Kamienica przy ul. Garbary 97/98 w Poznaniu
Kamienica przy ul. Garbary 97/99 – kamienica zlokalizowana w Poznaniu, na Garbarach, przy ul. Garbary 97/99 (zachodnia pierzeja).
 Fragment elewacji od strony ul. Grochowe Łąki z pracownią malarską na poddaszu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość |
Poznań |
| Adres |
ul. Garbary 97/99 |
| Typ budynku | |
| Architekt | |
| Inwestor |
Miasto Poznań |
| Kondygnacje |
5 |
| Rozpoczęcie budowy |
1927 |
| Ukończenie budowy |
1928 |
Położenie na mapie Poznania  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
 52°24′44,9″N 16°56′19,1″E/52,412472 16,938639
| |
Historia i architektura
edytujNarożna parcela Garbar i Grochowych Łąk została nabyta przez miasto i zabudowana jeszcze przed wybuchem wielkiego kryzysu i wysiłkiem finansowym zorganizowania Powszechnej Wystawy Krajowej. Inwestorem budowy było miasto Poznań, które zleciło wykonanie projektu kamienicy Kazimierzowi Rucińskiemu (według innych źródeł projektantem mógł być Jerzy Tuszowski[1]). Budynek zrealizowano w latach 1927-1928 i przeznaczono dla pracowników znajdującej się po drugiej stronie ulicy rzeźni miejskiej na Garbarach[2]. Zawierał w swoich wnętrzach 23 mieszkania o zróżnicowanej liczbie pokoi: jedno-, dwu-, trzy- i czteropokojowe, a także obszerną pracownię malarską na poddaszu (studio). W sferze parterowej umieszczono trzy lokale sklepowe[3].
Obiekt ma kubiczną bryłę, uproszczony i płaski detal, a także tradycyjny podział otworów okiennych, z którego wyłamuje się zlokalizowane na poddaszu studio z pracownią malarską od strony ul. Grochowe Łąki. Ma ono charakterystyczne okno wstęgowe pod gzymsem koronującym oraz drugie, ukośnie zlokalizowane w stosunku do elewacji, w formie nawiązującej do rozwiązań fabrycznych[3].
W pracowni malarskiej na poddaszu funkcjonował od 1931 Instytut Sztuk Pięknych Adama Hannytkiewicza. Z wnętrza tego korzystał, tworząc swoje dzieła, m.in. Wojciech Kossak[3].
Kamienica, jako jedyna, przetrwała z przedwojennego zagospodarowania linii zabudowy ulicy Garbary, pomiędzy Grochowymi Łąkami i klasztorem jezuitów[4].
Zobacz też
edytujW pobliżu znajdują się m.in.:
Przypisy
edytuj- ↑ Kazimierz Sobkowicz, Architekci wielkopolscy. Biogramy – dzieła – stowarzyszenia. Część pierwsza: lata 1886-1939, SARP, Oddział w Poznaniu, Poznań, 1988, s. 132, ISBN 83-00-02480-8
- ↑ praca zbiorowa, Poznań. Spis zabytków architektury, Urząd Miasta Poznania, Poznań, 2004, s. 93, ISBN 83-89525--07-0
- ↑ a b c Atlas architektury Poznania, Janusz Pazder (red.), Aleksandra Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 125, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366.
- ↑ Zbigniew Zakrzewski, Ulicami mojego Poznania. Część 2, Kwartet, Poznań, 2006, s. 292, ISBN 83-60069-25-5