Helena Sieradzka
Helena Sieradzka ps. „Julianna”, z domu Sobczyńska (ur. 17 lutego 1901, zm. 28 maja 1998) – warszawska nauczycielka, żołnierz Armii Krajowej, sanitariuszka, uczestniczka powstania warszawskiego (podczas powstania straciła 16-letniego syna Jana, który zginął od wybuchu przypadkowego pocisku)[1]. Po II wojnie światowej nie zrezygnowała z walki o niepodległość. W mieszkaniu Heleny i Makarego Sieradzkich aresztowano rotmistrza Witolda Pileckiego. Władze komunistyczne Polski Ludowej skazały ją na 7 lat więzienia w procesie odpryskowym sprawy rtm. Pileckiego, po rewizji wyrok zamieniono na 6 lat, w więzieniu w Fordonie odsiedziała 6 lat. Jej mąż Makary Sieradzki został skazany na dożywocie. Ich 14-letniego syna Ignacego[2] wyrzucono z mieszkania, pozbawiono środków do życia i utrudniano naukę. Helena Sieradzka wraz z mężem Makarym w 1991 roku została uhonorowana[3] tytułem Sprawiedliwych Wśród Narodów Świata – Sieradzcy ukrywali w czasie okupacji niemieckiej trzy Żydówki. Po 1990 roku, przekazali pieniądze – otrzymane jako odszkodowanie za pobyt w komunistycznych więzieniach - na budowę nowego domu w Schronisku dla Niepełnosprawnych w Radwanowicach[4]. Za działalność w czasie II wojny światowej w AK została odznaczona Krzyżem AK[1].
| Data urodzenia |
17 lutego 1901 |
|---|---|
| Data śmierci |
28 maja 1998 |
| Zawód, zajęcie |
nauczycielka |
| Narodowość |
polska |
| Małżeństwo | |
| Dzieci |
Jan, Ignacy |
| Odznaczenia | |
 
| |
Przypisy
edytuj- ↑ a b Zawołać po imieniu. Księga kobiet - więźniów politycznych 1944-1958. T. 1, zebrały i opracowały Barbara Otwinowska przy współpracy z Teresą Drzal, wyd. Vipart, Nadarzyn 1999, s. 280
- ↑ Biblioteka Główna Uniwersytetu Szczecińskiego. [dostęp 2015-03-08].
- ↑ Lista Sprawiedliwych Wśród Narodów Świata - s. 87. [dostęp 2016-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
- ↑ Przyjaciele Rotmistrza - wspomnienie ks. T. Isakowicza-Zaleskiego o Helenie i Makarym Sieradzkich
Bibliografia
edytuj- Zawołać po imieniu. Księga kobiet - więźniów politycznych 1944-1958. T. 1, zebrały i opracowały Barbara Otwinowska przy współpracy z Teresą Drzal, wyd. Vipart, Nadarzyn 1999, s. 280 (tam biogram)
- Ruta Czaplińska, Z archiwum pamięci. 3653 więzienne dni, pod red. Krzysztofa Szwagrzyka i Jacka Żygadły, Wrocław 2003, (seria „Relacje i wspomnienia”, t. 4).