De onderhandelingen voor de vorming van een nieuwe coalitie van ÖVP en SPÖ verliepen zeer moeizaam, zo moeizaam zelfs, dat Julius Raab zijn formatieopdracht dreigde terug te geven aan bondspresidentAdolf Schärf.[2] Uiteindelijk werd de impasse doorbroken door de socialist Pittermann naast het vice-kanselierschap te laten bekleedden, hem ook het beheer van de staatsbedrijven toe te kennen. Daarnaast gingen de christendemocraten akkoord met de benoeming van een socialistische minister van Buitenlandse Zaken, Bruno Kreisky.[3] Al deze toegevingen van de zijde van de ÖVP waren noodzakelijk gezien de verkiezingswinst van de SPÖ. Op 16 juli1959 werd het kabinet-Raab III door president Schärf ingezworen.