William Cecil Slingsby
| William Cecil Slingsby | |
 | |
| Statsborgarskap | Storbritannia, Det sameinte kongeriket Storbritannia og Irland |
| Fødd | 25. mai 1849 Bell Busk |
| Død |
23. august 1929 (80 år) |
| Yrke | oppdagar, fjellklatrer |
| Språk | engelsk |
| Far | William Slingsby |
| Mor | Mary Ann Dewhurst |
| Ektefelle | Alizon Farrer Ecroyd |
William Cecil Slingsby (25. mai 1849–26. august 1928) var ein britisk fjellklatrar som spela ei viktig rolle for fjellklatringa i Noreg på 1800-talet, ofte kalla norsk tindesports far. Han er særleg kjend for å ha vore fyrstemann til topps på Store Skagastølstind.
Mellom 1872 og 1921 besøkte Slingsby Noreg 21 gongar, og gjennomførte fleire klatrebragdar. I den fyrste par tiåra stod han for ikring 50 fyrstebestigingar i norsk fjell. Sommaren 1876 kleiv han gjennom fem døgn til topps på fem «jomfruelege» tindar og horn i Jotunheimen, fleire av dei i fylgje med Emanuel Mohn og Knut Lykken. Slingsby-namnet er særleg knytt til Jotunheimen, med namn som Slingsbybreen og Slingsbytinen. Hans klatra også mykje i Sunnmørsalpane og i den nordnorske fjellheimen, samt i Alpane.
Slingsby gav i 1904 ut boka Norway, the northern playground, som i 1998 kom ut i norsk omsetjing, Norge, den nordlige arena, utvida med artiklar Slingsby fekk trykt i norske publikasjonar.
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- Denne artikkelen bygger på «William Cecil Slingsby» frå Wikipedia på bokmål, den 11. juli 2015.