Vejatz lo contengut

Connangles

Aqueste article es redigit en auvernhat.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Connangles
Connangles
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La gleisa de Connangles.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 17′ 59″ N, 3° 38′ 53″ E
Superfícia 21,89 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 145 m
1 000 m
873 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Parçan Liuradés
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe Ròse Aups
Departament
43
Naut Léger Armas deu Departament de Naut Léger
Arrondiment
431
Briude
Canton
4307
Lo Plan delh Naut Velai Granitic (La Chaa Dieu davant 2015)
Intercom
244300299
CA delh Puèi de Velai
Cònsol Maryse Pourrat
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
142 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

143 ab.
Densitat 6,44 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 43160
Còde INSEE 43076

Connangles[1] (Connangles en francés) z-es una comuna auvernhassa situada dins lo departament del Naut Léger e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Comunas vesinas

[modificar | Modificar lo còdi]
Distanças e posicion relativa
Distanças e posicion relativa
Connangles Connangles
Comuna amb 140 abitants (2000)Cistrières
(3,2 km)
Comuna amb 250 abitants (2000)Sembadel
(4,1 km)
Comuna amb 61 abitants (2000)Berbezit
(4,4 km)
Comuna amb 806 abitants (2000)La Chas-Dieu
(4,7 km)

Perimètre delh territòri

[modificar | Modificar lo còdi]

Las fòrmas ancianas son : Ecclesia de Conangles en 1299, Connangles en 1323, Prioratus Conangliarum en 1462 [2].
La prononciacion aproximativa a Mauvèiras z-es [ku'nanglə] [3]. La grafia z-es probablament Conangles.
Segon Dauzat, Connangles ven probablament delh latin anguli, « angles », e d'un prumèir element escure [4].

Las fòrmas ancianas son : Intrangiae en 1358, Entrague, Entranges en 1728 [5]. Lo nom es en En-.

En 1789, Connangles dependiá de la província d'Auvernhe, de l'eleccion de Briude, de la subdelegacion de La Chaa Dieu e delh ressòrt de Riam. Sa gleisa parochala, diocèsi de Sant Flor e archipreirat de Briude, èra delh vocable de Sant Estève; coma prior de la localitat, l'infirmèir màger de l'abadiá de La Chaa Dieu presentava a la cura [2].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista delhs cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2008 (2026) Maryse Pourrat s. etiqueta emplejada
març de 2001 2008 Jean-Marc Hennequin divèrs dreita  
març de 1989 2001 Jeanine Bonnet    
març de 1983 1989 René Bonnet    
març de 1965 1983 Louis Margerit    
1935 1965 Jean Margerit    
  1935      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 141, totala: 142

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
888 899 906 846 859 967 1 036 946 990

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
979 978 933 985 871 869 775 751 670

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
610 605 604 555 511 481 414 371 332

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
299
270
229
202
154
129
138
135
136
138
2009 2010
136
138
137
139
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 142 abitants e la densitat èra de 6,49 ab/km².

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Connangles».
  2. 2,0 et 2,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 89-90 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f138.item
  3. Enquèsta delh contributor en 2024
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 207
  5. Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 145 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f194.item