Naar inhoud springen

Sophie Wilmès

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sophie Wilmès
Sophie Wilmès
Geboren Elsene, 15 januari 1975
Land Vlag van België België
Partij MR
Federaal vicepremier
Aangetreden 1 oktober 2020
Einde termijn 15 juli 2022
Regering De Croo
Voorganger David Clarinval
Federaal minister van Buitenlandse Zaken, Europese Zaken en Buitenlandse Handel, belast met de Federale Culturele Instellingen
Aangetreden 1 oktober 2020
Einde termijn 15 juli 2022
Regering De Croo
Voorganger Philippe Goffin (Buitenlandse Zaken)
Koen Geens (Europese Zaken)
Pieter De Crem (Buitenlandse Handel)
Zijzelf (Federale Culturele Instellingen)
Opvolger Hadja Lahbib
Vlag van België Premier van België Vlag van België
Aangetreden 27 oktober 2019
Einde termijn 1 oktober 2020
Regering Wilmès I
Wilmès II
Voorganger Charles Michel
Opvolger Alexander De Croo
Federaal minister van Wetenschapsbeleid en Begroting, belast met de Nationale Loterij
Aangetreden 22 september 2015
Einde termijn 27 oktober 2019
Regering Michel I
Michel II
Voorganger Hervé Jamar
Opvolger David Clarinval
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   België
Politiek

Sophie Wilmès (Elsene, 15 januari 1975) is een Belgisch politica van de MR. Van 27 oktober 2019 tot 1 oktober 2020 was ze de eerste vrouwelijke premier van België.[1] Vanaf 1 oktober 2020 was ze vicepremier en minister van Buitenlandse Zaken en Buitenlandse Handel. Om familiale redenen legde ze op 21 april 2022 haar bevoegdheden als minister tijdelijk neer. Op 15 juli 2022 legde ze haar functie definitief neer.

Wilmès is een dochter van Philippe Wilmès, professor economie aan de UCL en aan het MIT, regent bij de Nationale Bank van België en PSC-vertegenwoordiger in diverse bestuursraden.[2] Ook haar moeder was politiek actief en werkte onder meer op het kabinet van Mieke Offeciers-Van De Wiele.

Wilmès groeide op in Grez-Doiceau en ging in Brussel studeren aan het Institut des Hautes Études des Communications Sociales. Na haar studies vestigde ze zich in de hoofdstad en ging er als licentiate toegepaste communicatie aan de slag bij een reclamebureau. Vijf jaar later ging ze stage lopen bij de Europese Commissie als financieel beheerder en volgde avondlessen aan de Université Saint-Louis - Bruxelles om het bijhorende diploma voor die functie te bemachtigen.[2] Van 2000 tot 2005 was ze gemeenteraadslid van Ukkel voor de liberale kartelpartij PRL-FDF-MCC, die in 2002 opging in de MR. Later verhuisde ze naar Sint-Genesius-Rode in de Brusselse Rand. Ze werkte als economisch en financieel adviseur voor een advocatenkantoor tot ze in 2007 eerste schepen van financiën van Sint-Genesius-Rode werd. Ze bleef schepen tot in 2015. In Rode, een faciliteitengemeente, komt ze onder meer op voor de Franstalige belangen. In Vlaams-Brabant was ze van 2012 tot 2014 provincieraadslid voor de Franstalige eenheidslijst Union des Francophones, waarvoor ze ook fractieleider werd. Ook werd ze in 2013 MR-voorzitter voor de Brusselse Rand.[2]

Minister van Begroting

[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de federale verkiezingen van mei 2014 stond ze als eerste opvolger op de MR-lijst voor de Kamer van volksvertegenwoordigers in de kieskring Brussel. In oktober 2014 kwam ze in de Kamer als opvolger van MR-volksvertegenwoordiger Didier Reynders, die als minister toetrad tot de regering-Michel I. In 2015 volgde ze Hervé Jamar op als minister van Begroting belast met de Nationale Loterij.[3] Na de val van de Regering-Michel I op 9 december 2018 en het vertrek van de N-VA-regeringsleden, kreeg ze eveneens de bevoegdheden Wetenschapsbeleid en Ambtenarenzaken.

Bij de federale verkiezingen van mei 2019 werd Wilmès opnieuw verkozen in de Kamer, vanop de tweede plaats van de MR-lijst in de kieskring Brussel. Ze bleef volksvertegenwoordigster tot aan de installatie van de regering-Wilmès II in maart 2020.

Premier van België

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 26 oktober 2019 werd besloten dat ze de opvolgster zou worden van Charles Michel als eerste minister van de federale regering in lopende zaken. Michel was eerder per 1 december dat jaar benoemd tot voorzitter van de Europese Raad en zou afstand doen van zijn premierschap. Daags nadien werd zij benoemd door koning Filip. Hiermee werd ze de eerste vrouwelijke premier van België.[4][5] Nadat Didier Reynders op 30 november 2019 de regering verlaten had, kreeg ze eveneens de bevoegdheden Beliris en de Federale Culturele Instellingen.[6]

Nadat koninklijk opdrachthouders Patrick Dewael en Sabine Laruelle er tijdens de aanslepende regeringsformatie van 2019-2020 op 15 maart 2020 in slaagden tien partijen volmachten te laten geven aan de regering om de coronacrisis aan te pakken, werd Wilmès een dag later tot formateur benoemd om haar minderheidsregering in lopende zaken om te vormen tot een volwaardige regering die zes maanden zou aanblijven.[7] Nadat dit was gebeurd, legde ze op 17 maart 2020 voor de tweede keer de eed af als premier en werd dezelfde dag de regering-Wilmès II ingezworen.[8]

Minister van Buitenlandse zaken, Europese Zaken en Buitenlandse Handel

[bewerken | brontekst bewerken]

De regering-Wilmès II bleef in functie tot 1 oktober 2020, toen de regering-De Croo de eed aflegde. In deze regering werd ze vicepremier en minister van Buitenlandse Zaken, Europese Zaken en Buitenlandse Handel, belast met de Federale Culturele Instellingen.[9]

Op 21 april 2022 legde Wilmès met onmiddellijke ingang haar functies in de regering tijdelijk neer, nadat bij haar echtgenoot, die in november 2023 overleed[10], een agressieve hersentumor was vastgesteld en ze er voor haar gezin wilde zijn.[11] Wilmès bleef formeel aan als vicepremier en minister van Buitenlandse Zaken, Buitenlandse Handel en Europese Zaken, zij het onbezoldigd, terwijl het beheer over haar bevoegdheden vanaf 22 april werd waargenomen door collega's in de regering. Premier Alexander De Croo nam haar taken op Buitenlandse en Europese Zaken over, minister van Landbouw David Clarinval werd belast met Buitenlandse Handel en haar verplichtingen als vicepremier voor de MR en staatssecretaris voor Digitalisering Mathieu Michel verving haar in de bevoegdheid Federale Culturele Instellingen.[12] Op 15 juli 2022 legde ze haar functie definitief neer.[13] Wilmès bleef wel politiek actief en nam haar zetel in de Kamer opnieuw in.[14] Van september 2022 tot juni 2024 was ze lid van het bureau van de Kamer. Nog in september 2022 werd Wilmès opnieuw eerste schepen in Sint-Genesius-Rode.[15]

Aanvankelijk zou Wilmès bij de verkiezingen van juni 2024 de federale MR-lijst trekken in de kieskring Brussel-Hoofdstad. Na het afhaken van Charles Michel werd ze echter lijsttrekker van de MR voor het Europees Parlement.[16] Wilmès werd met meer dan 500.000 voorkeurstemmen verkozen in deze assemblee. Ze werd er verkozen tot een van de veertien vicevoorzitters.[17]

Uitslagen verkiezingen

[bewerken | brontekst bewerken]
Verkiezing Kieskring Datum Lijst Plaats op lijst Voorkeurstemmen Uitslag Partijuitslag binnen kieskring
Gemeenteraadsverkiezingen Sint-Genesius-Rode 8 oktober 2006 IC-GB 2e plaats 802 2e titularis 63,94 %
Provincieraadsverkiezingen Halle 8 oktober 2006 UF 23e plaats 1.077 5e opvolger 11,44 %
Gemeenteraadsverkiezingen Sint-Genesius-Rode 14 oktober 2012 IC-GB 2e plaats 1.339 2e titularis 65,5 %
Provincieraadsverkiezingen Halle 14 oktober 2012 UF 1e plaats 3.505 1e titularis 10,4 %
Federale parlementsverkiezingen Brussel-Hoofdstad 25 mei 2014 MR 1e opvolger 4.314 1e opvolger 23,07 %
Gemeenteraadsverkiezingen Sint-Genesius-Rode 14 oktober 2018 IC-GB 2e plaats 2.006 2e titularis 69,3 %
Provincieraadsverkiezingen Halle-Vilvoorde 14 oktober 2018 UF Lijstduwer-20e plaats 4.243 2e titularis 9,5 %
Federale parlementsverkiezingen Brussel-Hoofdstad 26 mei 2019 MR 2e plaats 16.180 2e titularis 17,47 %
Europese parlementsverkiezingen Frans kiescollege 9 juni 2024 MR 1e plaats 543.821 1e titularis 34,88%

Wilmès is weduwe en heeft drie dochters en een stiefzoon.[2][19] Haar echtgenoot was algemeen directeur van reclamebedrijf Publiroute, waarvan hij minderheidsaandeelhouder was.

Voorganger:
Hervé Jamar
Minister van Begroting
2015-2019
Opvolger:
David Clarinval
Voorganger:
Zuhal Demir
Minister van Wetenschapsbeleid
2018-2019
Opvolger:
David Clarinval
Voorganger:
Sander Loones
Minister van Ambtenarenzaken
2018-2019
Opvolger:
David Clarinval
Voorganger:
Charles Michel
Premier van België
2019 - 2020
Opvolger:
Alexander De Croo
Voorganger:
Philippe Goffin
Minister van Buitenlandse Zaken
2020 - 2022
Opvolger:
Hadja Lahbib
Voorganger:
Pieter De Crem
Minister van Buitenlandse Handel
2020 - 2022
Opvolger:
Hadja Lahbib