Kwokacz

Kwokacz
	Tringa nebularia
	(Gunnerus, 1767)
	; Szata godowa
	; Szata spoczynkowa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	siewkowe
Podrząd	bekasowce
Rodzina	bekasowate
Podrodzina	brodźce
Plemię	Tringini
Rodzaj	Tringa
Gatunek	kwokacz
Synonimy
	Scolopax nebularia Gunnerus, 1767;
	Scolopax nebularia Gunnerus, 1767;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	; w sezonie lęgowym przeloty zimowiska zalatuje (sezonowość występowania niepewna)
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Kwokacz^[4], brodziec kwokacz^[5] (Tringa nebularia) – gatunek średniej wielkości ptaka wędrownego z rodziny bekasowatych (Scolopacidae). Nie jest zagrożony wyginięciem.

Systematyka

Nie wyróżnia się podgatunków^[2]^[6]. Proponowano wyróżnić podgatunek glottoides dla populacji ze wschodu zasięgu, ze względu na większy rozmiar i szczegóły w upierzeniu nielęgowym, ale różnice te uznano za minimalne i takson ten nie jest obecnie uznawany^[2].

Występowanie

Zamieszkuje pas ciągnący się od północnej Szkocji przez Półwysep Skandynawski, Azję Środkową po wschodnią Syberię i Kamczatkę. Zimuje w Europie Zachodniej, basenie Morza Śródziemnego, w Afryce i na Madagaskarze, na Bliskim Wschodzie, w Azji Południowej i Południowo-Wschodniej oraz Indonezji i Australazji^[2].

W Polsce pojawia się nielicznie, lecz regularnie podczas przelotów w kwietniu–maju i lipcu–listopadzie.

Morfologia

Wygląd: Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W upierzeniu godowym wierzch głowy i grzbiet ciemnobrązowy z białymi i czarnymi plamami. Reszta głowy, szyja i spód ciała białe. Na szyi, głowie i piersi ciemne kreskowanie. Dolna część grzbietu i kuper białe. Ogon również biały z czarnymi pręgami. Dziób czarny, lekko zakrzywiony ku górze, nogi oliwkowe. W szacie spoczynkowej wierzch ciała popielatobrązowawy, a spód szarawy. Osobniki młodociane podobne do dorosłych w upierzeniu spoczynkowym.
Wymiary średnie^[2]: długość ciała ok. 30–35 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 68–70 cm
masa ciała ok. 125–300 g

Ekologia i zachowanie

Biotop: Zalesione bagna i brzegi rzek. Zimą morskie wybrzeża.
Gniazdo: Na ziemi.

Jajo z kolekcji muzealnej

Jaja: W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w kwietniu–czerwcu 4 jaja.
Wysiadywanie: Jaja wysiadywane są przez okres około 24 dni przez obydwoje rodziców. Zasadniczo monogamiczny, ale wśród samców zdarza się bigamia. Wówczas samce biorą udział w wysiadywaniu i opiece nad oboma lęgami.
Pożywienie: Wodne bezkręgowce i drobne kręgowce, które chwyta brodząc w wodzie.

Status i ochrona

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje kwokacza za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji, według szacunków organizacji Wetlands International z 2015 roku, mieści się w przedziale 440 000 – 1 500 000 osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny^[3].

W Polsce jest objęty ścisłą ochroną gatunkową^[7].

Zobacz też

ptaki Polski

Przypisy

↑ Tringa nebularia, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Van Gils, J., Wiersma, P. & Kirwan, G.M.: Common Greenshank (Tringa nebularia). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-11)].
↑ ^a ^b Tringa nebularia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Tringinae Rafinesque, 1815 - brodźce (wersja: 2020-11-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-04-18].
↑ Albin Łącki: Wśród zwierząt – ptaki. Poznań: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1988, s. 110. ISBN 83-09-01320-5.
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Sandpipers, snipes, Crab-plover, coursers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).

Linki zewnętrzne

Zdjęcia i materiały multimedialne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
Tringa nebularia (Kwokacz). W: M. Gromadzki (red.): Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 – podręcznik metodyczny. T. 8: Ptaki (część II). Warszawa: Ministerstwo Środowiska, 2004, s. 127–130. ISBN 83-86564-43-1.

[itis-1] Tringa nebularia, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[hbwa-2] Van Gils, J., Wiersma, P. & Kirwan, G.M.: Common Greenshank (Tringa nebularia). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-11)].

[iucn-3] Tringa nebularia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[mk-4] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Tringinae Rafinesque, 1815 - brodźce (wersja: 2020-11-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-04-18].

[5] Albin Łącki: Wśród zwierząt – ptaki. Poznań: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1988, s. 110. ISBN 83-09-01320-5.

[ioc-6] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Sandpipers, snipes, Crab-plover, coursers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-04-18]. (ang.).

[7] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).

[4]

[5]

[1]

[2]

[3]

[6]

[7]