windkant
- wind·kant
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | windkant | windkanten |
| verkleinwoord |
de windkant m
- de zijde waar de wind vandaan komt; de kant die is blootgesteld aan de wind
- ▸ Het weer was tegen de avond opnieuw slecht geworden; de hagel striemde: het druipende paard, dat telkens hoofd en oren schudde, zo hevig, dat het zich zo veel mogelijk van de windkant afwendde.[2]
- ▸ Voor spruiten een vergelijkbaar verhaal. Landbouwexpert Luc Busschaert spreekt ook van schade aan spruiten die onbeschut aan de windkant van de plant hangen. 'Bij temperaturen van min 10 of lager is er zelfs kans op inwendig bruin of kapotgevroren stokken', zei hij.[3]
- Het woord windkant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ “Anna Karenina”
(1877), G.A. van Oorschot , ISBN 9789028276062
- ↑
Weblink bron loa“Prei en spruiten duurder door winterweer” (05/01/2010), De Standaard
