Naar inhoud springen

Marcelo Filippini

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Marcelo Filippini
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Uruguay Uruguayaanse
Geboorteplaats Montevideo, Uruguay
Geboortedatum 4 augustus 1967
Lengte 1,78 m
Gewicht 66 kg
Profdebuut 1987
Met pensioen 2000
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 2.016.190 US dollar
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 244–250
Titels 5
Hoogste positie 30e (6 augustus 1990)
Olympische Spelen 2e ronde (1996)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1993)
Vlag van Frankrijk Roland Garros Kwartfinale (1999)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (1997-1999)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1997, 1998)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 67–75
Titels 3
Hoogste positie 44e (31 juli 1989)
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (1989, 1990)
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Marcelo Filippini (Montevideo, 4 augustus 1967) is een voormalig professionele Uruguayaanse tennisspeler. Filippini won in zijn loopbaan vijf ATP-toernooien en stond daarnaast in nog eens vijf finales.In het dubbelspel was hij drie keer succesvol en tweemaal verliezend finalist.

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
Gewonnen finales
1. 17 juli 1988 Vlag van Zweden ATP Båstad Gravel Vlag van Italië Francesco Cancellotti 2-6, 6-4, 6-4 Details
2. 13 augustus 1989 Vlag van Tsjechië ATP Praag Gravel Vlag van Oostenrijk Horst Skoff 7-5, 7-6 Details
3. 12 juni 1994 Vlag van Italië ATP Florence Gravel Vlag van Australië Richard Fromberg 3-6, 6-3, 6-3 Details
4. 4 mei 1997 Vlag van Verenigde Staten ATP Atlanta Gravel Vlag van Australië Jason Stoltenberg 7-6(2), 6-4 Details
5. 25 mei 1997 Vlag van Oostenrijk ATP Sankt Pölten Gravel Vlag van Australië Patrick Rafter 7-6(2), 6-2 Details
Verloren finales
1. 25 september 1988 Vlag van Italië ATP Bari Gravel Vlag van Oostenrijk Thomas Muster 6-2, 1-6, 5-7 Details
2. 11 november 1990 Vlag van Brazilië ATP Itaparica Hardcourt Vlag van Zweden Mats Wilander 1-6, 2-6 Details
3. 5 mei 1991 Vlag van Spanje ATP Madrid Gravel Vlag van Spanje Jordi Arrese 2-6, 4-6 Details
4. 28 mei 1995 Vlag van Italië ATP Bologna Gravel Vlag van Chili Marcelo Ríos 2-6, 4-6 Details
5. 21 april 1996 Vlag van Bermuda ATP Bermuda Gravel Vlag van Verenigde Staten MaliVai Washington 7-6(6), 4-6, 5-7 Details
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Gewonnen finales heren dubbel
1. 2 oktober 1988 Vlag van Italië ATP Palermo Gravel Vlag van Peru Carlos di Laura Vlag van Argentinië Alberto Mancini
Vlag van Argentinië Christian Miniussi
6-2, 6-0 Details
2. 14 juni 1992 Vlag van Italië ATP Florence Gravel Vlag van Brazilië Luiz Mattar Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Royce Deppe
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Brent Haygarth
6-4, 6-7, 6-4 Details
3. 6 november 1994 Vlag van Uruguay ATP Montevideo Gravel Vlag van Brazilië Luiz Mattar Vlag van Spanje Sergio Casal
Vlag van Spanje Emilio Sánchez
7-6, 6-4 Details
Verloren finales heren dubbel
1. 22 april 1990 Vlag van Frankrijk ATP-toernooi van Nice Gravel Vlag van Oostenrijk Horst Skoff Vlag van Argentinië Alberto Mancini
Vlag van Frankrijk Yannick Noah
4-6, 6-7 Details
2. 11 oktober 1992 Vlag van Griekenland ATP Athene Gravel Vlag van Nederland Mark Koevermans Vlag van Spanje Tomás Carbonell
Vlag van Spanje Francisco Roig
3-6, 4-6 Details

Prestatietabel

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Prestatietabel grand slam, enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1995 1996 1997 1998 1999
Vlag van Australië Australian Open 2R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 2R 2R 4R 1R 1R 1R 1R KF
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 2R 2R 1R

Tijdens het ATP-toernooi van Casablanca in 1996 in de 1e ronde speelden Filippini en Alberto Berasategui de langste game uit de ATP Tour geschiedenis. De game duurde 28 minuten en men kwam 20 keer tot deuce. Berasategui won de wedstrijd uiteindelijk met 6-2, 6-3.

[bewerken | brontekst bewerken]