Naar inhoud springen

Maximilian von Weichs

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Maximilian von Weichs
Von Weichs (rechts) in Łódź, 1939
Von Weichs (rechts) in Łódź, 1939
Geboren 12 november 1881
Dessau, Duitse Keizerrijk
Overleden 27 juni 1954
Bonn, Bondsrepubliek Duitsland
Rustplaats Friedhof an der Kirche, Rösberg (nabij Bonn), Noordrijn-Westfalen, Duitsland[1][2]
Land/zijde Vlag van Duitse Keizerrijk Duitse Keizerrijk
Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek Weimarrepubliek
Vlag van nazi-Duitsland nazi-Duitsland
Onderdeel Deutsches Heer
Reichswehr
Heer
Dienstjaren 1900 - 1945
Rang
Generalfeldmarschall
Eenheid Königlich Bayerisches 2. Schwere-Reiter-Regiment „Erzherzog Franz Ferdinand von Österreich-Este“
4. Königlich Bayerische Kavallerie-Brigade
5. Königlich Bayerische Division
Bevel 1e Pantserdivisie
1 oktober 1935 -
1 oktober 1937
13e Legerkorps
1 september 1939 -
20 oktober 1939[3]
2e Leger
20 oktober 1939 -
15 november 1941[4]
2e Leger
25 december 1941 -
15 juli 1942[4]
Heeresgruppe B
15 juli 1942 -
10 juli 1943[5]
Heeresgruppe F en Südost
26 augustus 1943 -
25 maart 1945[6]
Slagen/oorlogen Eerste Wereldoorlog

Tweede Wereldoorlog

Onderscheidingen Zie decoraties
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

Maximilian Maria Joseph Karl Gabriel Lamoral Reichsfreiherr von und zu Weichs an der Glon (Dessau, 12 november 1881Bonn, 27 juni 1954) was een Duits generaal-veldmaarschalk tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Na het einde van de Eerste Wereldoorlog bleef Von Weichs in de Reichswehr, het leger van de Weimarrepubliek. In de Wehrmacht diende hij tijdens de Tweede Wereldoorlog onder meer in de Poolse Veldtocht en de Slag om Frankrijk. Voor zijn successen in de invasie van Frankrijk werd hij bevorderd tot kolonel-generaal. Daarna vocht Von Weichs nog in de Joegoslavische campagne, Operatie Barbarossa en Fall Blau. Het was Weichs' taak om onder meer Stalingrad in te nemen. Toen Von Weichs zich bij Hitler beklaagde over de oorlogsplannen in het oosten, negeerde deze hem. Toen Weichs voorstelde de Duitse troepen uit Stalingrad terug te trekken, viel hij uit de gratie bij Hitler.

Na de nederlaag in Stalingrad kreeg Von Weichs het bevel over de troepen in de Balkan. Hij werd op rust gesteld op 25 maart 1945 en gearresteerd door Amerikaanse troepen in mei van datzelfde jaar. Tijdens de Processen van Neurenberg werd Von Weichs schuldig bevonden aan oorlogsmisdaden maar niet veroordeeld wegens gezondheidsredenen.

Militaire loopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]