Naar inhoud springen

Leo Major

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Leo Major
Léo Major (Royal 22nd Regiment) in Korea, kort na de actie op Hill 272.
Léo Major (Royal 22nd Regiment) in Korea, kort na de actie op Hill 272.
Geboren 23 januari 1921
New Bedford, Verenigde Staten
Overleden 12 oktober 2008
Longueuil, Quebec, Canada
Rustplaats National Field of Honour, Pointe-Claire, Quebec, Canada[1]
Land/zijde Canada
Onderdeel Canadese leger
Dienstjaren 1940 -
Rang Corporal
Eenheid Régiment de la Chaudière
Slagen/oorlogen Tweede Wereldoorlog

Koreaanse Oorlog

  • Slag om Hill 355
Onderscheidingen Zie decoraties
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

Leo Major (New Bedford (Massachusetts), Verenigde Staten, 23 januari 1921Longueuil, Canada, 12 oktober 2008) was een Canadese beroepsmilitair. Hij werd benoemd tot ereburger van Zwolle wegens zijn verdiensten voor de stad aan het eind van de Tweede Wereldoorlog. Naar hem is in Zwolle een laan vernoemd, de Leo Majorlaan.

In de nacht van 13 op 14 april 1945 nam hij een voortrekkersrol in de bevrijding van Zwolle waar hij er de facto verantwoordelijk voor was dat de stad op 14 april 's ochtends niet met artillerievuur beschoten werd.[2] Voor zijn verkenningsactie kreeg hij zijn eerste Distinguished Conduct Medal (DCM). Hij ontving zijn tweede tijdens de Koreaanse Oorlog voor een leidende rol in de verovering van een belangrijke heuvel.

Bevrijding van Zwolle

[bewerken | brontekst bewerken]
De boerderij van de familie Van Gerner

Begin april 1945 naderde het Régiment de la Chaudière de stad Zwolle. De commandant vroeg om twee vrijwilligers voor een verkenningsmissie om de Duitse aanwezigheid in kaart te brengen, voordat de stad met artillerie beschoten zou worden. Major en zijn beste vriend Welly Arsenault meldden zich aan voor de missie.

Over de Heinoseweg gingen ze te voet richting Zwolle. Onderweg klopten ze aan bij de boerderij van de familie Van Gerner, waar ze de weg vroegen.

Rond middernacht werd Arsenault gedood door Duits vuur bij de spoorwegovergang bij Zalné, waarschijnlijk omdat hij met een geluid hun positie had weggegeven. Major besloot zijn missie alleen voort te zetten richting het treinstation van Zwolle.

Leo Major op verlof in Nederland.

Zijn verkenningstocht maakte duidelijk dat de Duitsers Zwolle verlaten hadden. Door zijn melding aan zijn superieuren ging de geallieerde artilleriebeschieting niet door.

Major bracht het lichaam van Arsenault naar de boerderij van Van Gerner, waar versterkingen van zijn regiment het later ophaalden.

Leo Majorlaan in Zwolle. Een stuk van de Zuidbroeklaan kreeg in 2009 die naam. Major was Zwolle via deze route binnengetrokken.

Ereburgerschap

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 14 april 2005, exact 60 jaar na de bevrijding van Zwolle, werd Major ereburger van de stad. Ook werd een straat naar hem vernoemd.

Leo Major overleed in Longueuil op 12 oktober 2008, na 57 jaar huwelijk met Pauline De Croiselle. Hij liet vier kinderen achter en werd begraven op de Last Post Fund National Field of Honour in Pointe-Claire, Quebec.

Dirk Staat & Dick van Wageningen, Blind Fury. Nationaal Militair Museum, Soesterberg: 2021.

[bewerken | brontekst bewerken]