August Diehl

August Diehl
	Diehl in 2016.
Algemene informatie
Geboren	4 januari 1976
Land	Duitsland
Werk
Jaren actief	1998 – heden
Beroep	Acteur
	(en) IMDb-profiel
	(mul) TMDb-profiel; (en) AllMovie-profiel
Portaal	Film ; Televisie

August Diehl (Berlijn, 4 januari 1976) is een Duits acteur.

Biografie

August Diehl werd in 1976 geboren in het westelijk deel van Berlijn, dat toen deel uitmaakte van de Bondsrepubliek Duitsland. Hij is de zoon van acteur Hans Diehl.^[1] In zijn jeugdjaren woonde hij met zijn familie in Hamburg, Wenen, Düsseldorf, Beieren en Parijs.^[2]

Hij volgde in Berlijn een acteeropleiding aan de Ernst Busch Hogeschool voor Dramatische Kunsten (Duits: Hochschule für Schauspielkunst 'Ernst Busch').^[3]

Carrière

In 1998 maakte Diehl zijn debuut in de thriller 23 - Nichts ist so wie es scheint. De film leverde hem meteen een Deutscher Filmpreis op in de categorie "beste acteur". Een jaar later werd hij op het internationaal filmfestival van Berlijn samen met onder meer de Britse acteur Daniel Craig en de Nederlandse actrice Nadja Hüpscher bekroond met de Shooting Stars Award, een prijs voor opkomend, Europees acteertalent.

In de daaropvolgende jaren groeide Diehl uit tot een van de bekendste acteurs in Duitsland. In 2004 vertolkte hij aan de zijde van Daniel Brühl een hoofdrol in Was nützt die Liebe in Gedanken. De film leverde hem opnieuw een Deutscher Filmpreis-nominatie op. Bovendien won hij de Preis der deutschen Filmkritik in de categorie "beste acteur".^[4] Enkele jaren later ontving hij voor het drama Wer wenn nicht wir (2011) een derde Deutscher Filmpreis-nominatie. In 2008 vertolkte hij een hoofdrol in Die Fälscher, die een jaar later bekroond werd met de Oscar voor beste niet-Engelstalige film.^[5]

Buiten Duitsland werd hij vooral bekend door zijn bijrollen in Amerikaanse producties als Inglourious Basterds (2009) en Salt (2010). In 2018 speelde hij ook mee in de Belgisch-Franse oorlogsfilm Kursk van regisseur Thomas Vinterberg. In de zomer van 2016 kroop hij voor het oorlogsdrama A Hidden Life (2019) van regisseur Terrence Malick in de huid van de Oostenrijkse dienstweigeraar Franz Jägerstätter.

Filmografie (selectie)

1998: 23 - Nichts ist so wie es scheint
1998: 23 – Nichts ist so wie es scheint
1998: Entering Reality
1999: Die Braut
1999: Poppen (korte film)
2000: Kalt ist der Abendhauch
2000: Hilflos
2000: Der Atemkünstler
2001: Love the Hard Way
2002: Tattoo
2002: Haider lebt – 1. April 2021
2003: Anatomie 2
2003: Lichter
2003: La petite prairie aux bouleaux
2004: Der neunte Tag
2004: Was nützt die Liebe in Gedanken
2004: Feuer in der Nacht (live uitgezonden televisiefilm)
2004: Mouth to Mouth
2005: Kabale und Liebe
2005: Wattläufer
2006: Slumming
2006: Ich bin die Andere
2006: Nichts als Gespenster
2007: Freischwimmer
2008: Die Fälscher
2008: Herrn Kukas Empfehlungen
2008: Buddenbrooks
2008: Dr. Alemán
2008: Anonyma – Eine Frau in Berlin
2009: Inglourious Basterds
2010: Wenn einer von uns stirbt, geh ich nach Paris (vertellerstem)
2010: Die kommenden Tage
2010: Salt
2011: Wer wenn nicht wir
2011: Schiffsverkehr (muziekvideo van Herbert Grönemeyer)
2012: Wir wollten aufs Meer
2012: Confession of a Child of the Century
2012: Die Abenteuer des Huck Finn
2013: Layla Fourie
2013: Night Train to Lisbon
2013: Frau Ella
2013: The Husband
2015: Dirk Ohm – Illusjonisten som forsvant
2015: En mai, fais ce qu'il te plaît
2016: Close to the Enemy (televisieserie)
2016: Allied
2016: Diamant noir
2017: Le jeune Karl Marx
2018: Parfum (televisieserie)
2018: L'Emperieur de Paris
2018: Kursk
2019: A Hidden Life
2019: The Last Vermeer
2019: Die Neue Zeit (televisieserie)
2021: Plan A
2021: The King’s Man
2021: Munich: The Edge of War
2022: Der Parfumeur
2022: Der Räuber Hotzenplotz
2023: Der Pass (serie, seizoen 3)
2024: Мастер и Маргарита

Theater

1997: Nach Hause, Regie: Lore Stefanek (Maxim-Gorki-Theater, Berlin)
1998: Don Carlos, Regie: Reiner Heise (Maxim-Gorki-Theater, Berlin)
1998: Höllenangst, Regie: Lore Stefanek (Maxim-Gorki-Theater, Berlin)
1998–1999: Gesäubert van Sarah Kane, Regie: Peter Zadek, met Ulrich Mühe, Susanne Lothar, Uwe Bohm (Hamburger Kammerspiele)
1999: Das Leben – ein Traum, Regie: Michael Gruner (Stadttheater Dortmund)
2000: Die Möwe van Tschechow, Regie: Luc Bondy, met Gert Voss, Jutta Lampe, Johanna Wokalek (Burgtheater Wien)
2001: Roberto Zucco von Koltes, Regie: Klaus Michael Grüber (Akademietheater Wien)
2001–2003: Der Jude von Malta, Regie: Peter Zadek, met Gert Voss, Ignaz Kirchner, Uwe Bohm (Burgtheater Wien)
2003: Ödipus auf Kolonos, Regie: Klaus Michael Grüber, met Bruno Ganz, (Burgtheater Wien in co-productie met de Wiener Festwochen)
2003–2005: Don Karlos van Schiller, Regie: Laurent Chétouane (Hamburger Schauspielhaus)
2006: Zur schönen Aussicht van Ödön van Horváth, Regie: Martin Kušej (Hamburger Schauspielhaus)
2008: Ein Mond für die Beladenen van Eugene O’Neill, Regie: Frank Hoffmann, met Hans Diehl, Julia Malik, Marc Limpach en Marco Lorenzini (Ruhrfestspiele Recklinghausen)
2009: Major Barbara van George Bernard Shaw, Regie: Peter Zadek (Schauspielhaus Zürich)
2012: Prinz Friedrich von Homburg oder die Schlacht bei Fehrbellin van Heinrich von Kleist, Regie: Andrea Breth (Burgtheater Wien in co-productie met de Salzburger Festspielen)
2013: Hamlet van William Shakespeare, Regie: Andrea Breth (Burgtheater Wien)
2014: Das Geisterhaus van Isabel Allende, toneelversie van Antú Romero Nunes en Florian Hirsch met de vertaling van Anneliese Botond, Regie: Antú Romero Nunes (Akademietheater Wien)
2016: Diese Geschichte von Ihnen van John Hopkins, Regie: Andrea Breth (Akademietheater Wien)
2018: Eines langen Tages Reise in die Nacht van Eugene O’Neill, Regie: Andrea Breth (Burgtheater Wien)
2020: Drei Mal Leben van Yasmina Reza, Regie: Andrea Breth (Berliner Ensemble)

Luisterboeken

2004: Der Clan der Otori – Das Schwert in der Stille (als Takeo)
2004: Der Clan der Otori – Der Pfad im Schnee
2005: Der Clan der Otori – Der Glanz des Mondes
2008: In Plüschgewittern van Wolfgang Herrndorf
2013: Arbeit und Struktur van Wolfgang Herrndorf
2013: Im Westen nichts Neues van Erich Maria Remarque
2014: Hafenlichter van Jens Eisel
2016: Jakob der Lügner van Jurek Becker
2017: Die Terranauten van T.C. Boyle, Der Hörverlag, München

Hoorspel

2020: ENTHÜLLT (Podcast bij RTL+ Musik), Regie: Kim Frank

Externe link

(en) August Diehl in de Internet Movie Database

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) German Cinema Rediscovers Its Star Power The Wall Street Journal, 2 februari 2007. Gearchiveerd op 25 september 2019.
↑ (en) August Diehl: An affinity with The Young Karl Marx Goethe-Institut Australien, november 2017
↑ (en) August Diehl: Hollywood's 'unknown' go-to German actor Thelocal.de, 19 mei 2019. Gearchiveerd op 25 september 2019.
↑ (de) 'Preise der deutschen Filmkritik 1956 bis 2009', op vdfk.de, geraadpleegd 11 augustus 2024.
↑ (de) Oscar für Österreich Stern.de, 25 februari 2008. Gearchiveerd op 1 december 2020.

[1] (en) German Cinema Rediscovers Its Star Power The Wall Street Journal, 2 februari 2007. Gearchiveerd op 25 september 2019.

[2] (en) August Diehl: An affinity with The Young Karl Marx Goethe-Institut Australien, november 2017

[3] (en) August Diehl: Hollywood's 'unknown' go-to German actor Thelocal.de, 19 mei 2019. Gearchiveerd op 25 september 2019.

[4] (de) 'Preise der deutschen Filmkritik 1956 bis 2009', op vdfk.de, geraadpleegd 11 augustus 2024.

[5] (de) Oscar für Österreich Stern.de, 25 februari 2008. Gearchiveerd op 1 december 2020.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]