola[20][21]. W ćwierćfinałowym meczu Ligi Europy z Anderlechtem Bruksela doznał kontuzji, która wyeliminowała go z rozgrywek do końca sezonu[22]. Pomimo nieobecności zdobył w sezonie z Manchesterem United puchar Ligi Europy, po wygranym finale z Ajaxem Amsterdam[23].

W maju 2017 niemiecki „Der Spigel” wraz z autorami książki “Football Leaks: The Dirty Business of Football” opublikowali materiał, w którym poinformowali, że Zlatan Ibrahimović jest najlepiej zarabiającym piłkarzem w historii Premier League. Manchester United rocznie płacił zawodnikowi ponad 19 milionów funtów rocznie za grę, a także otrzymał dodatek wynoszący około 3 milionów funtów za strzelone bramki w sezonie.

W czerwcu 2017 strona rozgrywek Premier League poinformowała, że Zlatan Ibrahimović został wykreślony z listy płac Manchesteru United, co oznaczało, że klub nie zamierza przedłużać kontraktu z zawodnikiem. Brytyjska prasa zastrzegła jednak, że klub będzie wspomagać Ibrahimovicia w rekonwalescencji po kontuzji, której doznał podczas ćwierćfinałowego meczu Ligi Europy UEFA[24]. 24 sierpnia 2017 Manchester United poinformowało o podpisaniu nowego kontraktu ze Zlatanem Ibrahimoviciem. Po podpisaniu nowego kontraktu Ibrahimović zmienił numer na koszulce – z numeru 9 na numer 10, który w poprzednim sezonie należał do Wayne’a Rooneya[25][26]. Nowy kontrakt był znacznie niższy od poprzedniego, który był przedmiotem kontrowersji po publikacji „Der Spiegel” oraz Football Leaks[27]. Powrót do drużyny Manchesteru United nastąpił podczas spotkania z Newcastle United, zastępując Anthony’ego Martiala w 77. minucie spotkania[28]. W meczu przeciwko FC Basel Ibrahimović stał się pierwszym zawodnikiem, który reprezentował siedem zespołów w Lidze Mistrzów UEFA[29]. W marcu 2018 w brytyjskiej prasie pojawiły się doniesienia o tym, że Zlatan Ibrahimović łączony jest z drużynami rozgrywającymi swoje mecze w Major League Soccer[30], w tym samym miesiącu Manchester United poinformował za pośrednictwem swojej strony o rozwiązaniu umowy za porozumieniem stron[31][32]. 23 marca 2018 został oficjalnie zaprezentowany jako zawodnik Los Angeles Galaxy, oficjalna informacja pojawiła się po raz pierwszy za pośrednictwem dziennika Los Angeles Times, w którym to zawodnik wykupił całostronicową reklamę przedstawiającą jego zdjęcie w koszulce nowego zespołu[33][34][35]. Zadebiutował 31 marca 2018 w meczu derbowym przeciwko Los Angeles FC, gdzie strzelił dwa gole[36]. W następnym sezonie został mianowany kapitanem drużyny, a także został szwedzkim piłkarzem z największą liczbą bramek w historii, pobijając rekord 515 bramek Gunnara Nordahla[37]. 13 listopada 2019 Ibrahimović za pośrednictwem swojego konta na Twitterze poinformował o powrocie do klubu A.C. Milan[38].

27 grudnia 2019 transfer Ibrahimovicia został oficjalnie potwierdzony przez A.C. Milan. Zawodnik podpisał kontrakt do końca sezonu 2019/2020 z opcją przedłużenia o kolejny rok. Według włoskiej prasy kontrakt zawodnika wyniesie włoski klub 3,5 miliona euro plus dodatkowe bonusy[39]. Po raz pierwszy na boisku pojawił się 6 stycznia 2020 w meczu przeciwko Sampdorii zastępując Krzysztofa Piątka w 55. minucie spotkania[40]. 10 lutego 2020 został najstarszym strzelcem gola w historii derbów Mediolanu[41].

5 czerwca 2023 ogłosił koniec swojej kariery piłkarskiej[42].

Kariera reprezentacyjna

edytuj
 
Koszulka z czasów gry Ibrahimovicia w Manchesterze United z autografem szwedzkiego piłkarza.

W reprezentacji debiutował 31 stycznia 2001 w Växjö w meczu z reprezentacją Wysp Owczych. Dotychczas uczestniczył w mistrzostwach świata w 2002 i 2006 oraz w mistrzostwach Europy w 2004, 2008, 2012 i 2016. Z dniem 9 listopada 2009 podjął decyzję o tymczasowym zawieszeniu reprezentacyjnej kariery do czasu eliminacji mistrzostw Europy, spowodowanej brakiem awansu reprezentacji Szwecji na mistrzostwa świata w 2010. 15 lipca 2010 postanowił wrócić do reprezentacji. Reprezentował Szwecję na mistrzostwach Europy w piłce nożnej w 2012. Strzelił w nich 2 bramki ( nożyce w meczu z Francją). Tam został wybrany do drużyny mistrzostw Euro 2012 jako jedyny napastnik, który nie awansował z fazy grupowej. 4 lata później na Euro 2016 piłkarz po odpadnięciu jego reprezentacji w fazie grupowej postanowił zakończyć karierę reprezentacyjną[43]. W marcu 2021 zostało ogłoszone, że Ibrahimović zostanie powołany na najbliższe mecze reprezentacji i na swoje piąte Euro[44], jednak dwa miesiące później odwołano tę decyzję z powodu kontuzji zawodnika[45].

Statystyki

edytuj

Klubowe

edytuj

Aktualne na dzień 22 maja 2022.

Klub Sezon Ligi krajowe Puchary1 Europejskie puchary Razem
Występy Gole Asysty Występy Gole Asysty Występy Gole Asysty Występy Gole Asysty
Malmö FF 1999 6 1 0 0 0 0 0 0 0 6 1 0
2000 26 12 0 3 2 0 0 0 0 29 14 0
2001 8 3 0 4 0 0 0 0 0 12 3 0
Razem 40 16 0 7 2 0 0 0 0 47 18 0
AFC Ajax 2001/2002 24 6 4 3 1 1 6 2 0 33 9 5
2002/2003 25 13 1 4 3 0 13 5 2 42 21 3
2003/2004 22 13 7 1 0 0 8 2 1 31 15 8
2004/2005 3 3 1 1 0 0 0 0 0 4 3 1
Razem 74 35 13 9 4 1 27 9 3 110 48 17
Juventus 2004/2005 35 16 8 0 0 0 10 0 3 45 16 11
2005/2006 35 7 9 3 0 0 9 3 1 47 10 10
Razem 70 23 3 3 0 0 19 3 4 92 26 7
Inter Mediolan 2006/2007 27 15 6 2 0 2 7 0 1 36 15 9
2007/2008 26 17 12 1 0 0 7 5 0 34 22 12
2008/2009 35 25 7 4 3 1 8 1 3 47 29 11
Razem 88 57 23 7 3 2 22 6 4 117 66 29
FC Barcelona 2009/2010 29 16 9 6 1 2 10 4 3 45 21 13
2010/2011 0 0 0 1 1 0 0 0 0 1 1 0
Razem 29 16 9 7 2 2 10 4 3 46 22 13
A.C. Milan 2010/2011 29 14 12 4 3 0 8 4 0 41 21 12
2011/2012 32 28 8 4 2 0 8 5 4 44 35 12
Razem 61 42 20 8 5 0 16 9 4 85 56 24
Paris Saint-Germain 2012/2013 34 30 10 3 2 0 9 3 7 46 35 17
2013/2014 33 26 15 5 5 2 8 10 0 46 41 17
2014/2015 24 19 6 7 9 1 6 2 1 37 30 8
2015/2016 31 38 13 10 7 3 10 5 3 51 50 19
Razem 122 113 43 25 23 6 33 20 11 180 156 60
Manchester United 2016/2017 28 17 5 7 6 1 11 5 4 46 28 10
2017/2018 5 0 0 1 1 0 1 0 0 7 1 0
Razem 33 17 5 8 7 1 12 5 4 53 29 10
Los Angeles Galaxy 2018 27 22 7 0 0 0 0 0 0 27 22 7
2019 29 30 7 0 0 0 0 0 0 31[a] 31[b] 8[c]
Razem 56 52 14 0 0 0 0 0 0 58 53 15
A.C. Milan 2019/2020 18 10 5 2 1 0 0 0 0 20 11 5
2020/2021 19 15 2 2 1 0 6 1 1 26 17 3
2021/2022 23 8 0 0 4 0 27 8
W karierze 629 404 154 78 48 13 149 57 34 860 509 187

1Wliczając Puchar Szwecji, Puchar Holandii, Superpuchar Holandii, Puchar Włoch, Superpuchar Włoch, Puchar Hiszpanii, Superpuchar Hiszpanii, Puchar Francji, Puchar Ligi Francuskiej, Superpuchar Francji, Puchar Anglii, Puchar Ligi Angielskiej, Tarcza Wspólnoty, Superpuchar UEFA i Klubowe mistrzostwa świata.

Gole w reprezentacji

edytuj

Ostatnia aktualizacja: 26 października 2020

Życie prywatne

edytuj

Ibrahimović jest potomkiem bośniackich emigrantów, którzy osiedlili się w Szwecji. Jego ojciec – Šefik (ur. 23 sierpnia 1951) pochodzi z Bośni i Hercegowiny, matka – Jurka (ur. 16 kwietnia 1951) z Chorwacji. Ma trójkę rodzeństwa: siostrę Sanelę (ur. 7 lipca 1979), oraz braci Sapka (ur. 30 kwietnia 1973) i Aleksandra (ur. 10 lipca 1986)[46].

W wieku 17 lat zdobył czarny pas w taekwondo w klubie Enighet Malmö Taekwondo. Mówi w języku szwedzkim, angielskim, włoskim, serbsko-chorwackim i słabo po niderlandzku.

Jest związany z Heleną Seger (uznana modelka w Elle i była dyrektor linii lotniczych), ma z nią dwóch synów: Maksymiliana (ur. 22 września 2006) i Vincenta (ur. 6 marca 2008)[46].

W listopadzie 2011 ukazała się autobiografia piłkarza pt. Ja, Ibra[47] (oryg. „Jag är Zlatan”), która wzbudziła wiele kontrowersji. Dotyczy to szczególnie zamieszczonego w niej wyznania Ibrahimovicia dotyczącego jego pobytu w Barcelonie i konfliktu ze szkoleniowcem katalońskiej drużyny – Pepem Guardiolą[48].

Jest myśliwym, posiada szwedzką licencję od 2010[49].

Jest katolikiem[50].

Osiągnięcia

edytuj
 
Ibrahimović w reprezentacji Szwecji podczas Euro 2012.
 
Ibrahimović w Milanie, 2010 rok.

Reprezentacja Szwecji:

AFC Ajax:

Juventus F.C.:

Inter Mediolan:

FC Barcelona:

A.C. Milan:

Paris Saint-Germain:

Manchester United:

Nagrody indywidualne:

  1. W tym dwa mecze w ramach MLS Playoffs.
  2. W tym jedna bramka w ramach MLS Playoffs.
  3. W tym jedna asysta w ramach MLS Playoffs.

Przypisy

edytuj
  1. a b Profil zawodnika na stronie klubu FC Barcelona. [dostęp 2010-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-11)]. (ang.).
  2. Ibrakadabra! Zlatan znów wyczarował tytuł. Niewiarygodne liczby Szweda [online], TVN24.pl [dostęp 2020-05-14] (pol.).
  3. Ibrahimovic set to take legal action to escape from Juve [online], The Independent, 4 sierpnia 2006 [dostęp 2020-05-14] (ang.).
  4. ZLATAN IBRAHIMOVIC SIGNS FOR INTER [online], FC Internazionale – Inter Milan [dostęp 2020-05-14] (ang.).
  5. Fiorentina vs. Inter Mediolan 2 - 3, [w:] baza Soccerway (protokoły meczowe) [dostęp 2020-05-14].
  6. l, Zlatan Ibrahimović [online], intermediolan.com [dostęp 2020-05-14] (ang.).
  7. Zlatan Ibrahimović • Zawodnicy › FCBarca.com [online], FCBarca.com [dostęp 2020-05-14] (pol.).
  8. Guardian, Zlatan Ibrahimovic signs five-year deal at Barcelona, „The Guardian”, 27 lipca 2009, ISSN 0261-3077 [dostęp 2020-05-14] (ang.).
  9. Zlatan Ibrahimovic – six reasons he flopped at Barcelona [online], FC Barcelona, 21 kwietnia 2015 [dostęp 2020-05-14] (ang.).
  10. Barcelona pozbywa się Ibrahimovicia [online], Przegląd Sportowy, 25 sierpnia 2010 [dostęp 2020-05-14] (pol.).
  11. Oficjalnie: Ibrahimović odchodzi do Milanu! › FCBarca.com [online], FCBarca.com [dostęp 2020-05-14] (pol.).
  12. Telewizja Polska S.A, Piątek dołączył do Zlatana, Szewczenki i van Bastena [online], sport.tvp.pl, 2 kwietnia 2019 [dostęp 2020-05-14] (pol.).
  13. Oficjalnie: Zlatan Ibrahimović piłkarzem PSG [online], Transfery.info, 17 lipca 2012 [dostęp 2020-05-14] (pol.).
  14. Zlatan Ibrahimovic ustanowił rekord w Lidze Mistrzów [online], sport.dziennik.pl, 19 września 2012 [dostęp 2020-05-14] (pol.).
  15. Paweł Smyk, Oficjalnie: Ibrahimović piłkarzem Manchesteru United! [online], ManUtd.pl, 1 lipca 2016 [dostęp 2020-05-14] (pol.).
  16. Premier League free agents: John Terry, Zlatan Ibrahimovic, Jesus Navas and more. skysports.com. [dostęp 2017-08-23]. (ang.).
  17. Kamil Kobielski, Ibrahimović na testach medycznych w Carrington [online], ManUtd.pl, 1 lipca 2016 [dostęp 2020-05-14] (pol.).
  18. Grupa Wirtualna Polska, Tarcza Wspólnoty dla Man Utd! Mourinho już ma trofeum, a „Ibra” pierwszego gola – WP SportoweFakty [online], 7 sierpnia 2016 [dostęp 2016-08-15] (pol.).
  19. Community Shield: Leicester City 1-2 Manchester United, „BBC Sport”, 7 sierpnia 2016 [dostęp 2020-05-14] (ang.).
  20. Grupa Wirtualna Polska, Rewelacyjny Zlatan Ibrahimović – kolejny gol w debiucie – WP SportoweFakty [online], 14 sierpnia 2016 [dostęp 2016-08-15] (pol.).
  21. Zlatan Ibrahimovic scores on winning Man United debut at Bournemouth [online], The Independent, 14 sierpnia 2016 [dostęp 2020-05-14] (ang.).
  22. Lekarze zszokowani zdrowiem Zlatana. „Nigdy nie widzieliśmy czegoś takiego” [online], Przegląd Sportowy, 9 maja 2017 [dostęp 2020-05-14] (pol.).
  23. Liga Europy: wielki triumf Manchesteru United [online], Onet Sport, 24 maja 2017 [dostęp 2020-05-14] (pol.).
  24. Łukasz Karkoszka, Oficjalnie: Man Utd nie przedłuży kontraktu z Ibrahimoviciem [online], ManUtd.pl, 9 czerwca 2017 [dostęp 2020-05-14] (pol.).
  25. Man Utd News | Team news, injury updates, transfers, new signings [online], manutd.com [dostęp 2020-05-14] (ang.).
  26. Marcin Waleszczyk, Oficjalnie: Zlatan Ibrahimović ponownie piłkarzem Manchesteru United! [online], ManUtd.pl, 24 sierpnia 2017 [dostęp 2020-05-14] (pol.).
  27. Marcin Waleszczyk, “The Times”: Ibrahimović zgodził się na ogromną obniżkę pensji [online], ManUtd.pl, 25 sierpnia 2017 [dostęp 2020-05-14] (pol.).
  28. Zlatan Ibrahimovic returns for Man Utd after seven months on the sidelines | Goal.com [online], goal.com [dostęp 2020-05-14].
  29. Ibrahimovic sets Champions League record [online], ESPN.com, 23 listopada 2017 [dostęp 2020-05-14] (ang.).
  30. Zlatan Ibrahimović odejdzie z Manchesteru United po sezonie. Jose Mourinho potwierdza [online], Onet Sport, 2 marca 2018 [dostęp 2020-05-14] (pol.).
  31. Zlatan Ibrahimovic odchodzi z Manchesteru United. Wiadomo już, gdzie zagra [online], Wprost, 23 marca 2018 [dostęp 2020-05-14] (pol.).
  32. Zlatan Ibrahimovic leaves Manchester United – Official Manchester United Website [online], manutd.com [dostęp 2018-03-23] (ang.).
  33. Karol Ożóg, Oficjalnie: Ibrahimović piłkarzem LA Galaxy [online], ManUtd.pl, 23 marca 2018 [dostęp 2020-05-14] (pol.).
  34. Zlatan Ibrahimovic greets LA Galaxy fans with newspaper advert [online], Sky Sports [dostęp 2020-05-14] (ang.).
  35. Wirtualna Polska Media, Oficjalnie: Zlatan Ibrahimović podpisał kontrakt z Los Angeles Galaxy – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 23 marca 2018 [dostęp 2018-03-23] (pol.).
  36. Zlatan Ibrahimovic scores two late goals to lift Galaxy over LAFC 4-3 [online], Los Angeles Times, 1 kwietnia 2018 [dostęp 2020-05-14] (ang.).
  37. Zlatan Ibrahimovic produces naughty skill to win penalty – scores with a perfect Panenka [online], GiveMeSport, 1 kwietnia 2019 [dostęp 2020-05-14] (ang.).
  38. Zlatan Ibrahimović, I came, I saw, I conquered. Thank you @lagalaxy for making me feel alive again. To the Galaxy fans – you wanted Zlatan, I gave you Zlatan. You are welcome. The story continues...Now go back to watch baseballpic.twitter.com/kkL6B6dJBr [online], @Ibra_official, 2019 [dostęp 2020-05-14] (ang.).
  39. Wirtualna Polska Media, Oficjalnie: Zlatan Ibrahimović wraca do AC Milan! – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 27 grudnia 2019 [dostęp 2020-05-14] (pol.).
  40. Kiepski „polski mecz” w Serie A. Ibrahimović zmienił Piątka i zadebiutował na San Siro [online], Sport.pl [dostęp 2020-05-14] (pol.).
  41. Meczyki.pl, AC Milan. Zlatan Ibrahimović skomentował porażkę w derbach Mediolanu: Przestaliśmy grać, przestaliśmy wierzyć [online], Meczyki.pl [dostęp 2020-05-14] (pol.).
  42. Legendarny napastnik ogłosił koniec kariery. Zlatan Ibrahimowic: żegnam się z piłką, ale nie z wami [online], 5 czerwca 2023 (pol.).
  43. Euro 2016. Zlatan Ibrahimović kończy karierę reprezentacyjną i... Świetna reklama! [online], Sport.pl [dostęp 2019-06-03] (pol.).
  44. Po prawie pięciu latach Zlatan Ibrahimović powraca do reprezentacji Szwecji – Polsat Sport [online], polsatsport.pl [dostęp 2021-03-16] (pol.).
  45. Telewizja Polska S.A, Zaskakująca decyzja. Zlatan nie jedzie na Euro! [online], sport.tvp.pl, 15 maja 2021 [dostęp 2021-06-21] (pol.).
  46. a b Zlatan Ibrahimović [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2020-05-14].
  47. Zlatan Ibrahimović, David Lagercrantz, Ja, Ibra, tł. Barbara Bardadyn, Wydawnictwo Sine Qua Non, Kraków 2012, ISBN 978-83-63248-10-9..
  48. Ibrahimovic do Guardioli: Nie masz jaj! › FCBarca.com [online], FCBarca.com [dostęp 2020-05-14] (pol.).
  49. Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2020-05-14].
  50. Zlatan Ibrahimović otvoreno o svojoj religijskoj pripadnosti: Katolik sam! | Dnevnik.ba [online], www.dnevnik.ba, 11 października 2017 [dostęp 2024-06-08] (chorw.).
  51. Man Utd 3-2 Southampton: Zlatan Ibrahimovic the star as United win EFL Cup, „Sky Sports” [dostęp 2017-02-26] (ang.).
  52. SERIE A. Przegladsportowy.pl.

Linki zewnętrzne

edytuj