Naar inhoud springen

Catherine Ashton

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dame
Barones Ashton van Upholland

Catherine Ashton
Catherine Margaret Ashton
Catherine Margaret Ashton
Geboren 20 maart 1956
Upholland, Engeland
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Politieke partij Labour Party
Partner Peter Kellner (vanaf 1988)
Beroep Politica
Diplomate
Bestuurder
Organisatieadviseur
Activist
Vicevoorzitter van de Europese Commissie
Aangetreden 9 februari 2010
Einde termijn 1 november 2014
President José Manuel Barroso
Voorganger Margot Wallström
Opvolger Frans Timmermans
Hoge Vertegenwoordiger voor
Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid
Aangetreden 9 februari 2010
Einde termijn 1 november 2014
President José Manuel Barroso
Voorganger Javier Solana
Opvolger Federica Mogherini
Eurocommissaris voor Handel
Aangetreden 3 oktober 2008
Einde termijn 9 februari 2010
President José Manuel Barroso
Voorganger Peter Mandelson
Opvolger Benita Ferrero-Waldner
Lord President of the Council
Aangetreden 27 juni 2007
Einde termijn 3 oktober 2008
Premier Gordon Brown
Voorganger Valerie Amos
Opvolger Janet Royall
Leader of the House of Lords
Aangetreden 27 juni 2007
Einde termijn 3 oktober 2008
Premier Gordon Brown
Voorganger Valerie Amos
Opvolger Janet Royall
Staatssecretaris voor Justitie
Aangetreden 8 september 2004
Einde termijn 27 juni 2007
Premier Tony Blair
Voorganger Geoffrey Filkin
Opvolger Philip Hunt
Staatssecretaris voor Onderwijs
Aangetreden 11 juni 2001
Einde termijn 8 september 2004
Premier Tony Blair
Voorganger Jacqui Smith
Opvolger Geoffrey Filkin
Portaal  Portaalicoon   Politiek
Catherine Ashton
Catherine Ashton
Lid van het Hogerhuis
Aangetreden 20 augustus 2019
Einde termijn .
Aangetreden 1 november 2014
Einde termijn 30 juni 2017
Aangetreden 2 augustus 1999
Einde termijn 3 oktober 2008
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Catherine Margaret Ashton, Barones Ashton van Upholland (Upholland, Engeland, 20 maart 1956) is een Brits politica en diplomate van de Labour Party.

Ashton was tussen 2001 en 2008 bewindspersoon in de kabinetten-Blair en Brown en was van 2008 tot 2014 de Brits Eurocommissaris in de commissies-Barroso I en Barroso II.

Politieke loopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

In het Verenigd Koninkrijk

[bewerken | brontekst bewerken]

Tussen 1977 en 1983 was Ashton penningmeester van de Campagne voor Nucleaire Ontwapening (CND).

Van 2001 tot 2007 bezette ze verschillende posten als staatssecretaris. Van 28 juni 2007 tot 3 oktober 2008 was ze als Leader van het Hogerhuis lid van het kabinet Brown. Ze heeft zich nog nooit kandidaat gesteld in verkiezingen. In 2006 won ze de "Politician of the Year"-award, toegekend aan politici die een positieve weerslag hebben op het leven van Britse homo's en lesbiennes.[1]

In de Europese Unie

[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf 3 oktober 2008 was ze Europees commissaris voor Handel in de commissie-Barroso I, in opvolging van Peter Mandelson.

Op 19 november 2009 werd Ashton voorgedragen als hoge vertegenwoordiger van de Unie voor Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid in de commissie-Barroso II. De Europese sociaaldemocraten kwamen die dag op de Oostenrijkse ambassade samen om de kandidatuur van Ashton te bespreken. Ze was de eerste persoon die deze functie bekleedde. Critici stelden dat Ashton onvoldoende ervaring had op het gebied van buitenlandse zaken. Zelf zegt ze dat haar vaardigheden geschikt zijn.[2] Ze ontkende geld van communistische landen te hebben aangenomen in haar vroegere rol als penningmeester van de Campagne voor Nucleaire Ontwapening.[2]

Ashton wilde helpen om de EU zich politiek meer te laten gelden. Ze wilde de dialoog aangaan met Rusland. De trans-Atlantische betrekkingen waren volgens haar "strategisch belangrijk".[2]

Als Brits Eurocommissaris werd ze opgevolgd door Jonathan Hill. Haar opvolger als hoge vertegenwoordiger was Federica Mogherini.

Opmerkelijke gebeurtenissen in Ashtons termijn als hoge vertegenwoordiger

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Oprichting van de Europese Dienst voor Extern Optreden (EDEO) in 2010. Ashton heeft in 2010 overeenstemming bewerkstelligd tussen de Europese Commissie, de Raad van de Europese Unie en het Europees Parlement over de vormgeving van de dienst.[3]
  • Aansturing van Operatie Atalanta (een Europese, militaire anti-piraterij actie in Somalië) met EU speciaal vertegenwoordiger Alexander Rondos.[4]
  • In 2013 bijdragen aan een deal waardoor Servië en Kosovo hun banden hebben kunnen normaliseren.[5]
  • Voorzitterschap van de vijf permanente leden van de VN veiligheidsraad en Duitsland tijdens onderhandelingen met Iran over nucleaire aangelegenheden in november 2013. Dit heeft geleid tot een tussentijds akkoord.[6]
  • Bezoek aan Kiev tijdens de Euromaidan.[7]
De Europese Commissie, waarvan Catherine Ashton vicevoorzitter was van 2010 tot 2014

Persoonlijk leven

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 2 augustus 1999 werd ze in de adelstand verheven als Barones Ashton van Upholland.

Ashton is gehuwd en heeft twee kinderen en drie stiefkinderen. Zij woont met haar man in St Albans.

Onderscheidingen

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Catherine Ashton van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Voorganger:
Jacqui Smith
Staatssecretaris voor Onderwijs
2001–2004
Opvolger:
Geoffrey Filkin
Voorganger:
Geoffrey Filkin
Staatssecretaris voor Justitie
2004–2007
Opvolger:
Philip Hunt
Voorganger:
Valerie Amos
Leader of the House of Lords
2007–2008
Opvolger:
Janet Royall
Voorganger:
Valerie Amos
Lord President of the Council
2007–2008
Opvolger:
Janet Royall
Voorganger:
Peter Mandelson
Brits Eurocommissaris
2008–2014
Opvolger:
Jonathan Hill