Naar inhoud springen

Zilvercarbonaat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zilvercarbonaat
Structuurformule en molecuulmodel
Zilvercarbonaat
Zilvercarbonaat
Algemeen
Molecuulformule Ag2CO3
IUPAC-naam zilver(I)carbonaat
Molmassa 275,75 g/mol
CAS-nummer 534-16-7
Wikidata Q417067
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Schadelijk
Waarschuwing
H-zinnen H315 - H319 - H335
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P305+P351+P338
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur geel - geel/groen
Dichtheid 6,077 g/cm³
Smeltpunt (ontleedt) 210 °C
Oplosbaarheid in water 0,033 g/L
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Zilvercarbonaat is een anorganische verbinding met als brutoformule Ag2CO3. De stof is zelf gelig, maar monsters ervan zijn doorgaans grijsachtig ten gevolge van de aanwezigheid van metallisch zilver. Zilvercarbonaat is, zoals bijna alle carbonaten van overgangsmetalen, slecht oplosbaar in water.

Zilvercarbonaat kan makkelijk bereid worden door een oplossing van zilvernitraat te mengen met een oplossing van natriumcarbonaat.

Zilvercarbonaat wordt in de organische synthese gebruikt als reagens, zoals bij de Koenigs-Knorr-reactie of bij de omzetting van alkylbromiden tot de overeenkomstige alcoholen.[1]


  • (en) MSDS van zilvercarbonaat