Witold Maisel

polski historyk prawa

Witold Maisel (ur. 8 kwietnia 1914 w Poznaniu, zm. 17 sierpnia 1993 tamże) – polski prawnik, historyk prawa, profesor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Specjalizował się w historii państwa i prawa. Twórca polskiej archeologii prawnej[1][2][3][4].

Witold Maisel
Data i miejsce urodzenia

8 kwietnia 1914
Poznań

Data i miejsce śmierci

17 sierpnia 1993
Poznań

profesor nauk prawnych
Specjalność: archeologia prawna, historia państwa i prawa polskiego, historia prawa
Alma Mater

Uniwersytet Poznański

Doktorat

1959

Habilitacja

7 października 1963

Profesura

30 września 1976

Uczelnia

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL” Medal Komisji Edukacji Narodowej

Życiorys

edytuj

Był synem Tekli (z Friedrichów) i Franciszka Maislów, ojciec był poznańskim kupcem i przemysłowcem. Witold uczęszczał do prywatnej szkoły Stachowiaka (przy ul. Wrocławskiej 28/29), 1. Szkoły Wydziałowej przy ul. Działyńskich i Gimnazjum św. Jana Kantego w Poznaniu (matura w 1932). Studia magisterskie na Uniwersytecie Poznańskim (na Wydziale Prawa) rozpoczął w 1933, jednocześnie pracował w Zarządzie Miejskim oraz w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych. Podczas II wojny światowej ze względu na chorobę płuc nie został zmobilizowany. Studia ukończył w 1945 roku[1][2].

Po wojnie pracował w Poznańskiej Dyrekcji Odbudowy, następnie w delegaturze Ministerstwa Budownictwa w Poznaniu. Pracował przy odbudowie zabytków zniszczonych podczas wojny. Dzięki niemu został odnaleziony oryginalny pręgierz ze Starego Rynku w Poznaniu[5]. Miał udział w rozwoju poznańskich biur projektowych, m.in. Miastoprojektu[1].

W 1956 roku otrzymał stypendium doktoranckie Zakładu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. Pracownikiem Uniwersytetu Poznańskiego został w 1957, a w 2 lata później uzyskał stopień doktora nauk prawnych (dysertacja pod tytułem: Sądownictwo miasta Poznania do końca XVI wieku) i został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. W latach 1960–1964 był sekretarzem komisji stypendiów fundowanych Wydziału Prawa UAM. W stopniu docenta (ówczesny odpowiednik doktora habilitowanego) od 7 października 1963 roku, w pół roku później (1 marca 1964) uzyskał awans ze stanowiska adiunkta na docenta etatowego, a w 1965 nagrodę II stopnia Ministra Szkolnictwa Wyższego za pracę habilitacyjną Poznańskie prawo karne do końca XVI wieku. W 1970 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. Tytuł naukowy profesora zwyczajnego został mu nadany 30 września 1976[6][7][8][9].

Otrzymał też 6 nagród indywidualnych i jedną zespołową Ministra Edukacji Narodowej, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 10-lecia Polski Ludowej, a w 1984 Odznakę „Zasłużony Nauczyciel PRL”[10][11][12].

Spoczywa w Alei Zasłużonych cmentarza junikowskiego[2].

Publikacje (wybór)

edytuj
  • Adaptacja baszt w Poznaniu – dzieło J. B. Quadro (1954)
  • Ortyle sądów wyższych miast wielkopolskich: z XV i XVI wieku (1959)
  • Sądownictwo miasta Poznania do końca XVI wieku (1961)
  • Poznańskie prawo karne do końca XVI wieku (1963)
  • Poznańska księga prawa magdeburskiego i miśnieńskiego (1964)
  • Wilkierze poznańskie. Cz. 1 (1966), Cz. 2 (1968), Cz. 3 (1969)
  • Wojewódzkie sądy administracyjne w Drugiej Rzeczypospolitej (1976)
  • Kodeks przywilejów Poznania w XIV wieku (1978)
  • Materiały źródłowe do dziejów Konina (1980)
  • Archeologia prawna Polski (1982)
  • Archeologia prawna Europy (1989)
  • Gdańska archeologia prawna (1993)
  • Przywileje miasta Poznania XIII–XVIII wieku (1994)

Przypisy

edytuj
  1. a b c Borkowska-Bagieńska Ewa: Witold Maisel (1914–1993) prof. UAM. Z żałobnej karty. Kronika Miasta Poznania nr 3–4/1993. s. 504–507. [dostęp 2012-11-26].
  2. a b c Gulczyński Andrzej: Witold Maisel – badacz dziejów Poznania, twórca polskiej archeologii prawnej. Kronika Miasta Poznania nr 1/1995. s. 262–274. [dostęp 2012-11-26].
  3. Lidia Becela (red.): Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, wyd. 2. Warszawa: Interpress, 1989, s. 777. ISBN 83-22-32491-X.
  4. Prof. zw. dr hab. Witold Maisel, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-11-26].
  5. Witold Maisel: Odbudowa zabytków. Pręgierz.. Kronika Miasta Poznania nr 2/1950. s. 204. [dostęp 2012-12-12].
  6. Kronika Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu za lata akademickie 1962/63-1964/65. Poznań: Wyd. UAM, 1967, s. 106–107.
  7. Kronika Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu za lata akademickie 1959–1962 za rektoratu prof. dra Alfonsa Klafkowskiego. Poznań: Wyd. UAM, 1963, s. 105.
  8. Jerzy Strzelczyk: Witold Maisel w: Wybitni historycy wielkopolscy. Poznań: Wyd. Poznańskie, 2010.
  9. Kronika Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. PWN, 1979, s. 121.
  10. Kronika Wielkopolski. Wyd. 71. Poznań: PWN, 1994, s. 118. ISBN 0137-3102.
  11. Kronika Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Poznań: 1997, s. 219.
  12. Lidia Becela (red.): Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Warszawa: Interpress, 1984, s. 573. ISBN 83-22-32073-6.

Linki zewnętrzne

edytuj