Hopp til innhold

boylik

Fra Wiktionary

Usbekisk

[rediger]

Substantiv

[rediger]

boylik

  1. rikdom

Sammensatt av boy + -lik.

Grammatikk

[rediger]
entall flertall
nominativ boylik boyliklar
genitiv boylikning boyliklarning
dativ boylikka boyliklarga
akkusativ boylikni boyliklarni
lokativ boylikda boyliklarda
ablativ boylikdan boyliklardan

Uttale

[rediger]
IPA: [bɒjˈlik]