Dirk Buysero

Dirk Buysero (Den Haag, 8 mei 1644 - Rotterdam, 1708) was een Nederlands librettist, toneelschrijver en dichter.

Buysero was gelegenheidsdichter en veeleer een beschermer der dichters dan een voornaam beoefenaar van de dichtkunst. Hij speelde echter wel met een respectabel aantal toneelstukken en zijn werk als librettist een beslissende rol in de totstandkoming van de Nederlandse operacultuur.^[1]^[2]

Biografie

Libretto van "Vryadje van Cloris en Roosje"

Buysero, heer van Heeraertheiningen, zoon van Laurens Buysero en diens tweede vrouw Elisabeth de Vlaeming van Outshoorn, genoot zijn opleiding grotendeels in Duisburg. Op 27 augustus 1661 begon hij zijn studie tot jurist te Leiden. In 1662 gaf hij een vertaling uit van het blijspel Heauton Timorumenos van Publius Terentius Afer. Na een reis naar Parijs bracht hij na zijn terugkomst in Nederland een gedicht uit met de titel Korte beschrijvingen van Parijs: en de manieren en zeden van die haer daer onthouden.

Hij werd in 1667 benoemd tot secretaris van Vlissingen en trad het jaar daarop toe tot de raad van die stad. In 1669 trouwde hij met Anna Velters. In 1670 publiceerde hij het treurspel Astrate, koning van Tyrus, een vertaling van Astrate, roi de Tyr van Philippe Quinault. Buysero woonde bij een familiebezoek in Amsterdam een vergadering van het kunstgenootschap Nil Volentibus Arduum bij en bezocht Joost van den Vondel die in 1671 Ovidius herscheppinge (een vertaling van Metamorfosen) aan hem opdroeg.

In mei 1674 nam Buysero als afgevaardigde van Zeeland zitting in het college der admiraliteit van de Maas en verhuisde hij naar Rotterdam. Van zijn hand verschenen ook Harderszang in 1675, een vertaling van Molières Amphytrion in 1679 en Triomferende min, vredesspel in 1680, een van de eerste Nederlandse opera's (muziek van Carel Hacquart). Buysero schreef verder ook De vryadje van Cloris en Roosje (1688), Min en wynstryd (1697) en, postuum verschenen, Arlekyn, versierde erfgenaam, een bewerking van Paul Scarrons L'héritier ridicule.

De bruiloft van Kloris en Roosje

In 1688 verscheen Buysero's herdersspelletje Vryadje van Cloris en Roosje. Jacob van Ryndorp bewerkte dit stuk in 1700 als De bruiloft van Kloris en Roosje, dat jaarlijks in een aangepaste bewerking rond nieuwjaar opgevoerd als vrolijk sluitstuk van de avond na Gijsbrecht van Aemstel. De bruiloft van Kloris en Roosje was een goede gelegenheid om op een luchtige manier terug te blikken op het voorgaande jaar en kan gezien worden als de voorloper van de oudejaarsconference.

Werken

Poëzie

Korte beschrijvingen van Parijs: en de manieren en zeden van die haer daer onthouden, 1966
Tafelspelletje ter bruilofte van Antony Tael en Brechtland Brasser, 1691
De Rijswijkse vredevreugd, 1697

Toneel

Harderszang, 1675
Triomferende min, vredesspel, 1680
De vryadje van Cloris en Roosje, 1688
Min en wynstryd, 1679
Arete, of strijd tusschen den pligt en min, 1692
Bedriegerijen van Sapijn, 1696
De bruiloft van Kloris en Roosje, 1707
De geschaakte gezusters
Gezusters, of bewogen huwelijkshaters
De schoonste, of het ontzet van Scheveningen
Verliefde poëet

Vertalingen

Heautontimorumenos (Publius Terentius Afer)
Astrate, koning van Tyrus (Philippe Quinault)
Amphitruo (Molière)
Arlekyn, versierde erfgenaam (Paul Scarron)

Externe link

Biografieën, werken en teksten bij de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (dbnl)

Bronnen, noten en/of referenties

↑ www.401nederlandseoperas.nl Librettist Dirk Buysero (geraadpleegd op 10 september 2012
↑ www.dbnl.org Biographisch woordenboek der Noord- en Zuidnederlandsche letterkunde (geraadpleegd op 10 september 2012). Gearchiveerd op 8 maart 2023.

(nl) www.historici.nl Nieuw Nederlandsch Biografisch Woordenboek (geraadpleegd op 9 september 2012)

[1] www.401nederlandseoperas.nl Librettist Dirk Buysero (geraadpleegd op 10 september 2012

[2] www.dbnl.org Biographisch woordenboek der Noord- en Zuidnederlandsche letterkunde (geraadpleegd op 10 september 2012). Gearchiveerd op 8 maart 2023.

[1]

[2]