Naar inhoud springen

Thomas Buffel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Thomas Buffel
Thomas Buffel bij KRC Genk.
Thomas Buffel bij KRC Genk.
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 19 februari 1981
Geboorteplaats Brugge, Vlag van België België
Lengte 175 cm
Positie Rechtsbuiten
Aanvallende middenvelder / Schaduwspits
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2019
Huidige club Vlag van België KBVB (jeugd)
Huidige club Assistent-trainer
Jeugd
1986–1990
1990–1997
1997–1999
Vlag van België Daring Ruddervoorde
Vlag van België Cercle Brugge
Vlag van Nederland Feyenoord
Senioren
Seizoen Club W (G)
1999–2004
2000–2002
2005–2008
2008–2009
2009–2018
2018–2019
Vlag van Nederland Feyenoord
Vlag van Nederland Excelsior
Vlag van Schotland Glasgow Rangers
Vlag van België Cercle Brugge
Vlag van België KRC Genk
Vlag van België Zulte Waregem
102(37)
63(27)
75(13)
41(5)
388(59)
21(4)
Interlands
1995
1995–1998
1995–1998
1998–1999
2000
2002
2002–2013
Vlag van België België -15
Vlag van België België -16
Vlag van België België -17
Vlag van België België -18
Vlag van België België -19
Vlag van België België -21
Vlag van België België
2(0)
12(1)
22(14)
11(1)
1(0)
2(0)
35(6)
Getrainde teams
2019–2020
2020–2024
2021
2024-
Vlag van België België -19 (assistent)
Vlag van België België -21 (assistent)
Vlag van België Cercle Brugge (assistent)
Vlag van België Jong Genk
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Thomas Buffel (Brugge, 19 februari 1981) is een Belgisch voetbaltrainer en voormalig voetballer. Hij kon als middenvelder vanaf rechts en links opereren en kon als aanvallende middenvelder of schaduwspits spelen.

Buffel was profvoetballer van 1999 tot 2019. Hij was jarenlang sterkhouder en kapitein bij KRC Genk en was een belangrijke pion bij Feyenoord, waar hij zijn eerste profcontract tekende. Hij sloot zijn carrière af bij SV Zulte Waregem. Buffel haalde 35 interlands voor de Rode Duivels.

Spelerscarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Thomas Buffel groeide op in Ruddervoorde en leerde er op jonge leeftijd voetballen bij het bescheiden Daring Ruddervoorde. Reeds als kind toonde hij zich een uitstekende voetballer. Antoine Vanhove, toenmalig manager van Club Brugge en de oom van Buffels moeder, wilde hem naar blauw-zwart halen, maar na overleg met zijn ouders koos de jonge aanvaller voor concurrent Cercle Brugge.[1] Daar werd hij al gauw vergeleken met topvoetballer Paul Van Himst.[2] Op 16-jarige leeftijd ruilde hij de vereniging in voor Feyenoord. Hij verhuisde naar Rotterdam, waar hij werd ondergebracht in een pleeggezin. Bij de A-junioren van Feyenoord werd hij op een gegeven moment zelfs verkozen tot beste speler.

Aanvankelijk kwam de frêle aanvaller niet aan spelen toe bij Feyenoord, dat hem in 2000 uitleende aan de buren van Excelsior. Bij de club die toen in de eerste divisie vertoefde, brak Buffel meteen door. Door zijn uitstekende techniek en neus voor doelpunten werd hij in geen tijd een belangrijke pion bij Excelsior. In zowel 2001 als 2002 werd Excelsior vicekampioen. Buffel zelf werd twee jaar op rij verkozen tot beste speler van de eerste divisie.

In 2002 keerde Buffel terug naar de De Kuip. Hij werd er gezien als de opvolger van de naar AC Milan vertrokken Jon Dahl Tomasson. In de zomer mocht hij in de UEFA Super Cup tegen Real Madrid invallen voor Christian Gyan. Buffel brak in zijn eerste seizoen bij Feyenoord meteen door. De Belgische revelatie in de eredivisie speelde zich onder trainer Bert van Marwijk regelmatig in de kijker en wist zijn eerste seizoen af te sluiten met 18 competitiedoelpunten.

In de zomer van 2004 nam Ruud Gullit de leiding over. De nieuwe coach plaatste Buffel regelmatig op de bank en gaf in de spits de voorkeur aan Salomon Kalou. Onder Gullit werd de toekomst van Buffel onzeker.[3] De aanvaller weigerde zijn contract te verlengen en werd door het bestuur in de etalage geplaatst.

Glasgow Rangers

[bewerken | brontekst bewerken]

In januari 2005 nam het Schotse Glasgow Rangers hem voor £2,3 miljoen over van de Rotterdammers. Eerder had ook Tottenham Hotspur interesse getoond. Buffel tekende een contract voor 4,5 jaar bij de Rangers en maakte in een bekerduel tegen Celtic zijn debuut voor de Schotse club. In zijn eerste seizoen veroverde de inmiddels 24-jarige Belg de Schotse landstitel en League Cup.

In januari 2007 kon Buffel rekenen op de interesse van Hannover 96. Van trainer Walter Smith mocht hij vertrekken, maar hij kwam niet tot een persoonlijk akkoord met de Duitse club en bleef uiteindelijk in Glasgow. Door een zware knieblessure kwam hij er de rest van het seizoen niet meer aan spelen toe.[4]

Buffel kreeg van de Rangers te horen dat hij mocht vertrekken en werd in 2008 aan tal van Belgische clubs gelinkt. Club Brugge, Standard Luik en Germinal Beerschot werden in eerste instantie het vaakst genoemd in de pers, later meldde ook Cercle Brugge zich.[5][6]

Cercle Brugge

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 1 juli 2008 tekende Buffel een contract voor twee seizoenen bij het Cercle Brugge van trainer Glen De Boeck.[7] Een succesverhaal werd het niet. Het boterde niet tussen De Boeck en Buffel, die vaak tegen zijn zin op de flank geposteerd werd en zag hoe Stijn De Smet de voorkeur droeg van zijn trainer.

In 2009 werd Buffel betrokken bij een grote transferruil tussen Cercle Brugge en KRC Genk.[8] De 28-jarige Buffel tekende bij Genk en zag hoe Jelle Vossen (op huurbasis) en Hans Cornelis de omgekeerde beweging maakten. Zijn eerste seizoen bij Genk was wisselvallig. De club ontsloeg trainer Hein Vanhaezebrouck en eindigde het seizoen onder coach Frank Vercauteren in de middenmoot. Via play-off II wist Genk alsnog een Europees ticket te veroveren. Een seizoen later behaalden Buffel en Genk een hoger niveau. De Limburgers veroverden de landstitel en plaatsen zich enkele maanden later voor de UEFA Champions League. In het seizoen 2012/13 vormde Buffel samen met Jelle Vossen en Benjamin De Ceulaer een succesvol aanvalstrio bij Genk. Buffel begon in het seizoen 2014-2015 als aanvoerder van KRC Genk.

Eind mei 2018 geraakte al bekend dat Buffel na negen jaar KRC Genk zou verlaten. Buffel groeide bij de Limburgers uit tot een van de smaakmakers en pakte in 2011 de titel onder Frank Vercauteren. In totaal speelde Buffel 388 wedstrijden voor de club en scoorde hij 59 keer. In 2013 veroverde hij met Genk ook nog de Beker van België.[9]

Zulte Waregem

[bewerken | brontekst bewerken]

Omdat KRC Genk zijn aflopende contract na seizoen 2017/2018 besloot Buffel de club te verlaten. In juni 2018 werd bekend dat hij een contract had getekend bij SV Zulte Waregem voor komend seizoen.[10]

Op 6 juni 2016 trouwde hij met Stephanie De Buysser. Zij kregen in 2013 een tweeling. Op 26 januari 2017 overleed Stephanie na een strijd van drie jaar tegen darmkanker. Sinds 2018 is hij samen met Annabel Vandebroek waarmee hij ook twee kinderen heeft.

Interlandcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Thomas Buffel speelde 35 interlands voor de Rode Duivels, daarin kon hij zes keer scoren. Hij maakte zijn debuut in 2002 onder bondscoach Aimé Antheunis die van hem een belangrijke pion maakte in de aanvalsdriehoek Buffel - Sonck - Mpenza. Buffel wist zich met de nationale ploeg echter nooit te plaatsen voor een groot toernooi.

Interlands van Thomas Buffel voor Vlag van België België
No. Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Vlag van Nederland Feyenoord
1. 8 september 2002 Vlag van Andorra Andorra - België Vlag van België 0-1 EK Kwalificatie 2004 -
2. 16 oktober 2002 Vlag van Estland Estland - België Vlag van België 0-1 EK Kwalificatie 2004 -
3. 12 februari 2003 Vlag van Algerije Algerije - België Vlag van België 1-3 Vriendschappelijk -
4. 29 maart 2003 Vlag van Kroatië Kroatië - België Vlag van België 4-0 EK Kwalificatie 2004 -
5. 30 april 2003 Vlag van België België - Polen Vlag van Polen 3-1 EK Kwalificatie 2004 Goal 55'
6. 7 juni 2003 Vlag van Bulgarije Bulgarije - België Vlag van België 2-2 EK Kwalificatie 2004 -
7. 11 juni 2003 Vlag van België België - Andorra Vlag van Andorra 3-0 EK Kwalificatie 2004 -
8. 20 augustus 2003 Vlag van België België - Nederland Vlag van Nederland 1-1 Vriendschappelijk -
9. 10 september 2003 Vlag van België België - Kroatië Vlag van Kroatië 2-2 EK Kwalificatie 2004 -
10. 11 oktober 2003 Vlag van België België - Estland Vlag van Estland 2-2 EK Kwalificatie 2004 Goal 60'
11. 18 februari 2004 Vlag van België België - Frankrijk Vlag van Frankrijk 1-1 Vriendschappelijk -
12. 31 maart 2004 Vlag van Duitsland Duitsland - België Vlag van België 3-0 Vriendschappelijk -
13. 28 april 2004 Vlag van België België - Turkije Vlag van Turkije 2-3 Vriendschappelijk -
14. 29 mei 2004 Vlag van Nederland Nederland - België Vlag van België 0-1 Vriendschappelijk -
15. 29 mei 2004 Vlag van Noorwegen Noorwegen - België Vlag van België 2-2 Vriendschappelijk Goal 25' Goal 33'
16. 04 september 2004 Vlag van België België - Litouwen Vlag van Litouwen 1-1 WK Kwalificatie 2006
17. 09 oktober 2004 Vlag van Spanje Spanje - België Vlag van België 2-0 WK Kwalificatie 2006 -
18. 17 november 2004 Vlag van België België - Servië en Montenegro Vlag van Servië en Montenegro 0-2 WK Kwalificatie 2006 -
Als speler bij Vlag van Schotland Glasgow Rangers
19. 09 februari 2005 Vlag van Egypte Egypte - België Vlag van België 4-0 Vriendschappelijk -
20. 26 maart 2005 Vlag van België België - Bosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina 4-1 WK Kwalificatie 2006 Goal 77'
21. 30 maart 2005 Vlag van San Marino San Marino - België Vlag van België 1-2 WK Kwalificatie 2006 -
22. 17 november 2005 Vlag van Servië en Montenegro Servië en Montenegro - België Vlag van België 0-0 WK Kwalificatie 2006 -
23. 3 september 2005 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina - België Vlag van België 0-0 WK Kwalificatie 2006 -
24. 07 september 2005 Vlag van België België - San Marino Vlag van San Marino 8-0 EK Kwalificatie 2008 Goal 44'
25. 08 oktober 2005 Vlag van België België - Spanje Vlag van Spanje 0-2 EK Kwalificatie 2008 -
26. 11 mei 2006 Vlag van België BelgiëSaoedi-Arabië Vlag van Saoedi-Arabië 1 – 2 Vriendschappelijk -
27. 20 mei 2006 Vlag van Slowakije SlowakijeBelgië Vlag van België 1 – 1 Vriendschappelijk -
28. 24 mei 2006 Vlag van België BelgiëTurkije Vlag van Turkije 3 – 3 Vriendschappelijk -
29. 16 augustus 2006 Vlag van België BelgiëKazachstan Vlag van Kazachstan 0 – 0 EK Kwalificatie 2008 -
Als speler bij Vlag van België Cercle Brugge
30. 20 augustus 2008 Vlag van Duitsland DuitslandBelgië Vlag van België 2 – 0 Vriendschappelijk -
Als speler bij Vlag van België Racing Genk
31. 14 oktober 2009 Vlag van Estland EstlandBelgië Vlag van België 2 – 0 WK Kwalificatie 2010 -
32. 14 november 2009 Vlag van België BelgiëHongarije Vlag van Hongarije 3 – 0 Vriendschappelijk -
33. 3 maart 2010 Vlag van België België - Kroatië Vlag van Kroatië 0 - 1 Vriendschappelijk -
34. 19 mei 2010 Vlag van België België - Bulgarije Vlag van Bulgarije 2 - 1 Vriendschappelijk -
35. 06 februari 2013 Vlag van België België - Slowakije Vlag van Slowakije 2 - 1 Vriendschappelijk -
Totaal 6

Bijgewerkt t/m 6 februari 2013[11]

Clubstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Land Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
1999/00 Feyenoord Vlag van Nederland Eredivisie 0 0 0 0 0 0 0 0
2000/01 Excelsior Eerste divisie 31 12 0 0 31 12
2001/02 32 15 0 0 32 15
2002/03 Feyenoord Eredivisie 31 18 3 0 8 1 42 19
2003/04 34 14 1 0 4 2 39 16
2004/05 15 2 0 0 6 0 21 2
Club totaal 80 34 4 0 18 3 102 37
2004/05 Glasgow Rangers Vlag van Schotland Scottish Premier League 15 4 0 0 0 0 15 4
2005/06 29 4 0 0 7 1 32 5
2006/07 17 3 0 0 5 1 22 4
2007/08 1 0 0 0 1 0 2 0
Club totaal 62 11 0 0 13 2 75 13
2008/09 Cercle Brugge Vlag van België Jupiler Pro League 31 3 5 0 36 3
2009/10 5 2 0 0 5 2
Club totaal 36 5 5 0 - - 41 5
2009/10 KRC Genk Vlag van België Jupiler Pro League 34 4 2 0 0 0 36 4
2010/11 33 1 2 1 2 0 37 2
2011/12 33 8 2 0 9 1 44 9
2012/13 39 4 5 1 11 2 55 7
2013/14 35 6 2 0 9 1 46 7
2014/15 34 6 1 0 35 6
2015/16 40 9 4 1 44 10
2016/17 31 4 2 0 17 3 50 7
2017/18 35 3 6 1 41 4
Club totaal 314 45 28 4 48 7 390 56
2018/19 Zulte Waregem Vlag van België Jupiler Pro League 19 4 2 0 21 4
Club totaal 19 4 2 0 - - 21 4
Totaal 570 125 34 4 74 12 678 148
Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Schotland Glasgow Rangers
Schots kampioen 1x 2005
Vlag van België KRC Genk
Belgisch kampioen 1x 2011
Belgische Supercup 1x 2011
Beker van België 1x 2013

Trainerscarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

In september 2019 begon Buffel aan zijn eerste trainersopdracht: hij werd assistent-bondscoach van de Belgische U19. Hij werd er de opvolger van Tim Smolders.[12] Toen Jacky Mathijssen in februari 2020 de overstap maakte van de U19 naar de Belgische U21, volgde Buffel hem.[13] Van 3 februari tot 5 oktober 2021 was hij daarnaast ook assistent van Yves Vanderhaeghe bij Cercle Brugge.[14][15] Verder in 2021 startte Buffel met de Pro License-cursus.

Op 18 juni 2024 maakte zijn ex-club KRC Genk bekend dat Buffel de nieuwe coach wordt van Jong Genk. Dit zijn de beloften van Genk die actief zijn in de Challenger Pro League, het op één na hoogste niveau in België.

Voorganger:
Jelle Vossen
Aanvoerder van KRC Genk
2014-2018
Opvolger:
Alejandro Pozuelo