Naar inhoud springen

Fort Aubin-Neufchâteau

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Fort d'Aubin-Neufchâteau
Schade van granaatinslagen in het fort
Schade van granaatinslagen in het fort
Locatie Neufchâteau (Luik), België
Algemeen
Type sperfort
Bouwmateriaal beton
Eigenaar Belgische leger
Huidige functie museum
Gebouwd in jaren dertig van de 20e eeuw
Forten rond Luik
Forten rond Luik

Fort Aubin-Neufchâteau, gelegen bij het Belgische Neufchâteau, is een voormalig Belgisch militair verdedigingsfort dat deel uitmaakt van de fortengordel rond Luik. In 1935 werd begonnen met de bouw van het fort en in 1940 was het klaar. Samen met de forten Eben-Emael, Battice en Tancremont (Pepinster) vormden deze forten samen een versterkte positie om het gat tussen de Ardennen en de Nederlandse grens te dichten.

De ondergrondse kazerne

[bewerken | brontekst bewerken]

De ondergrondse kazerne van het fort bevindt zich op 200 meter van de entree. De kazerne zit op een diepte van 25 meter en werd alleen gebruikt in oorlogstijd. Hier bevinden zich alle noodzakelijke lokalen, zoals een ziekenboeg, slaapplaatsen, eetplaatsen en toiletten. De lokalen boden rust aan 300 man en werden onder een constante overdruk gehouden en gefilterd. Dit werd gedaan om gifgassen buiten te houden, zodat de militairen gewoon konden eten en rusten zonder gasmasker.

Strijd om het fort

[bewerken | brontekst bewerken]

Om de Duitse opmars in 1940 te vertragen schoot het fort in de elf dagen dat het stand heeft gehouden 15.000 granaten af. De Duitsers dwongen het fort tot overgave door het elf dagen lang te bombarderen met Stuka-bommenwerpers. Door deze weerstand, samen met het naast gelegen fort Battice konden de Belgen de Duitse "18-daagse veldtocht" vertragen. Aan beide zijden vielen slachtoffers.

Net buiten het fort herinnert een monument aan de gevallen militairen.

Zie de categorie Fort d'Aubin-Neufchâteau van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.