Chinese renminbi: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
→Koppeling aan mandje: correctie cijfer 2015 en 2016 gegevens toegevoegd |
||
| Regel 85: | Regel 85: | ||
{|class="wikitable" style="text-align: center" |
{|class="wikitable" style="text-align: center" |
||
|+Gemiddelde wisselkoers renminbi |
|+Gemiddelde wisselkoers renminbi |
||
!width="50pt"|Jaar<ref>{{en}} China Statistical Yearbook |
!width="50pt"|Jaar<ref>{{en}} China Statistical Yearbook 2017 [http://www.stats.gov.cn/tjsj/ndsj/2017/indexeh.htm Table 18-8], geraadpleegd op 20 mei 2018</ref> |
||
!width="80pt"|[[Amerikaanse dollar|dollar]] |
!width="80pt"|[[Amerikaanse dollar|dollar]] |
||
!width="80pt"|[[euro]] |
!width="80pt"|[[euro]] |
||
| Regel 103: | Regel 103: | ||
|2014|| 6,1428||8,1651 |
|2014|| 6,1428||8,1651 |
||
|- |
|- |
||
|2015|| 6, |
|2015|| 6,2284||6,9141 |
||
|- |
|||
|2016|| 6,6423||7,3426 |
|||
|} |
|} |
||
Versie van 20 mei 2018 09:59
| Chinese renminbi | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Naam (taalvarianten) | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Vereenvoudigd | 人民币 | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Traditioneel | 人民幣 | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Pinyin | rénmínbì | |||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Renminbi | ||||
|---|---|---|---|---|
| Land | Volksrepubliek China | |||
| Verdeling | 1 yuan = 10 jiǎo = 100 fēn | |||
| ISO 4217-code | CNY | |||
| Afkorting of valutateken | RMB, ￥ | |||
| Wisselkoers | 1 EUR = 7,830 CNY 1 USD = 6,768 CNY (20 juli 2017) | |||
| ||||
De Chinese renminbi is de officiële valuta van de Volksrepubliek China. "Renminbi" betekent "geld van het volk". Het is een geldig betaalmiddel op het vasteland van China, behalve Hongkong en Macau. Op Hongkong en Macau gebruiken ze respectievelijk de Hongkongse dollar en de pataca.
De bij de valuta renminbi behorende munteenheid heeft een aparte naam, de yuan. De afkorting RMB (en ook de ISO 4217-standaard CNY) worden ook als eenheid gebruikt, waar het aantal achter wordt gezet, dus twee yuan = RMB 2 = CNY 2. De eenheid wordt in een intern-Chinese context ook wel aangeduid met een teken dat gelijk is aan het yenteken.
De yuan is wellicht de eerste met decimale onderverdeling.[1] Daarnaast was China de eerste cultuur die metalen (koperen) munten in gebruik nam (3e eeuw v.Chr.) en ook de eerste die papieren geld gebruikte (9e eeuw n.Chr.).[1]
Uitspraak
De (munt)eenheid van renminbi is yuan (元), in spreektaal meestal kuai (塊 / 块) genoemd. Een yuan is verdeeld in tien jiao (角) of mao (毛 - "veer") in de spreektaal, en een jiao bestaat uit tien fen (分). Fen zijn zo weinig waard dat ze bijna niet gebruikt worden in de steden, behalve in de grote supermarkten.
Taal
Op alle recente munten staat vereenvoudigd Chinees en hanyu pinyin. Op de alle recente bankbiljetten staat vereenvoudigd Chinees, hanyu pinyin, Mongools, Tibetaans, Oeigoers en Zhuangyu.
Munten en biljetten
Renminbi bestaat in munten en papiergeld. Er zijn munten van 1, 2 en 5 fen, van 1, 2, en 5 jiao, en van 1 yuan. De munten van 2 jiao worden bijna niet meer gebruikt.
Briefjes zijn er van 1, 2 en 5 jiao, en van 1, 2, 5, 10, 20, 50 en 100 yuan. Op de voorkant van alle yuanbiljetten van de recentste serie staat het portret van Mao Zedong, terwijl op de achterkant telkens een bekend Chinees gebouw of landschap staat. Er bestaan ook — heel kleine — briefjes van fen, maar deze worden weinig gebruikt.
Gouden munten zijn (anno 2008): 5, 10, 20, 25, 50, 100, 150, 200, 250, 300, 400, 450, 500, en 1 000 yuan.
Wisselkoers
Koppeling met dollar
De renminbi is lange tijd gekoppeld aan de Amerikaanse dollar. Vanaf eind jaren 70 is de Chinese economie snel gegroeid waarbij de export een grote rol speelde. Om de export te stimuleren had het land een zwakke munt nodig en de waarde deprecieerde fors ten opzichte van de dollar. Vanaf 1994 kwam deze depreciatie ten einde en de wisselkoers bleef gedurende 10 jaar stabiel op 8,3 renminbi per dollar. De export groeide en het land kreeg een fors overschot op de handelsbalans. Amerikaanse en Europese economen en politici klaagden over de kunstmatige lage koers en wilden een duurdere renminbi.[2] in juli 2005 kwam er een voorstel in de Amerikaanse Senaat om alle Chinese exportproducten te belasten met een invoerrecht van 27,5% als het land de koers van de renminbi in de komende zes maanden niet laat stijgen.[2] Andere economen geven echter aan dat bijstellen van de koers weinig tot geen effect zal hebben op de Amerikaanse en Europese economieën, omdat bedrijven in dat geval hun toevlucht zouden zoeken naar andere Aziatische landen zoals Thailand en Vietnam.
Onder buitenlandse druk kwam er in 2005 een wijziging in het wisselkoersbeleid. Op 21 juli 2005 heeft de regering de waarde van de munt verhoogd met 2,1% ten opzichte van de Amerikaanse dollar. Hierdoor is de koers veranderd van 8,2765 naar 8,1111 en de koers mag schommelen binnen een nauwe marge van 0,3%. In juli 2008 kwam even een einde aan de geleidelijk appreciatie vanwege de kredietcrisis en het negatieve effect op de Chinese export.[3] Vanaf medio 2010 werd het oude beleid weer hersteld. Vanaf juli 2005 tot juni 2013 is de renminbi met 34% duurder geworden versus de dollar en zelfs met 42% als rekening wordt gehouden met de inflatie.[3] Het overschot op de buitenlandse handel is verminderd en ook de toestroom aan de internationale reserves van China is afgenomen. De onderwaardering van de renminbi is hiermee grotendeels verdwenen.[3]
Op 11 augustus 2015 besloten de Chinese financiële autoriteiten de spilkoers van de renminbi te verlagen van 6,11 naar 6,22 voor 1 dollar, een devaluatie van 1,9%.[4] Rond die spilkoers mag de munt nog 2% bewegen. De centrale bank stelde de dagkoers vast, maar dat zal vanaf deze dag ook door de markt gebeuren, door te kijken naar de waarde ontwikkeling op de "offshore" markt.[4] Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) heeft positief gereageerd op het laatste besluit.[5] De devaluatie stimuleert de export van Chinese producten.
Koppeling aan mandje
Op 11 december 2015 besloten de Chinese beleidsmakers de waardeontwikkeling van de renminbi niet langer uitsluitend te koppelen aan de Amerikaanse dollar.[6] In het vervolg wordt de waarde bepaald aan de hand van een valutamandje, waaronder naast de dollar ook de euro en de yen, waardoor de renminbi een handelsgewogen valuta wordt.[6] In de laatste jaren is de dollar sterker geworden en daardoor ook indirect de renminbi waardoor de concurrentiepositie van China op de wereldmarkt is verslechterd.[6] Met deze beleidsaanpassing zal de wisselkoers van de renminbi dalen ten opzichte van de dollar, zeker als de appreciatie van de dollar doorzet.[6]
| Jaar[7] | dollar | euro |
|---|---|---|
| 2000 | 8,2784 | - |
| 2005 | 8,1917 | 10,1953 |
| 2010 | 6,7695 | 8,9725 |
| 2011 | 6,4588 | 9,0011 |
| 2012 | 6,3125 | 8,1067 |
| 2013 | 6,1932 | 8,2219 |
| 2014 | 6,1428 | 8,1651 |
| 2015 | 6,2284 | 6,9141 |
| 2016 | 6,6423 | 7,3426 |
Offshore renminbi
De Volksbank van China introduceerde in 2010 een "offshore" markt voor de yuan. De handel in de offshore yuan vindt voornamelijk in Hongkong plaats en deze yuan is vrij verhandelbaar. Deze koers, met de afkorting CNH, mag in principe vrij bewegen ten opzichte van andere valuta zoals de Amerikaanse dollar. De officiële wisselkoers van de yuan, de "onshore" met de afkorting CNY, wordt dagelijks door de Chinese Centrale Bank vastgesteld.
Opname in SDR
Vanwege het grote aandeel van China in de internationale handel doet het IMF onderzoek naar de mogelijkheid de renminbi op te nemen in het mandje van de Speciale trekkingsrechten (SDR). China had in de periode 2010-2014 een aandeel van 11% in de wereldhandel.[8] In het financiële verkeer wordt de renminbi echter veel minder gebruikt. Het wordt nog nauwelijks aangehouden in de officiële reserves, er staan weinig internationale obligaties uit in deze valuta en bij de internationale handel wordt het ook weinig gebruikt.[8]
In december 2015 viel het besluit dat de renminbi tot het mandje van belangrijkste wereldvaluta gaat behoren.[9] Op 1 oktober 2016 wordt dit besluit effectief en dan krijgt de renminbi in de SDR een gewicht van 10,9%. De belangrijkste munt blijft de dollar met 41,7% en de euro met bijna 31%. De yen en het Britse pond volgen met elk ruim 8%.[9] Strikt genomen voldoet de renminbi nog niet aan alle officiële criteria: de munt is nog niet volledig vrij verhandelbaar en de Chinese Centrale Bank verstoort de vrije koersvorming van de munt. Verder is ook de vrije in- en uitstroom van de munt uit China nog beperkt.[9] De opname in de SDR zal de internationale status van renminbi sterk verhogen.
Externe links
- Bloomberg Waarde offshore yuan vs dollar (CNH)
- Bloomberg waarde onshore yuan vs dollar (CNY)
Zie ook
- ↑ a b dr. Albrecht Heeffer, Welk land voerde als eerste het decimale stelsel voor zijn valuta in? (24 mei 2016). Geraadpleegd op 2016-06-6.
- ↑ a b NRC Handelsblad Is het de schuld van China, 2 mei 2005, geraadpleegd op 9 augustus 2015
- ↑ a b c (en) FAS-Congressional Research Service China's Currency Policy: An Analysis of the Economic Issues, 22 juli 2013, geraadpleegd op 9 augustus 2015
- ↑ a b Volkskrant Verrassende devaluatie yuan om export te stimuleren, 11 augustus 2015, geraadpleegd op 13 augustus 2015
- ↑ (en) Los Angeles Times Why China's devaluation of the yuan matters so much, 12 augustus 2015, geraadpleegd op 13 augustus 2015
- ↑ a b c d (en) New York Times China to Track Renminbi Based on Basket of Currencies, 11 december 2015, geraadpleegd op 15 december 2015
- ↑ (en) China Statistical Yearbook 2017 Table 18-8, geraadpleegd op 20 mei 2018
- ↑ a b (en) IMF Review of the Method of the Valuation of the SDR, 3 augustus 2015, geraadpleegd op 6 augustus 2015
- ↑ a b c NRC Handelsblad Chinese munt mag eindelijk meedoen met de grote jongens, 1 december 2015, geraadpleegd op 3 december 2015
· 
· 