Naar inhoud springen

Ercole Baldini

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ercole Baldini
Ercole Baldini (1962)
Ercole Baldini (1962)
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 26 januari 1933
Geboorteplaats Vlag van Italië Forlì, Italië
Overlijdensdatum 1 december 2022
Overlijdensplaats Vlag van Italië Forlì, Italië
Sportieve informatie
Discipline(s) Weg en baan
Specialisatie(s) Tijdrijden/achtervolging
Ploegen
1957-1958
1959-1961
1962
1963
1964
Legnano
Ignis-Frejus
Ignis-Moschettieri
Cynar
Salvarani
Beste prestaties
Milaan-San Remo 10e (1958)
Ronde van Lombardije 7e (1962)
Ronde van Italië 1e (1958)
5 etappezeges
Ronde van Frankrijk 6e (1959)
1 etappezege
WK op de weg 1e (1958)
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Ercole Baldini (Forli, 26 januari 1933 – aldaar, 1 december 2022) was een Italiaans wielrenner, die vooral sterk was in het tijdrijden en ook erg goed kon klimmen.

Als 21-jarige vestigde hij het werelduurrecord bij de amateurs (44,870 km), wat hem de bijnaam Forlì's locomotief opleverde.

In 1956 werd hij Olympisch kampioen op de weg in Melbourne, ook werd hij Italiaans en wereldkampioen achtervolging op de baan en onttroonde hij Jacques Anquetil als werelduurrecordhouder bij de profs; op de Vigorellibaan in Milaan reed hij 46,394 km.

Als professional won hij in 1957 de Trofeo Baracchi (samen met Fausto Coppi) en werd hij Italiaans kampioen op de weg. In 1958 won hij de Giro d'Italia (voor Jean Brankart en Charly Gaul), werd hij opnieuw Italiaans kampioen op de weg en veroverde hij de wereldtitel door in Reims de Fransen Louison Bobet en André Darrigade te verslaan. Dat jaar was hij opnieuw de primus in de Trofeo Baracchi (ditmaal samen met Aldo Moser). Deze wedstrijd won hij eveneens in 1959 (opnieuw samen met Aldo Moser) en in 1961 (samen met Joseph Velly). Baldini eindigde in 1959 zesde in de Ronde van Frankrijk, die gewonnen werd door Federico Bahamontes.

Baldini overleed op 89-jarige leeftijd.[1]

Belangrijkste overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]

1956

  • Italiaans kampioen Achtervolging (baan), Amateurs
  • Wereldkampioen Achtervolging (baan), Amateurs
  • Olympisch kampioen op de weg, Amateurs
  • Werelduurrecord
  • Trophée Gentil

1957

1958

1959

1960

1961

1962

  • GP Forlì

1963

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1957 Brons ↑ (1) 
1958  ↑ (4) 
1959 17e   6e (1) 
1960 41e   33e  
1961 opgave  
1962 7e   8e  
1963 26e  
1964 opgave   opgave  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Parijs-Roubaix Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl WK op de weg Wereld­ranglijsten
1957 17e 18e
1958 10e 28e 8e 7e Regenboogtrui ↑ 5e (CDC)
1959 21e 25e
1960
1961 70e 18e
1962 7e
1963 62e
1964 67e
Voorganger:
Vlag van Italië Gastone Nencini
1957
Winnaar van de Ronde van Italië
Vlag van Italië Ercole Baldini
1958
Opvolger:
Vlag van Luxemburg Charly Gaul
1959
Voorganger:
Rik Van Steenbergen
Wereldkampioen wielrennen
1958
Reims
Opvolger:
André Darrigade
Voorganger:
Jacques Anquetil
Werelduurrecordhouder wielrennen
46,393 km

Opvolger:
Roger Rivière