onttrekken

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
onttrekken	onttrekkend
onttrekking	onttrokken

Uitspraak

• Geluid:  onttrekken    (hulp, bestand)
• IPA: /ɔn.ˈtrɛ.kə(n)/

Woordafbreking

• ont·trek·ken

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van trekken met het voorvoegsel ont-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
onttrekken /ɔntrɛkə(n)/	onttrok /ɔn'trɔk/	onttrokken /ɔn'trɔkə(n)/
klasse 3	volledig

Werkwoord

onttrekken

1. overgankelijk een bijdrage of deel ergens uit verwijderen

   • Hij onttrok zijn steun aan de onderneming. 

Verwante begrippen

• subtractief

Vertalingen

    1. een bijdrage of deel ergens uit verwijderen   

Duits: entziehen (de)

Engels: withdraw (en)

Gangbaarheid

• Het woord onttrekken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "onttrekken" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
95 %	van de Vlamingen.