Naar inhoud springen

Hajo Meyer

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hajo Meyer in 2011
Korte film Mijn geluk in Auschwitz

Hans-Joachim Gustav (Hajo) Meyer (Bielefeld, 12 augustus 1924Heiloo, 23 augustus 2014)[1] was een Nederlands natuurkundige en politiek activist van Duitse komaf.

Na de Kristallnacht vluchtte Meyer begin 1939 voor de jodenvervolging uit nazi-Duitsland naar Nederland, samen met andere joodse kinderen maar zonder zijn ouders. Hij werd opgeleid tot machinebankwerker in een werkdorp voor jonge joodse vluchtelingen in de Wieringermeer. In 1943 dook hij onder, maar in 1944 werd hij gearresteerd en naar Auschwitz gedeporteerd. Hij overleefde het vernietigingskamp doordat hij als machinebankwerker tewerkgesteld werd bij het onderhoud van treinwagons. Zijn ouders, die vanuit Duitsland waren gedeporteerd, stierven in kamp Theresienstadt.

Na de oorlog keerde Meyer terug naar Nederland en ging hij theoretische natuurkunde studeren. Hij ging werken bij Philips en werd uiteindelijk directeur van het Philips Natuurkundig Laboratorium (NatLab).[2] Collega's herinneren hem als een levenslustig iemand met een warme persoonlijkheid. Als er uitvindingen aan het bestuur van Philips werden getoond liep hij opgewonden rond waardoor hij wel de stuiterende kabouter werd genoemd; een geuzennaam die hij met plezier droeg.

Na zijn pensionering volgde hij opleidingen in Engeland en werkte hij als bouwer van nieuwe violen en altviolen, waarvan hij er ongeveer vijftig maakte en verkocht.

De laatste jaren was Meyer politiek actief en van 2001 tot 2010 was hij bestuurslid van Een Ander Joods Geluid. Hij schreef ook het boek Het einde van het jodendom (2003), waarin hij onder meer concludeerde dat Israël de Holocaust misbruikt als rechtvaardiging voor misdaden van dit land tegen de Palestijnen. Na een studiereis met oud-premier Dries van Agt door de bezette Palestijnse Gebieden kwam hij voor zichzelf tot de slotsom dat de Gazastrook "één groot concentratiekamp" is.[3]

Hajo Meyer was lid van GroenLinks.

In 2007 beschreef hij de ontsteltenis over wat hij zag als een moreel verval van de huidige Israëlische maatschappij en de wereldwijde Joodse gemeenschap als geheel, in een boek met de titel "The End of Judaism: An Ethical Tradition Betrayed".[4]

Meyer overleed op 23 augustus 2014 op 90-jarige leeftijd in zijn slaap.[5]

  1. Familiebericht Familieberichtenopinternet.nl en Noordhollands Dagblad. Gearchiveerd op 16 september 2016.
  2. Machinebankwerker, overlever, visionair Natlab-directeur Bits&Chips, 19 september 2014. Gearchiveerd op 2 december 2022.
  3. Interview - Hajo Meyer, Tribune, Nieuwsblad van de SP, 9 september 2006, retrieved 24 June 2024
  4. The End of Judaism: An Ethical Tradition Betrayed. Gearchiveerd op 31 oktober 2019.
  5. Antizionist Hajo Meyer overleden NOS.nl, 24 augustus 2014. Gearchiveerd op 28 mei 2023.