Hans Verhagen (dichter)
| Hans Verhagen | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Hans Verhagen in 1968
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Hans Pieter Verhagen | |||
| Geboren | 3 maart 1939 | |||
| Geboorteplaats | Vlissingen | |||
| Overleden | 10 april 2020 | |||
| Overlijdensplaats | Amsterdam | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Beroep | dichter, journalist, schilder en filmmaker | |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1961-2020 | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| ||||
Hans Pieter Verhagen (Vlissingen, 3 maart 1939 – Amsterdam, 10 april 2020) was een Nederlands dichter, journalist, kunstschilder en filmmaker.
Loopbaan
[bewerken | brontekst bewerken]Verhagen debuteerde in 1961 met de in eigen beheer uitgegeven dichtbundel Anatomie van een Noorman. In 1963 volgde Rozen & Motoren, ditmaal bij een erkende uitgeverij. Andere bundels van hem zijn Sterren Cirkels Bellen en Duizenden Zonsondergangen. Hij maakte deel uit van de redactie van Gard Sivik, dat later De Nieuwe Stijl werd.
Hij werkte enige tijd voor de televisie, waar hij betrokken was bij destijds spraakmakende programma's als Hoepla en Het Gat van Nederland, beide uitgezonden door de VPRO.[1] Vanaf de jaren tachtig stortte Verhagen zich volledig op de schilderkunst. Hij maakte in 2004 een comeback als dichter met de bundel Moeder is een rover, gevolgd door Draak (2006) en Zwarte gaten (2008). In 2003 verschenen zijn verzamelde gedichten in de bundel Eeuwige Vlam.
In 2003 wijdde het Letterkundig Museum een tentoonstelling aan leven en werk van Verhagen, Tegen alle bloedvergieten en kanariepieten in, die vergezeld ging van een gelijknamig Schrijversprentenboek met bijdragen over Verhagen door o.a. Hans Sleutelaar, Jan Mulder en Hans Keller en een dvd met Verhagens tv-werk voor de VPRO. In december 2008 werd bekendgemaakt dat hem de P.C. Hooft-prijs 2009 voor poëzie was toegekend, "vanwege zijn humor, zijn engagement, zijn poëtische durf en eigenzinnigheid". De uitreiking vond plaats in mei 2009.[2]
In 2017 verschenen zijn verzamelde gedichten onder de titel Alle gedichten, bezorgd door Joep Bremmers. Hans Verhagen woonde de laatste jaren van zijn leven in een verzorgingshuis in Amsterdam. Hij overleed in 2020 op 81-jarige leeftijd.[3]
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]- Anatomie van een Noorman (ca. 1961)
- Rozen & motoren (1963)
- Cocon (1967)
- Sterren cirkels bellen (1968)
- Duizenden zonsondergangen (1971)
- Kouwe voeten (1983)
- Autoriteit van de emotie (1992)
- Echoput & luchtkasteel (1995)
- Mona Lisa's nazaten (1996)
- Triomfantelijke wandelingen (2000)
- Eeuwige vlam (2003)
- Moeder is een rover (2004)
- Draak (2006)
- Zwarte gaten (2008)
- Automatische profeet (2009) (Bundeling van 'Moeder is een rover', 'Draak' en 'Zwarte gaten')
- Dit is de wereld niet (2011) (keuze uit eigen werk)
- Alle gedichten (2017) (Verzamelde gedichten, bezorgd door Joep Bremmers)
Discografie
[bewerken | brontekst bewerken]- Chicago (met Mark Lotterman) op diens album "Stedentrip", 2024
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Hans Verhagen, korte biografie bij boeken.vpro.nl
- ↑ P.C. Hooft-prijs naar Hans Verhagen, NRC, 11 december 2008. Gearchiveerd op 4 maart 2016.
- ↑ In Vlissingen geboren dichter Hans Verhagen overleden: ‘Zonder overdrijving de grootste dichter van Nederland’, PZC, 10 april 2020. Gearchiveerd op 4 april 2023.