Naar inhoud springen

Kim Clijsters

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kim Clijsters
Kim Clijsters in 2011
Kim Clijsters in 2011
Persoonlijke informatie
Bijnaam Aussie Kim
Nationaliteit Vlag van België België
Geboorteplaats Bilzen, België
Geboortedatum 8 juni 1983
Woonplaats Bree, België
Lengte 1,74 m
Profdebuut 1997
Met pensioen april 2022
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 24.545.194 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Hall of Fame 2017 (en) profiel
Enkelspel
Winst-verliesbalans 523–132
Titels 41 WTA, 3 ITF
Hoogste positie 1e (11 augustus 2003)
WTA Finals winnares (2002, 2003, 2010)
Olympische Spelen kwartfinale (2012)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open winnares (2011)
Vlag van Frankrijk Roland Garros finale (2001, 2003)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon halve finale (2003, 2006)
Vlag van Verenigde Staten US Open winnares (2005, 2009, 2010)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 131–56
Titels 11 WTA, 3 ITF
Hoogste positie 1e (4 augustus 2003)
WTA Finals finale (2003)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (2003)
Vlag van Frankrijk Roland Garros winnares (2003)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon winnares (2003)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (2002)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 13–5
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2000)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon finale (2000)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2012)
Laatst bijgewerkt op: 22 juli 2017
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Kim Clijsters in 2006
Wimbledon 2006
Kim Clijsters in 2010
Australian Open 2011
US Open 2012
Kim Clijstersfontein in Opitter

Kim Antonie Lode Clijsters (Bilzen, 8 juni 1983) is een voormalig tennisspeelster uit België. Zij is een voormalig nummer 1-speelster. Haar belangrijkste overwinningen waren drie WTA Finals (2002, 2003, 2010) en vier grandslamtitels, 1x Australian Open (2011) en 3x US Open (2005, 2009, 2010). In 2001 won Clijsters met België de Fed Cup door in de finale Rusland te verslaan. Zij haalde ook de wereldpers in 2009 door als eerste moeder het US Open te winnen.

Clijsters is de dochter van voormalig voetballer Lei Clijsters en voormalig turnster Els Vandecaetsbeek.

Op de wereldranglijst bij de junioren haalde Kim Clijsters in 1998 de nummer 2-positie in het enkelspel en de nummer 4-positie in het dubbelspel. Op Roland Garros 2001 werd ze de eerste Belgische tennisspeler die de finale op een grandslamtoernooi bereikte. Deze finale verloor ze nipt van Jennifer Capriati. In de halve finale had ze haar landgenote Justine Henin uitgeschakeld.

Op 10 september 2005 won ze, na vier eerdere verloren grandslamfinales, haar eerste grandslamtoernooi door in de finale van de US Open Mary Pierce te verslaan. Met haar winst in New York werd Clijsters in één klap 2,2 miljoen dollar rijker. Het normale prijzengeld van 1,1 miljoen dollar werd verdubbeld omdat Clijsters de beste was in de US Open Series, een klassement dat de toernooien van Stanford, San Diego, Los Angeles en Toronto omvat. In de week na deze overwinning beëindigden Clijsters en haar trainer, Marc De Hous, hun samenwerking.

Na twee jaar van blessures besloot ze reeds midden 2006 dat 2007 haar laatste jaar zou zijn als professioneel tennisster. Op 6 mei 2007, na het toernooi van Warschau, waar ze opnieuw last had van blessures, verklaarde Clijsters op haar website dat ze met onmiddellijke ingang zou stoppen met tennis. Het afscheid van Clijsters stond gepland na het seizoen 2007.

Eind september 2007 stond ze even terug op het tennisveld. In het WTA-toernooi van Luxemburg speelde ze namelijk een wedstrijd voor het goede doel. Samen met de Luxemburgse televisiepresentator Dan Spogen nam ze het op tegen Jana Novotná, die een duo vormde met de Duitse zanger Roberto Blanco. Het Tsjechisch-Duitse duo bleek iets te sterk en haalde het met 8-6.

Op 26 maart 2009 kondigde Clijsters aan dat ze op 10 augustus haar officiële comeback zou maken op het WTA-toernooi van Cincinnati. Op 17 mei speelde ze op Wimbledon een demonstratiewedstrijd tijdens de inhuldiging van het uitschuifbare dak over de centrale baan. Aan de zijde van de Brit Tim Henman gaf ze haar vroegere idool Steffi Graf en haar man Andre Agassi partij. Daarna speelde ze ook een enkelspelwedstrijd tegen Graf. Beide wedstrijden won ze. Vervolgens won ze op 14 juni op het Nederlandse WTA-toernooi van Rosmalen een demonstratiewedstrijd tegen de Nederlandse Michaëlla Krajicek. In juli werkte ze nog twee wedstrijden af in de Amerikaanse World TeamTennis Pro League, waarbij ze de kleuren van de Saint Louis Aces verdedigde.

Op 7 juli 2009 maakte Clijsters bekend dat haar programma voorlopig zou bestaan uit de toernooien van Cincinnati, Toronto, de US Open en het WTA-toernooi van Luxemburg. Dat laatste toernooi had ze eerder al vijf keer gewonnen.

Haar eerste officiële match na haar comeback, in Cincinnati, won ze meteen tegen Marion Bartoli en ook haar tweede partij won ze tegen de als twintigste geplaatste Zwitserse Patty Schnyder. Haar eerste echte topwedstrijd volgde in de vierde ronde tegen Svetlana Koeznetsova. Clijsters versloeg de Russische in 3 sets: 6-4, 4-6, 6-2. In de kwartfinale stootte ze op Dinara Safina, die haar met 6-2 en 7-5 uitschakelde. Op het toernooi van Toronto haalde ze de derde ronde.

Clijsters haalde in september 2009 de wereldpers door met een wildcard deel te nemen aan het damesenkelspel op de US Open en die vervolgens verrassend te winnen door in de finale Caroline Wozniacki te verslaan met 7-5 en 6-2. Op weg naar de finale versloeg ze ook Viktorija Koetoezova, Marion Bartoli, Kirsten Flipkens, Venus Williams, Li Na en Serena Williams. Zo kwam ze al meteen op de 19e plaats van de WTA-ranking terecht. In 2010 won ze het WTA-toernooi van Brisbane door in de finale Justine Henin in drie sets te verslaan. Clijsters was een van de favorieten voor de eindzege op de Australian Open, maar verloor in de derde ronde kansloos van Nadja Petrova met 6-0 6-1, haar zwaarste profnederlaag ooit.

In Miami haalde ze de titel binnen door in de finale Venus Williams met 6-2, 6-1 te verslaan, na eerder Stosur, Henin en Azarenka het nakijken te geven. Op het toernooi van Eastbourne werd Clijsters in de kwartfinale uitgeschakeld door Viktoryja Azarenka. Op Wimbledon bereikte ze de kwartfinale, waarin ze verrassend verloor van Vera Zvonarjova. Door deze prestatie steeg ze wel naar de 7e plaats op de WTA-ranking, haar hoogste ranking sinds haar comeback. In augustus kwam ze dankzij haar toernooiwinst in Cincinnati terecht op de 4e plaats.

Op 29 januari 2011 won ze de finale van het Australian Open tegen de Chinese Li Na, negende reekshoofd en elfde op de WTA-ranglijst, met 3-6, 6-3 en 6-3. Clijsters klom na deze toernooiwinst naar de tweede plaats op de WTA-ranglijst.

Op 11 februari 2011 won Clijsters de kwartfinale in Parijs, waardoor ze zich opnieuw de nummer 1 van de wereld mocht noemen. Ze was de eerste moeder die daarin slaagde. Twee dagen later moest ze in de finale tegen Petra Kvitová evenwel het onderspit delven.

Op 9 april 2011 liep ze een enkelblessure op tijdens een huwelijksfeest, waardoor ze enige tijd buiten strijd was.[1] Hoopvol, maar nog niet geheel fit, moest Clijsters op Roland Garros al in de tweede ronde haar meerdere erkennen in Arantxa Rus.

In augustus moest ze op het WTA-toernooi van Toronto tijdens de eerste wedstrijd opgeven wegens een scheur in de buikspier.[2] Ook begin 2012 moest ze op het toernooi van Brisbane, in de halve finale tegen Daniela Hantuchová, opgeven door een blessure.

Op 26 januari 2012 verloor Clijsters de halve finale tegen de Wit-Russin Viktoryja Azarenka op het Australian Open. Ze had de halve finale gehaald na overwinningen tegen onder meer Daniela Hantuchová, Li Na en Caroline Wozniacki.

Op Wimbledon viel ze uit in haar wedstrijd in de vierde ronde tegen Angelique Kerber. Twee maanden later haalde ze op de Olympische Spelen in Londen de kwartfinale na winst tegen Roberta Vinci, Carla Suárez Navarro en Ana Ivanović. Die kwartfinale werd gewonnen door Maria Sjarapova met 6-2 en 7-5. In haar laatste toernooi, het US Open 2012, verloor ze met 6-7 en 6-7 in de tweede ronde tegen Laura Robson. In december 2012 nam ze in eigen land afscheid van haar fans in een invitatiewedstrijd tegen Venus Williams, de Kim's Thank You Games in het Antwerpse Sportpaleis.

Tweede comeback

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 12 september 2019 plaatste Clijsters een filmpje op Instagram waarin ze haar tweede comeback in het professionele tennis aankondigde.[3] Haar comeback, zeven jaar naar haar tweede afscheid, is gepland voor 2020[4] op het WTA-toernooi van Dubai 2020. Clijsters verloor in Dubai haar eerste partij tegen Garbiñe Muguruza in twee sets.

Op 12 april 2022 berichtte Clijsters met haar tweede comeback te stoppen. Door blessures en de coronapandemie werd het geen succes.[5]

Kim Clijsters had in haar eerste periode zoals de meeste speelsters telkens maar één coach, de bekendste daarvan waren Carl Maes en Marc De Hous.

Kim II, de Clijsters van na haar comeback, had een volledig team achter zich staan. Allereerst was er haar man, Brian Lynch, die zijn basketballoopbaan voor haar opgaf en maar al te goed kon meevoelen in de eisen die een topsportloopbaan aan het lichaam stelt. Als eigenlijke trainer om haar slagenarsenaal op peil te houden werd Wim Fissette genoemd, hij was haar zogenaamde "hittingpartner". Ook had Clijsters twee kinesisten, haar neef Tim Clijsters en Sam Verslegers; die laatste had als "physical coach" een wat ruimer werkterrein. Het team werd vervolledigd door een evenementenmanager Bob Verbeeck en een PR-man John Dolan.[6] In 2011 werd Carl Maes terug aan het team toegevoegd als trainer, en na een tijd gezamenlijk werken met Wim Fisette vertrok deze laatste uit Team Kim. Stefan Wauters vervoegde de groep als hittingpartner en zou tot het laatste toernooi, het US Open van 2012 deel uitmaken van het team.

Haar jongere zus Elke speelde ook een aantal jaren professioneel tennis.

Kim Clijsters was een tijdlang verloofd met de proftennisser Lleyton Hewitt. Clijsters trouwde op 13 juli 2007 met de Amerikaanse basketbalspeler Brian Lynch.[7] Dat gebeurde heel vroeg in de ochtend om haar jawoord privé te houden, het feest erna was overigens ook weg van de camera's georganiseerd.

Clijsters en Lynch hebben drie kinderen.[8]

Clijsters is ambassadrice van SOS Kinderdorpen. Ze steunt onder meer het Simbahuis in Liedekerke, dat families in een moeilijke gezinssituatie helpt.

Belangrijkste prestaties

[bewerken | brontekst bewerken]
2001
2002
2003
2004
  • Australian Open – verloor in de finale tegen Justine Henin.
  • Parijs – won haar eerste titel van het jaar door Mary Pierce in 58 minuten te verslaan en werd daardoor de twintigste speelster ooit die 20 WTA-toernooien op haar naam kon schrijven.
  • Antwerpen – won in de finale tegen Silvia Farina-Elia.
  • Berlijn – gaf in de derde ronde op tegen Karolina Šprem. Pas in september, vijf maanden laten, kon ze haar wederoptreden maken.
  • Hasselt – gaf bij haar wederoptreden in de halve finale noodgedwongen op wegens de weer opspelende polsblessure.
2005
  • Antwerpen – verloor bij haar comeback in de kwartfinale tegen topfavoriete Venus Williams.
  • Indian Wells – won als nummer 134 van de wereld in de finale tegen de nummer 1, Lindsay Davenport, met 6-4, 4-6 en 6-2. Was de eerste speelster in de geschiedenis van het vrouwentennis die met zo'n lage ranking een Tier I-toernooi kon winnen en kwam opnieuw de top 40 binnen.
  • Miami – won in de finale tegen Maria Sjarapova met 6-3 en 7-5, en kwam de top 20 binnen.
  • Berlijn – blesseerde zich aan de knie in de vierde ronde tegen Patty Schnyder.
  • Roland Garros – maakte haar rentree na de knieblessure, maar verloor in de vierde ronde tegen de toenmalige nummer 1 van de wereld, Lindsay Davenport.
  • Stanford – verloor in de finale tegen Venus Williams met 5-7 en 2-6. Klom daardoor opnieuw naar de top tien van de WTA-ranglijst.
  • Los Angeles – won in de finale tegen Daniela Hantuchová.
  • Toronto – won in de finale tegen Justine Henin en kwam daardoor opnieuw de top vijf binnen op plaats 4.
  • US Open – won in de finale tegen Mary Pierce met 6-3 en 6-1. Hield aan haar zege een recordbedrag van 2,2 miljoen dollar over en steeg door haar winst naar de derde plaats op de wereldranglijst.
2006
  • Australian Open – gaf in de halve finale op in haar wedstrijd tegen Amélie Mauresmo, maar werd wel opnieuw nummer 1 van de wereld. Op 20 maart zou Mauresmo de nummer 1-positie weer overnemen.
  • Warschau – won in de finale tegen Svetlana Koeznetsova met 7-5 en 6-2.
  • Roland Garros – verloor in de halve finale tegen de latere winnares Justine Henin.
  • Eastbourne – verloor als titelverdedigster in de halve finale tegen Justine Henin met 6-3, 5-7 en 1-6.
  • Montréal – moest geblesseerd opgeven en kon als gevolg daarvan haar titel op de US Open niet verdedigen.
  • Hasselt – won bij haar rentree in de finale tegen Kaia Kanepi met 6-3, 3-6 en 6-4.
  • WTA Championships – verloor in de halve finale tegen Amélie Mauresmo met 2-6, 6-3 en 3-6.
2007
2009
2010
2011
  • Sydney – verloor in de finale tegen Li Na met 63-7 en 3-6.
  • Australian Open – won in de finale tegen diezelfde Li Na met 3-6, 6-3 en 6-3.
  • Parijs – verloor in de finale tegen Petra Kvitová met 4-6 en 3-6, maar werd wel opnieuw nummer 1 van de wereld.
2012

Onderscheidingen

[bewerken | brontekst bewerken]

Zowel in 1999, 2000, 2001, 2002, 2005, 2009, 2010 als in 2011 werd ze in België verkozen tot Sportvrouw van het Jaar, een jaarlijkse onderscheiding van de Belgische Beroepsbond der Sportjournalisten (BBS). Ze kreeg drie keer de Vlaamse Reus, een prijs van de Vlaamse Bond van Sportjournalisten. Daarenboven won ze in 2001 samen met Justine Henin, de Nationale trofee voor sportverdienste. In 2003 won ze, als opvolgster van Marc Herremans, de trofee Sportpersoonlijkheid van het jaar.

Ze kreeg bovendien 8 maal de Karen Krantzcke Sportsmanship Award van de WTA.

  • 1999: Belgische Sportvrouw van het Jaar
  • 2000: Belgische Sportvrouw van het Jaar
  • 2000: Vlaamse Reus
  • 2001: Belgische Sportvrouw van het Jaar
  • 2001: Vlaamse Reus
  • 2002: Belgische Sportvrouw van het Jaar
  • 2003: Belgische Sportpersoonlijkheid van het Jaar
  • 2003: Grootkruis in de Kroonorde, uitgereikt door Koning Albert.
  • 2005: Belgische Sportvrouw van het Jaar
  • 2005: ITF: Wereldkampioene
  • 2005: WTA: Terugkeer van het jaar
  • 2005: WTA: Speelster van het jaar
  • 2009: Belgische Sportvrouw van het Jaar
  • 2009: WTA: Terugkeer van het jaar
  • 2010: Vlaamse Reus
  • 2010: Belgische Sportvrouw van het Jaar
  • 2010: WTA: Speelster van het jaar
  • 2011: Belgische Sportvrouw van het Jaar

In mei 2013 kreeg Kim Clijsters een eredoctoraat van de Vrije Universiteit Brussel. De academische titel kon ze in ontvangst nemen omdat ze jarenlang een bron van inspiratie is geweest voor veel sportmensen. Verder was ze dat ook voor vrouwen die een loop­baan willen combineren met een gezin.[9]

In 2017 werd ze opgenomen in de Tennis Hall of Fame.

In 2019 werd ze opgenomen in het Court of Champions, een eregalerij voor de grootste winnaars uit de US Open-geschiedenis.[10]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
tot 2009 2009 – 2020 / vanaf 2021
Tier I Premier Mandatory
Tier II Premier Five / WTA 1000
Tier III Premier / WTA 500
Tier IV & V International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1999-09-26 Vlag van Luxemburg WTA Luxemburg tapijt (i) Vlag van België Dominique Van Roost 6-2, 6-2 details
2. 2000-01-16 Vlag van Australië WTA Hobart hardcourt Vlag van Verenigde Staten Chanda Rubin 2-6, 6-2, 6-2 details
3. 2000-11-05 Vlag van Duitsland WTA Leipzig tapijt (i) Vlag van Rusland Jelena Lichovtseva 7-6, 4-6, 6-4 details
4. 2001-07-29 Vlag van Verenigde Staten WTA Stanford hardcourt Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport 6-4, 6-7, 6-1 details
5. 2001-09-30 Vlag van Duitsland WTA Leipzig tapijt (i) Vlag van Bulgarije Magdalena Maleeva 6-1, 6-1 details
6. 2001-10-28 Vlag van Luxemburg WTA Luxemburg hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Lisa Raymond 6-2, 6-2 details
7. 2002-05-05 Vlag van Duitsland WTA Hamburg gravel Vlag van Verenigde Staten Venus Williams 1-6, 6-3, 6-4 details
8. 2002-10-13 Vlag van Duitsland WTA Filderstadt hardcourt (i) Vlag van Slowakije Daniela Hantuchová 4-6, 6-3, 6-4 details
9. 2002-10-27 Vlag van Luxemburg WTA Luxemburg hardcourt (i) Vlag van Bulgarije Magdalena Maleeva 6-1, 6-2 details
10. 2002-11-10 Vlag van Verenigde Staten WTA Championships hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Serena Williams 7-5, 6-3 details
11. 2003-01-12 Vlag van Australië WTA Sydney hardcourt Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport 6-4, 6-3 details
12. 2003-03-16 Vlag van Verenigde Staten WTA Indian Wells hardcourt Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport 6-4, 7-5 details
13. 2003-05-18 Vlag van Italië WTA Rome gravel Vlag van Frankrijk Amélie Mauresmo 3-6, 7-6, 6-0 details
14. 2003-06-22 Vlag van Nederland WTA Rosmalen gras Vlag van België Justine Henin-Hardenne 6-7, 3-0, opg. details
15. 2003-07-27 Vlag van Verenigde Staten WTA Stanford hardcourt Vlag van Verenigde Staten Jennifer Capriati 4-6, 6-4, 6-2 details
16. 2003-08-10 Vlag van Verenigde Staten WTA Los Angeles hardcourt Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport 6-1, 3-6, 6-1 details
17. 2003-10-12 Vlag van Duitsland WTA Filderstadt hardcourt (i) Vlag van België Justine Henin-Hardenne 5-7, 6-4, 6-2 details
18. 2003-10-26 Vlag van Luxemburg WTA Luxemburg hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Chanda Rubin 6-2, 7-5 details
19. 2003-11-10 Vlag van Verenigde Staten WTA Championships hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Amélie Mauresmo 6-2, 6-0 details
20. 2004-02-15 Vlag van Frankrijk WTA Parijs tapijt (i) Vlag van Frankrijk Mary Pierce 6-2, 6-1 details
21. 2004-02-22 Vlag van België WTA Antwerpen tapijt (i) Vlag van Italië Silvia Farina-Elia 6-3, 6-0 details
22. 2005-03-20 Vlag van Verenigde Staten WTA Indian Wells hardcourt Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport 6-4, 4-6, 6-2 details
23. 2005-04-03 Vlag van Verenigde Staten WTA Miami hardcourt Vlag van Rusland Maria Sjarapova 6-3, 7-5 details
24. 2005-06-19 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Eastbourne gras Vlag van Rusland Vera Doesjevina 7-5, 6-0 details
25. 2005-07-31 Vlag van Verenigde Staten WTA Stanford hardcourt Vlag van Verenigde Staten Venus Williams 7-5, 6-2 details
26. 2005-08-14 Vlag van Verenigde Staten WTA Los Angeles hardcourt Vlag van Slowakije Daniela Hantuchová 6-4, 6-1 details
27. 2005-08-21 Vlag van Canada WTA Toronto hardcourt Vlag van België Justine Henin-Hardenne 7-5, 6-1 details
28. 2005-09-10 Vlag van Verenigde Staten US Open hardcourt Vlag van Frankrijk Mary Pierce 6-3, 6-1 details
29. 2005-10-02 Vlag van Luxemburg WTA Luxemburg hardcourt (i) Vlag van Duitsland Anna-Lena Grönefeld 6-2, 6-4 details
30. 2005-10-30 Vlag van België WTA Hasselt tapijt (i) Vlag van Italië Francesca Schiavone 6-2, 6-3 details
31. 2006-05-07 Vlag van Polen WTA Warschau gravel Vlag van Rusland Svetlana Koeznetsova 7-5, 6-2 details
32. 2006-07-30 Vlag van Verenigde Staten WTA Stanford hardcourt Vlag van Zwitserland Patty Schnyder 6-4, 6-2 details
33. 2006-11-05 Vlag van België WTA Hasselt tapijt (i) Vlag van Estland Kaia Kanepi 6-3, 3-6, 6-4 details
34. 2007-01-13 Vlag van Australië WTA Sydney hardcourt Vlag van Servië Jelena Janković 4-6, 7-6, 6-4 details
35. 2009-09-13 Vlag van Verenigde Staten US Open hardcourt Vlag van Denemarken Caroline Wozniacki 7-5, 6-3 details
36. 2010-01-09 Vlag van Australië WTA Brisbane hardcourt Vlag van België Justine Henin 6-3, 4-6, 7-6 details
37. 2010-04-03 Vlag van Verenigde Staten WTA Miami hardcourt Vlag van Verenigde Staten Venus Williams 6-2, 6-1 details
38. 2010-08-15 Vlag van Verenigde Staten WTA Cincinnati hardcourt Vlag van Rusland Maria Sjarapova 2-6, 7-6, 6-2 details
39. 2010-09-12 Vlag van Verenigde Staten US Open hardcourt Vlag van Rusland Vera Zvonarjova 6-2, 6-1 details
40. 2010-10-31 Vlag van Qatar WTA Championships hardcourt Vlag van Denemarken Caroline Wozniacki 6-3, 5-7, 6-3 details
41. 2011-01-29 Vlag van Australië Australian Open hardcourt Vlag van China Li Na 3-6, 6-3, 6-3 details
verloren finales
1. 1999-10-24 Vlag van Slowakije WTA Bratislava hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Amélie Mauresmo 3-6, 3-6 details
2. 2000-10-08 Vlag van Duitsland WTA Filderstadt hardcourt (i) Vlag van Zwitserland Martina Hingis 0-6, 3-6 details
3. 2001-03-17 Vlag van Verenigde Staten WTA Indian Wells hardcourt Vlag van Verenigde Staten Serena Williams 6-4, 4-6, 2-6 details
4. 2001-06-09 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Verenigde Staten Jennifer Capriati 6-1, 4-6, 10-12 details
5. 2001-06-23 Vlag van Nederland WTA Rosmalen gras Vlag van België Justine Henin 4-6, 6-3, 3-6 details
6. 2002-07-28 Vlag van Verenigde Staten WTA Stanford hardcourt Vlag van Verenigde Staten Venus Williams 3-6, 3-6 details
7. 2002-09-22 Vlag van Japan WTA Toyota hardcourt Vlag van Verenigde Staten Serena Williams 6-2, 3-6, 3-6 details
8. 2003-02-16 Vlag van België WTA Antwerpen tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Venus Williams 2-6, 4-6 details
9. 2003-03-02 Vlag van Verenigde Staten WTA Scottsdale hardcourt Vlag van Japan Ai Sugiyama 6-3, 5-7, 4-6 details
10. 2003-05-11 Vlag van Duitsland WTA Berlijn gravel Vlag van België Justine Henin-Hardenne 4-6, 6-4, 5-7 details
11. 2003-06-07 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van België Justine Henin-Hardenne 0-6, 4-6 details
12. 2003-08-03 Vlag van Verenigde Staten WTA San Diego hardcourt Vlag van België Justine Henin-Hardenne 6-3, 2-6, 3-6 details
13. 2003-09-06 Vlag van Verenigde Staten US Open hardcourt Vlag van België Justine Henin-Hardenne 5-7, 1-6 details
14. 2004-01-31 Vlag van Australië Australian Open hardcourt Vlag van België Justine Henin-Hardenne 3-6, 6-4, 3-6 details
15. 2006-02-19 Vlag van België WTA Antwerpen tapijt (i) Vlag van Frankrijk Amélie Mauresmo 6-3, 3-6, 3-6 details
16. 2006-08-06 Vlag van Verenigde Staten WTA San Diego hardcourt Vlag van Rusland Maria Sjarapova 5-7, 5-7 details
17. 2007-02-18 Vlag van België WTA Antwerpen tapijt (i) Vlag van Frankrijk Amélie Mauresmo 4-6, 6-7 details
18. 2011-01-14 Vlag van Australië WTA Sydney hardcourt Vlag van China Li Na 6-7, 3-6 details
19. 2011-02-13 Vlag van Frankrijk WTA Parijs hardcourt (i) Vlag van Tsjechië Petra Kvitová 4-6, 3-6 details

WTA-finaleplaatsen dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales vrouwendubbelspel
1. 1999-10-24 Vlag van Slowakije WTA Bratislava hardcourt (i) Vlag van België Laurence Courtois Vlag van Wit-Rusland Volha Barabansjtsjikava
Vlag van Verenigde Staten Lilia Osterloh
6-2, 3-6, 7-5 details
2. 2000-05-21 Vlag van België WTA Antwerpen gravel Vlag van België Sabine Appelmans Vlag van Verenigde Staten Jennifer Hopkins
Vlag van Slovenië Petra Rampre
6-1, 6-1 details
3. 2002-08-11 Vlag van Verenigde Staten WTA Los Angeles hardcourt Vlag van Joegoslavië Jelena Dokić Vlag van Slowakije Daniela Hantuchová
Vlag van Japan Ai Sugiyama
6-3, 6-3 details
4. 2002-10-27 Vlag van Luxemburg WTA Luxemburg hardcourt (i) Vlag van Slowakije Janette Husárová Vlag van Tsjechië Květa Hrdličková
Vlag van Duitsland Barbara Rittner
4-6, 6-3, 7-5 details
5. 2003-01-12 Vlag van Australië WTA Sydney hardcourt Vlag van Japan Ai Sugiyama Vlag van Spanje Conchita Martínez
Vlag van Australië Rennae Stubbs
6-3, 6-3 details
6. 2003-02-16 Vlag van België WTA Antwerpen tapijt (i) Vlag van Japan Ai Sugiyama Vlag van Frankrijk Nathalie Dechy
Vlag van Frankrijk Émilie Loit
6-2, 6-0 details
7. 2003-03-02 Vlag van Verenigde Staten WTA Scottsdale hardcourt Vlag van Japan Ai Sugiyama Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport
Vlag van Verenigde Staten Lisa Raymond
6-1, 6-4 details
8. 2003-06-08 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Japan Ai Sugiyama Vlag van Spanje Virginia Ruano Pascual
Vlag van Argentinië Paola Suárez
6-7, 6-2, 9-7 details
9. 2003-07-06 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Japan Ai Sugiyama Vlag van Spanje Virginia Ruano Pascual
Vlag van Argentinië Paola Suárez
6-4, 6-4 details
10. 2003-08-03 Vlag van Verenigde Staten WTA San Diego hardcourt Vlag van Japan Ai Sugiyama Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport
Vlag van Verenigde Staten Lisa Raymond
6-4, 7-5 details
11. 2003-10-19 Vlag van Zwitserland WTA Zürich hardcourt (i) Vlag van Japan Ai Sugiyama Vlag van Spanje Virginia Ruano Pascual
Vlag van Argentinië Paola Suárez
7-6, 6-2 details
verloren finales vrouwendubbelspel
1. 2000-01-16 Vlag van Australië WTA Hobart hardcourt Vlag van Australië Alicia Molik Vlag van Italië Rita Grande
Vlag van Frankrijk Émilie Loit
2-6, 6-2, 3-6 details
2. 2000-11-05 Vlag van Duitsland WTA Leipzig tapijt (i) Vlag van België Laurence Courtois Vlag van Spanje Arantxa Sánchez Vicario
Vlag van Frankrijk Anne-Gaëlle Sidot
7-6, 5-7, 3-6 details
3. 2001-03-04 Vlag van Verenigde Staten WTA Scottsdale hardcourt Vlag van Verenigde Staten Meghann Shaughnessy Vlag van Verenigde Staten Lisa Raymond
Vlag van Australië Rennae Stubbs
forfait details
4. 2001-06-24 Vlag van Nederland WTA Rosmalen gras Vlag van Nederland Miriam Oremans Vlag van Roemenië Ruxandra Dragomir
Vlag van Rusland Nadja Petrova
6-7, 7-6, 4-6 details
5. 2001-07-08 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Japan Ai Sugiyama Vlag van Verenigde Staten Lisa Raymond
Vlag van Australië Rennae Stubbs
4-6, 3-6 details
6. 2001-09-23 Vlag van Japan WTA Toyota hardcourt Vlag van Japan Ai Sugiyama Vlag van Zimbabwe Cara Black
Vlag van Zuid-Afrika Liezel Huber
1-6, 3-6 details
7. 2003-03-15 Vlag van Verenigde Staten WTA Indian Wells hardcourt Vlag van Japan Ai Sugiyama Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport
Vlag van Verenigde Staten Lisa Raymond
6-3, 4-6, 1-6 details
8. 2003-05-11 Vlag van Duitsland WTA Berlijn gravel Vlag van Japan Ai Sugiyama Vlag van Spanje Virginia Ruano Pascual
Vlag van Argentinië Paola Suárez
3-6, 6-4, 4-6 details
9. 2003-11-10 Vlag van Verenigde Staten WTA Championships hardcourt (i) Vlag van Japan Ai Sugiyama Vlag van Spanje Virginia Ruano Pascual
Vlag van Argentinië Paola Suárez
4-6, 6-3, 3-6 details
verloren finales gemengd dubbelspel
1. 2000-07-09 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Australië Lleyton Hewitt Vlag van Verenigde Staten Kimberly Po
Vlag van Verenigde Staten Donald Johnson
4-6, 6-7 details

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster in finale score dotatie
1. 1998-07-26 Vlag van België Brussel gravel Vlag van Tsjechië Denisa Sobotková 7-5, 6-1 $10.000
2. 1998-08-16 Vlag van België Koksijde gravel Vlag van Spanje Lourdes Domínguez Lino 6-3, 6-4 $10.000
3. 1999-02-07 Vlag van Verenigd Koninkrijk Sheffield hardcourt Vlag van Nederland Kim de Weille 6-3, 6-1 $10.000

Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters in finale score dotatie
1. 1998-07-26 Vlag van België Brussel gravel Vlag van België Stephanie Devillé Vlag van Rusland Maria Boboedova
Vlag van Letland Elena Krutko
6-1, 7-5 $10.000
2. 1998-08-23 Vlag van België Brussel gravel Vlag van België Cindy Schuurmans Vlag van Spanje Lourdes Domínguez Lino
Vlag van Argentinië Luciana Masante
7-6, 7-5 $10.000
3. 1998-11-15 Vlag van Israël Ramat Hasjaron hardcourt Vlag van België Justine Henin Vlag van Wit-Rusland Olga Glouschenko
Vlag van Wit-Rusland Tatjana Poetsjek
6-2, 6-0 $25.000

Gewonnen juniorentoernooien enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster in finale score graad
1. 1998-02-01 Vlag van Slowakije Slovak Jr. Indoor Tournament tapijt Vlag van Tsjechië Veronika Raimrová 7-5, 6-2 2
2. 1998-12-11 Vlag van Verenigde Staten Prince Cup hardcourt Vlag van Venezuela Milagros Sequera 6-7, 6-3, 6-1 4

Gewonnen juniorentoernooien dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters in finale score graad
1. 1997-05-04 Vlag van Italië Salsomaggiore International
Jr. Tournament
gravel Vlag van België Sofie Borgions Vlag van Rusland Jelena Dementjeva
Vlag van Rusland Anastasija Myskina
3-6, 6-4, 6-3 2
2. 1997-12-28 Vlag van Verenigde Staten Orange Bowl gravel Vlag van Hongarije Zsófia Gubacsi Vlag van Mexico Jessica Fernandez
Vlag van Tsjechië Michaela Paštiková
7-5, 3-6, 6-3 A
3. 1998-05-10 Vlag van Italië Torneo Internazionale
Giovahlie 'Città Di Prato'
gravel Vlag van Australië Jelena Dokić Vlag van Frankrijk Chloé Carlotti
Vlag van Slovenië Nives Culum
6-4, 6-4 2
4. 1998-06-07 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Australië Jelena Dokić Vlag van Rusland Jelena Dementjeva
Vlag van Rusland Nadja Petrova
6-4, 7-6 A
5. 1998-09-06 Vlag van Canada Les Internationaux Jr.
Videotron Du Canada
hardcourt Vlag van Denemarken Eva Dyrberg Vlag van Nieuw-Zeeland Leanne Baker
Vlag van Nieuw-Zeeland Rewa Hudson
7-6, 4-6, 6-2 1
6. 1998-09-13 Vlag van Verenigde Staten US Open hardcourt Vlag van Denemarken Eva Dyrberg Vlag van Australië Jelena Dokić
Vlag van Australië Evie Dominikovic
7-6, 6-4 A

Resultatentabel

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
Toernooi 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2020 2021 w-v
Grandslamtoernooien
Australian Open 1R 4R HF HF F HF HF 3R W HF 43-9
Roland Garros 1R F 3R F 4R HF 2R 23-7
Wimbledon 4R 2R KF 2R HF 4R HF KF 4R 29-9
US Open 3R 2R KF 4R F W W W 2R 1R 38-7
Winst-verlies 5-2 2-4 17-4 11-4 22-4 6-1 13-2 14-3 5-1 0-0 7-0 13-2 8-1 9-3 0-1 0-0 133-32
WTA Tour Championships
WTA Tour Championships KF HF W W 1R HF W 19-7
WTA Premier Mandatory
Indian Wells 4R F 2R W 3R W 3R 4R g.t. 1R 24-6
Miami 4R 4R KF HF W 2R 4R W KF 3R g.t. 31-8
Madrid g.t. g.t. 0-0
Peking g.t. l.c. g.t. 0-0
WTA Premier Five
Dubai g.t. l.c. 1R 0-1
Rome 2R HF W 3R 9-3
Cincinnati g.t. l.c. KF W 8-1
Montréal/Toronto 3R 3R W 2R 3R KF 2R g.t. 10-6
Tokio/Wuhan g.t. 0-0
Olympische Spelen
Olympische Spelen g.t. g.t. g.t. g.t. KF g.t. 3-1
Voormalige Tier I-toernooien
Charleston l.c. 0-0
Moskou l.c. 0-0
Doha g.t. l.c. g.t. l.c. 0-0
Berlijn 1R 2R F 3R 3R g.t. 7-4
San Diego l.c. KF F g.t. l.c. 6-2
Zürich KF HF l.c. g.t. 4-2
Statistieken
Titels per jaar 1 2 3 4 9 2 9 3 1 0 1 5 1 0 0 0 41
Eindejaarsranking 47 18 5 4 2 22 2 5 18 3 13 1023 n.v.t.

g.t.: geen toernooi – l.c.: lagere categorie

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1999 2000 2001 2002 2003   2012 w-v
Grandslamtoernooien
Australian Open 1R 3R 3R KF 7-3
Roland Garros 1R 3R W 8-2
Wimbledon 2R F W 12-2
US Open 3R KF 2R 1R 6-3
Winst-verlies 0-0 3-4 9-3 5-1 16-1 0-1 33-10
WTA Tour Championships
WTA Tour Championships F 1-1
Statistieken
Titels per jaar 1 1 0 2 7 0 11
Eindejaarsranking 15 24 4 n.v.t.

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 w-v
Grandslamtoernooien
Australian Open 0-0
Roland Garros 3R 2-1
Wimbledon F KF KF 10-3
US Open 2R 1-1
Winst-verlies 7-2 0-0 0-0 0-0 0-0 2-1 0-0 0-0 0-0 0-0 3-1 0-0 1-1 13-5
Statistieken
Titels per jaar 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
  • Kim Clijsters heeft een eigen stripreeks, genaamd Kim.
  • De in 1993 ontdekte planetoïde 11947 Kimclijsters werd naar haar vernoemd.
  • In 2005 eindigde ze op nr. 14 in de Vlaamse versie van De Grootste Belg. In de Waalse versie eindigde ze op nr. 66.
  • In 2014 startte Clijsters met haar eigen tennisschool, de Kim Clijsters Academy. Door financiële problemen wegens de coronapandemie en haar verhuizing naar de Verenigde Staten stopt ze ermee in de zomer van 2022.[11]
  • In september 2010 werd Kim Clijsters opgenomen in het Guinness Book of Records voor het wereldrecord dat ze op 8 juli vestigde in het Koning Boudewijnstadion in Brussel. De demonstratiewedstrijd tegen de Amerikaanse Serena Williams trok toen 35.681 toeschouwers en werd daardoor de drukst bijgewoonde tennismatch ooit.[12]
  • In 2015 was ze kandidate in De Slimste Mens ter Wereld.[13]
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Kim Clijsters.