Cultuurnota
De cultuurnota is een beleidsinstrument van de nationale, provinciale en regionale overheid in Nederland, waarmee sturing wordt gegeven aan het kunst- en cultuuraanbod in stad en land en in de diverse media. Naast een landelijke generale cultuurnota ontwikkelt elke Nederlandse gemeente een plaatselijke cultuurnota of cultuurplan, en de provincies evenzo. Met dergelijke cultuurnota's wenst men een culturele basisinfrastructuur (BIS) in stand te houden op diverse niveaus en vlakken.[1]
.jpg)
In de jaren 1950 heeft de cultuurnota als beleidsinstrument zijn intrede gedaan in de landelijke politiek,[2] in de gemeentelijke politiek[3] en in het provinciaal bestuur.[4]
De cultuurnota is een belangrijk middel in de opzet van het cultuurbeleid. Hierbij is de creatieve sector in een zestiental sectoren verdeeld. Per sector wordt het cultuuraanbod van de diverse instellingen en belangen van cultuuraanbieders en cultuurafnemers geïnventariseerd. De landelijke cultuurnota verschijnt eens in de vier jaar, en overspant eenzelfde periode.[5]
Aan de totstandkoming van de cultuurnota op landelijk niveau werken instanties mee als de Raad voor Cultuur in samenwerking met andere organisaties. Het is uiteindelijk de minister van culturele zaken, die voorstellen over de daadwerkelijke inzet van subsidiegelden voorlegt aan de Tweede kamer en dit al dan niet goedkeurt. De overheid betracht de burgers actief te betrekken bij de totstandkoming van de cultuurnota. Hiertoe worden bijvoorbeeld op gemeentelijk niveau meedenksessies gehouden in de vorm van forumdiscussies [zie afbeelding].
Nota 2013
[bewerken | brontekst bewerken]De landelijke cultuurnota uit 2013, onder staatssecretaris Halbe Zijlstra, werd gekenmerkt door bezuinigingen op de basisinfrastructuur met sluitingen/inkrimpingen van de Nederlandse productiehuizen.
Nota 2017-2020
[bewerken | brontekst bewerken]De Culturele Basisinfrastructuur 2017 – 2020 kenmerkt zich ten opzichte van de vorige periode door zijn continuïteit. De minister had aangegeven om na tijden van bezuinigingen nu rust en stabiliteit te prefereren. Na een motie in de Tweede Kamer is in de regeling meer ruimte gemaakt voor een aantal festivals in de BIS.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Publicaties, een willekeurige selectie
[bewerken | brontekst bewerken]- Creatieve lijnen: uitgangspuntennotitie Cultuurnota 2017-2020, Gemeente Utrecht 2015.
- Cultuurnota 1976-1977: Deelnota beeldende kunsten, 1979.
- Cultuurnota 1976-1978, 1976.
- Cultuurnota Wassenaar, Kulturele kern Wassenaar, 1973.
- Uitvoeringsprogramma Cultuur Overijssel 2017-2020: bij cultuurnota 'Cultuur in de schijnwerpers, verbinden, versterken en vernieuwen'. Provincie Overijssel, 2016.
- Stad met verbeelding: cultuurnota 2009-2012 Gemeente Almere, M. van Tienhoven, 2008.
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- Kunst- en cultuurbeleid; Kunst en cultuur, Rijksoverheid.nl
- ↑ "Cultuurbeleid 2021 – 2024: Cultuur voor iedereen," Nieuwsbericht, 11-06-2019.
- ↑ Redactie, "Cultuurbeleid," De Tijd : godsdienstig-staatkundig dagblad, 's-Hertogenbosch, 26-08-1950. Geraadpleegd op Delpher op 22-06-2019.
- ↑ "Rotterdams Toneel krijgt nieuwe leiding Verschillende nota's staan op stapel". "Het vrije volk : democratisch-socialistisch dagblad". Rotterdam, 05-12-1953. Geraadpleegd op Delpher op 22-06-2019.
- ↑ Redactie, "„Friesland in crisis, die erger is dan ooit tevoren" Staten uiten gevoel van onbehagen: twijfel aan Den Haag en critiek op Gedeputeerden Er dreigt een catastrofe als Lauwerszee zee blijft Voornaamste taak G.S.: begroting te doen sluiten?". Leeuwarder courant : hoofdblad van Friesland. Leeuwarden, 10-12-1958. Geraadpleegd op Delpher op 22-06-2019,
- ↑ Quirine van der Hoeven. De grens als spiegel: een vergelijking van het cultuurbestel in Nederland en Vlaanderen. Sociaal en Cultureel Planbun, 2005.