baccalaureus

Nederlands

de baccalaureus m

(historisch) academische titel, te behalen na drie tot vier jaar hoger onderwijs
iemand die het baccalaureaatsexamen heeft behaald

Het woord baccalaureus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "baccalaureus" herkend door:

44 %	van de Nederlanders;
43 %	van de Vlamingen.^[1]

afgeleid van Latijn baccalarius, dat op verschillende terreinen jonge mannen aanduidde die al een behoorlijke opleiding hadden, maar nog niet zelfstandig werkten; vermoedelijk onder invloed van baca "bes" en laurea "laurier", vanwege het gebruik om geslaagden een lauwerkrans (met besjes) op het hoofd te zetten

baccalaureus m

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	baccalaureus	baccalaurei
verkleinwoord	baccalaureusje	baccalaureusjes