Naar inhoud springen

Pierre van Hooijdonk

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pierre van Hooijdonk
Van Hooijdonk in 2014.
Van Hooijdonk in 2014.
Persoonlijke informatie
Bijnaam Pi-Air, Big Pete
Geboortedatum 29 november 1969
Geboorteplaats Steenbergen, Vlag van Nederland Nederland
Lengte 193 cm
Been Rechts
Positie Spits
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2007
Jeugd
Vlag van Nederland VV Steenbergen
Senioren
Seizoen Club W (G)
1989–1991
1991–1995
1995–1997
1997–1999
1999–2000
2000–2001
2001–2003
2003–2005
2005–2006
2006–2007
Vlag van Nederland RBC
Vlag van Nederland NAC Breda
Vlag van Schotland Celtic
Vlag van Engeland Nottingham Forest
Vlag van Nederland Vitesse
Vlag van Portugal Benfica
Vlag van Nederland Feyenoord
Vlag van Turkije Fenerbahçe
Vlag van Nederland NAC Breda
Vlag van Nederland Feyenoord
69(33)
115(81)
69(44)
71(36)
29(25)
30(22)
61(52)
53(32)
17(5)
37(8)
Interlands
1994–2004 Vlag van Nederland Nederland 46(14)
Getrainde teams
2011
2013–2014
2014
Vlag van Turkije Turkije (assistent)
Vlag van Nederland Jong Feyenoord
Vlag van Nederland Nederland –21 (assistent)
Bestuurlijke functies
2022– Vlag van Nederland NAC Breda (RvC-lid)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Petrus (Pierre) Ferdinandus Johannes van Hooijdonk (Steenbergen, 29 november 1969) is een Nederlands voetbalanalist en voormalig -trainer en -speler.

Als speler kwam Van Hooijdonk in Nederland uit voor RBC, NAC, Vitesse en Feyenoord. In het buitenland speelde de spits voor Celtic, Nottingham Forest, Benfica en Fenerbahçe. In zijn eerste periode bij Feyenoord had Van Hooijdonk met zijn vrije trappen en acht doelpunten een aanzienlijk aandeel in de winst van de UEFA Cup in 2002. Met Fenerbahçe pakte hij in 2004 en 2005 de Turkse landstitel.

Van Hooijdonk speelde zesenveertig interlands voor het Nederlands elftal en was actief op het WK 1998, Euro 2000 en Euro 2004.

Na het beëindigen van zijn spelersloopbaan was Van Hooijdonk actief als trainer. In 2011 was hij assistent-bondscoach van Turkije. In het seizoen 2013/14 was hij trainer van Jong Feyenoord/Excelsior.

In 2015 trad hij in dienst als analist bij NOS Studio Sport.

Van Hooijdonks biologische vader is van Marokkaanse afkomst. Hij heeft hem nooit ontmoet en hij beschouwt Jan van Hooijdonk, de man van zijn Nederlandse moeder, als zijn vader.[1] Hij is de vader van voetballer Sydney van Hooijdonk.

Voetbalcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Van Hooijdonk begon zijn voetbalcarrière bij VV Steenbergen en maakte in 1989 zijn entree in het betaalde voetbal bij RBC. Toen hij in zijn tweede seizoen zevenentwintig doelpunten in de Eerste divisie maakte, kon hij bij zijn jeugdliefde NAC een contract tekenen. Tijdens het seizoen 1993/94 scoorde hij in elf Eredivisiewedstrijden op rij, een Eredivisie-record. Met de tussendoor gespeelde bekerwedstrijden meegeteld scoorde hij zelfs veertien wedstrijden op rij. In zijn periode bij NAC verwierf hij bekendheid met de "buikschuiver" na elk doelpunt. Ook als speler van NAC maakte hij op 14 december 1994 zijn debuut in het Nederlands elftal. Van Hooijdonk ging naar Celtic en na een seizoen naar Nottingham Forest. De aanvaller verwierf bij Oranje al snel de reputatie van 'supersub' door zijn sterke invalbeurten, onder meer op het WK 1998. Het betekende de start van een glanzende loopbaan. Karel Aalbers haalde hem in 1999 naar subtopper Vitesse. Bij de Arnhemse club werd Van Hooijdonk met vijfentwintig doelpunten de tweede topscorer van de Eredivisie. Er kwam steeds meer belangstelling voor hem van grote clubs en was uiteindelijk door financiële redenen niet meer te houden. Aan het eind van dat seizoen vertrok Van Hooijdonk naar Benfica.

Hoogtepunt van zijn voetballoopbaan was het winnen van de UEFA Cup met Feyenoord in 2002. De Rotterdammers dankten die hoofdprijs voor een belangrijk deel aan de vrije trappen van Van Hooijdonk. Hij scoorde in het toernooi acht doelpunten, waaronder twee in de met 3–2 gewonnen finale tegen Borussia Dortmund, en was daarmee topscorer van het toernooi. In het seizoen 2002/03 liep de geroutineerde spits een op een bij Feyenoord, hij maakte er achtentwintig in evenzoveel wedstrijden. In de zomer van 2003 leefde Van Hooijdonk over zijn contract in onmin met Feyenoord-voorzitter Jorien van den Herik.

Van Hooijdonk koos uiteindelijk voor een avontuur in Turkije bij Fenerbahçe, waar hij op 9 mei 2004 voor het eerst in zijn carrière een landstitel pakte. Na zijn tweede seizoen aan de Bosporus waar hij wederom kampioen werd, keerde 'Pi-Air' terug op het oude nest: NAC Breda. Dit hernieuwde huwelijk bleek echter van korte duur. Toen trainer Ton Lokhoff, tevens vriend van Van Hooijdonk, ontslagen werd was het ook voor Van Hooijdonk snel afgelopen. De nieuwe trainer Cees Lok vond hem een negatieve invloed hebben op de rest van de selectie en hield hem op de bank.

Van Hooijdonk vertrok niet veel later naar een andere oude bekende: Feyenoord. Hij kondigde aan na dit seizoen een punt achter zijn spelersloopbaan te zullen zetten. Het seizoen 2006/07 werd totaal niet wat hij ervan verwacht had: Feyenoord eindigde op de zevende plaats. De laatste minuten van de laatste wedstrijd van de competitie (een 5–1 nederlaag tegen sc Heerenveen), liep Van Hooijdonk in tranen over het veld. In de play-offs scoorde hij nog wel tegen FC Groningen uit een vrije trap, maar dit bleek niet genoeg om Europees voetbal te halen, waardoor zijn loopbaan in mineur eindigde.

Van Hooijdonk speelt op amateurniveau bij VV Beek Vooruit uit Prinsenbeek, uitkomend in de Tweede klasse.

Nederlands elftal

[bewerken | brontekst bewerken]

Van Hooijdonk speelde zesenveertig interlands voor het Nederlands elftal en maakte daarin veertien doelpunten. Zijn interlanddebuut maakte hij als invaller op 14 december 1994 tegen Luxemburg, dezelfde wedstrijd waarin ook Clarence Seedorf debuteerde in Oranje. Hij stond vijf keer in de basis; meestal werd hij gebracht als pinch-hitter.

De meest memorabele wedstrijd waarin hij deze status volledig waarmaakte, ook door hemzelf in een interview zo benoemd, was de WK-kwalificatiewedstrijd tegen Wales van 5 oktober 1996. Bij een 1–0-achterstand werd hij in de eenenzeventigste minuut ingebracht en boog binnen amper drie minuten tijd met twee doelpunten de stand om. Nederland won uiteindelijk met 1–3.

Van Hooijdonk behoorde tot de selectie voor het WK 1998 in Frankrijk, waar Nederland vierde werd. In de halve finale tegen Brazilië werd hij in de slotfase van de verlenging (bij een stand van 1–1) in het strafschopgebied ten val gebracht door Júnior Baiano, maar kreeg van scheidsrechter Ali Bujsaim geen strafschop. Brazilië won uiteindelijk na strafschoppen.

Zijn belangrijkste interlandoptreden was waarschijnlijk de WK-kwalificatiewedstrijd tegen Tsjechië in 2004, die door Nederland met 2–0 gewonnen werd dankzij twee doelpunten van Van Hooijdonk. Op 17 november 2004 speelde hij zijn laatste interland tegen Andorra, onder leiding van bondscoach Marco van Basten.

Interlands van Pierre van Hooijdonk voor Vlag van Nederland Nederland
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler van Vlag van Nederland NAC Breda
1 14 december 1994 Vlag van Nederland NederlandLuxemburg Vlag van Luxemburg 5 – 0 EK-kwalificatie 0
Als speler van Vlag van Schotland Celtic
2 18 januari 1995 Vlag van Nederland NederlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 1 Vriendschappelijk 0
3 5 oktober 1996 Vlag van Wales WalesNederland Vlag van Nederland 1 – 3 EK-kwalificatie 2
4 9 november 1996 Vlag van Nederland NederlandWales Vlag van Wales 7 – 1 EK-kwalificatie 0
Als speler van Vlag van Engeland Nottingham Forest
5 29 maart 1997 Vlag van Nederland NederlandSan Marino Vlag van San Marino 4 – 0 WK-kwalificatie 1
6 2 april 1997 Vlag van Turkije TurkijeNederland Vlag van Nederland 1 – 0 WK-kwalificatie 0
7 30 april 1997 Vlag van San Marino San MarinoNederland Vlag van Nederland 0 – 6 WK-kwalificatie 1
8 4 juni 1997 Vlag van Zuid-Afrika Zuid-AfrikaNederland Vlag van Nederland 0 – 2 Vriendschappelijk 0
9 11 oktober 1997 Vlag van Nederland NederlandTurkije Vlag van Turkije 0 – 0 WK-kwalificatie 0
10 21 februari 1998 Vlag van Verenigde Staten Verenigde StatenNederland Vlag van Nederland 0 – 2 Vriendschappelijk 0
11 24 februari 1998 Vlag van Mexico MexicoNederland Vlag van Nederland 2 – 3 Vriendschappelijk 0
12 5 juni 1998 Vlag van Nederland NederlandNigeria Vlag van Nigeria 5 – 1 Vriendschappelijk 1
13 20 juni 1998 Vlag van Nederland NederlandZuid-Korea Vlag van Zuid-Korea 5 – 0 WK-eindronde 1
14 7 juli 1998 Vlag van Brazilië BraziliëNederland Vlag van Nederland 1 – 1 WK-eindronde 0
15 11 juli 1998 Vlag van Kroatië KroatiëNederland Vlag van Nederland 2 – 1 WK-eindronde 0
16 8 juni 1999 Vlag van Brazilië BraziliëNederland Vlag van Nederland 3 – 1 Vriendschappelijk 1
Als speler van Vlag van Nederland Vitesse
17 4 september 1999 Vlag van Nederland NederlandBelgië Vlag van België 5 – 5 Vriendschappelijk 0
18 26 april 2000 Vlag van Nederland NederlandSchotland Vlag van Schotland 0 – 0 Vriendschappelijk 0
19 27 mei 2000 Vlag van Nederland NederlandRoemenië Vlag van Roemenië 2 – 1 Vriendschappelijk 0
20 4 juni 2000 Vlag van Nederland NederlandPolen Vlag van Polen 3 – 1 Vriendschappelijk 0
Als speler van Vlag van Portugal Benfica
21 24 maart 2001 Vlag van Andorra AndorraNederland Vlag van Nederland 0 – 5 WK-kwalificatie 2
22 28 maart 2001 Vlag van Portugal PortugalNederland Vlag van Nederland 2 – 2 WK-kwalificatie 0
23 25 april 2001 Vlag van Nederland NederlandCyprus Vlag van Cyprus 4 – 0 WK-kwalificatie 0
24 2 juni 2001 Vlag van Estland EstlandNederland Vlag van Nederland 2 – 4 WK-kwalificatie 0
Als speler van Vlag van Nederland Feyenoord
25 15 augustus 2001 Vlag van Engeland EngelandNederland Vlag van Nederland 0 – 2 Vriendschappelijk 0
26 1 september 2001 Vlag van Ierland IerlandNederland Vlag van Nederland 1 – 0 WK-kwalificatie 0
27 5 september 2001 Vlag van Nederland NederlandEstland Vlag van Estland 5 – 0 WK-kwalificatie 0
28 6 oktober 2001 Vlag van Nederland NederlandAndorra Vlag van Andorra 4 – 0 WK-kwalificatie 1
29 19 mei 2002 Vlag van Verenigde Staten Verenigde StatenNederland Vlag van Nederland 0 – 2 Vriendschappelijk 0
30 2 april 2003 Vlag van Moldavië MoldaviëNederland Vlag van Nederland 1 – 2 EK-kwalificatie 0
31 30 april 2003 Vlag van Nederland NederlandPortugal Vlag van Portugal 1 – 1 Vriendschappelijk 0
Als speler van Vlag van Turkije Fenerbahçe
32 6 september 2003 Vlag van Nederland NederlandOostenrijk Vlag van Oostenrijk 3 – 1 EK-kwalificatie 0
33 10 september 2003 Vlag van Tsjechië TsjechiëNederland Vlag van Nederland 3 – 1 EK-kwalificatie 0
34 11 oktober 2003 Vlag van Nederland NederlandMoldavië Vlag van Moldavië 5 – 0 EK-kwalificatie 1
35 18 februari 2004 Vlag van Nederland NederlandVerenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 1 – 0 Vriendschappelijk 0
36 31 maart 2004 Vlag van Nederland NederlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 0 Vriendschappelijk 0
37 28 april 2004 Vlag van Nederland NederlandGriekenland Vlag van Griekenland 4 – 0 Vriendschappelijk 1
38 29 mei 2004 Vlag van Nederland NederlandBelgië Vlag van België 0 – 1 Vriendschappelijk 0
39 1 juni 2004 Vlag van Nederland NederlandFaeröer Vlag van Faeröer 3 – 0 Vriendschappelijk 0
40 5 juni 2004 Vlag van Nederland NederlandIerland Vlag van Ierland 0 – 1 Vriendschappelijk 0
41 15 juni 2004 Vlag van Duitsland DuitslandNederland Vlag van Nederland 1 – 1 EK-eindronde 0
42 30 juni 2004 Vlag van Portugal PortugalNederland Vlag van Nederland 2 – 1 EK-eindronde 0
43 3 september 2004 Vlag van Nederland NederlandLiechtenstein Vlag van Liechtenstein 3 – 0 Vriendschappelijk 0
44 8 september 2004 Vlag van Nederland NederlandTsjechië Vlag van Tsjechië 2 – 0 WK-kwalificatie 2
45 9 oktober 2004 Vlag van Macedonië MacedoniëNederland Vlag van Nederland 2 – 2 WK-kwalificatie 0
46 17 november 2004 Vlag van Andorra AndorraNederland Vlag van Nederland 0 – 3 WK-kwalificatie 0

Trainer en analist

[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn spelerscarrière volgde Van Hooijdonk de cursus Trainer/Coach 1. In dit kader liep hij stage bij Excelsior. Hij behaalde het trainersdiploma TC1 in 2008. Van februari tot november 2011 was hij de assistent van bondscoach Guus Hiddink bij het nationale elftal van Turkije. Tevens had hij, samen met Fuat Çapa en Frans Tekath, de leiding over het nationale B-elftal. In het seizoen 2013/14 trainde Van Hooijdonk samen met Patrick Lodewijks Jong Feyenoord/Excelsior. In 2014 was Van Hooijdonk kortstondig assistent-trainer bij Jong Oranje.

In 2015 kwam hij in dienst als analist bij NOS Studio Sport. In de zomer van 2023 kwam hij in opspraak na een ongefundeerde opmerking die hij maakte over Ajax-trainer Maurice Steijn.[2] De advocaat van Steijn kondigde een kort geding aan, dat werd ingetrokken nadat Van Hooijdonk zijn excuses aanbood.[2] Hij schoof twee weken niet aan als tafelgast bij het televisieprogramma.[3][4]

Seizoen Club Wedstrijden Doelpunten Competitie
1989/90 Vlag van Nederland RBC 32 6 Eerste divisie
1990/91 37 27
1991/92 Vlag van Nederland NAC 35 20
1992/93 33 26
1993/94 31 25 Eredivisie
1994/95 16 10
Vlag van Schotland Celtic 14 4 Scottish Premier League
1995/96 34 26
1996/97 21 14
Vlag van Engeland Nottingham Forest 8 1 Premier League
1997/98 42 29 Football League First Division
1998/99 21 6 Premier League
1999/00 Vlag van Nederland Vitesse 29 25 Eredivisie
2000/01 Vlag van Portugal Benfica 30 19 SuperLiga
2001/02 Vlag van Nederland Feyenoord 33 24 Eredivisie
2002/03 28 28
2003/04 Vlag van Turkije Fenerbahçe 34 24 Süper Lig
2004/05 19 8
2005/06 Vlag van Nederland NAC Breda 17 5 Eredivisie
Vlag van Nederland Feyenoord 11 3
2006/07 26 5
Totaal - 551 335

Als speler

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Schotland Celtic
Scottish Cup 1x 1994/95
Vlag van Engeland Nottingham Forest
Football League First Division 1x 1997/98
Vlag van Nederland Feyenoord
UEFA Cup 1x 2001/02
Vlag van Turkije Fenerbahçe
Süper Lig 2x 2003/04, 2004/05

Individueel

  • In zijn periode bij NAC Breda maakte hij na het maken van een doelpunt een buikschuiver waardoor de supporters van NAC Breda hem de bijnaam Pi-Air gaven.
  • Feyenoord-fans namen een single op genaamd "Put your hands up for Pi-Air".
  • Op 29 mei 2008 raakte bekend dat Van Hooijdonk het slachtoffer werd van oplichting en 250.000 euro verloor toen hij investeerde in een Chinese textielfabriek die helemaal niet bestond.[5]
  • Sinds april 2013 heeft Pierre van Hooijdonk een eigen column in het maandblad NUsport.
[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Pierre van Hooijdonk van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.